"လုပ္လို႔ေကာင္းတယ္...အင့္...အင့္~"
"အင္း...ဟင့္...အြမ့္...အြန္႔...အာ့...အာ့..အား...အင့္~"
ပက္လက္လွန္အိပ္ေနတဲ့ထယ္ေယာင္းအေပၚမွာ
ေဂ်ာင္ကုကတက္ခုန္ေနၿပီး ထယ္ေယာင္းကလဲ
ေအာက္ကေနပင့္ေဆာင့္ေနတာမို႔ ထိမိေနေရာဘဲ~
"အင့္...အြန္႔...f*ck...အား~"
"အာ့...ဟား...အရမ္းေကာင္းတယ္...အိ...အင့္~"
"မင္းရဲ့pheromoneေတြ...ထုတ္ၪီး~"
*ခ်ေလာက္~*
"ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု!!" "ကင္မ္ထယ္ေယာင္း!!"
"O..Omma??"
"ပါးပါး?"
လုပ္ေနရင္းတန္းလန္း ႏွစ္ဘက္မိဘေတြေရာက္လာတာမို႔
ထယ္ေယာင္းေရာေဂ်ာင္ကုပါ
အံ့ၾသထိတ္လန္႔လို႔ ဒီတိုင္းတန္းလန္းႀကီး~
"Appa...ပါးပါးတို႔ထင္သလိုမဟုတ္ဘူးေနာ္
kookieရွင္းျပမယ္~"
"ဘာကိုထင္သလိုမဟုတ္တာလဲ ဖင္ထဲd*ckတစ္ေခ်ာင္းလံုးဝင္ေနတာေတာင္ ကစားေနၾကတာပါလို႔ေျပာၪီးမလို႔လား~"
"မ..မဟုတ္.......
"ကင္မ္ထယ္ေယာင္း!...မင္း kookieကိုယူရင္ယူ
မယူရင္ အေမျြဖတ္စြန္႔လြတ္ခံရၿပီသာမွတ္ထားလိုက္ေတာ့~"
"ေဂ်ာင္ကု မင္းလဲျငင္းဖို႔မႀကိဳးစားနဲ႔
ႀကိဳးစားတာနဲ႔အေသဘဲ~"
ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ ခိုးစားေနတာကို မိဘေတြ
ဖမ္းမိသြားၿပီမို႔ ျငင္းလို႔လဲမရ ထြက္ေျပးလို႔လဲမရနဲ႔
ေနာက္ဆံုး လက္ထပ္လိုက္ရတဲ့ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေဂ်ာင္ကု~
"ကေလးေတြက ငယ္ငယ္ေလးရိွေသးတာကို
လက္ထပ္ေပးၿပီလားအစ္မရဲ့~"
"ဟုတ္တယ္ မိဘခ်င္းလဲသေဘာတူတယ္
ကေလးခ်င္းလဲေမတၲာမ်ွေနၾကေတာ့ ေစာေစာဘဲလက္ထပ္ေပးလိုက္တာ~"
"အင္းပါ အဲ့လိုဆိုေတာ့လဲေကာင္းပါတယ္~"
မဂၤလာပြဲကိုမက်ဥ္းေလးလဲမဟုတ္သလို
အက်ယ္ခ်ဲ့လဲမဟုတ္ဘဲ ျပဳလုပ္ေပးၾကတဲ့မိဘေတြက
ၿပံဳးရႊင္လို႔ေနၾကေဘမဲ့ သတို႔သားႏွစ္ေယာက္က
မရယ္မၿပံဳးနဲ႔ မဂၤလာညကိုေရာက္သြားၿပီ~
"အခု ငါတို႔ရဲ့မဂၤလာၪီးညဘဲ~"
"ငါတို႔ထြက္ေျပးရေအာင္ထယ္ေယာင္း~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
