"ငါငွဲ႔ေပးမယ္~"
ထယ္ေယာင္းကခြက္ေသးေသးႏွစ္ခြက္ထဲ
sojuအျပည့္ငွဲ႔ထည့္ကာ ႏွစ္ေယာက္သားခြက္ခ်င္းတိုက္
စတင္ေသာက္ၾကၿပီေလ~
"အားး~လည္ေခ်ာင္းထဲကိုပူဆင္းသြားတာဘဲ~"
"ဝက္သားကင္စားလိုက္ေဂ်ာင္ကု ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္~"
"အြန္း~အား အရသာရိွလိုက္တာ~"
"ေနာက္တစ္ခြက္~"
"ထည့္ကြာ~"
ေနာက္တစ္ခြက္ေသာက္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့
တစ္ခါမွမေသာက္ဖူးတာေၾကာင့္လားမသိ
ေဂ်ာင္ကုေခါင္းထဲရစ္တစ္တစ္ျဖစ္လာၿပီ~
"ဝက္သားကင္ေပးၪီးထယ္ေယာင္း
ငါနည္းနည္းမူးလာၿပီ~"
"ျဖစ္ေစရမယ္ ႀကိဳက္သေလာက္စားငါကင္ေပးမယ္~"
"စားမွာစိတ္ခ်~"
"ေနာက္တစ္ခြက္ထပ္ေသာက္မယ္ လာ~"
"လာၿပီ~cheer!"
ထယ္ေယာင္းကAlphaမို႔လို႔ အရက္အေပ်ာ့စားျဖစ္တဲ့sojuကိုခံႏိုင္ရည္ရိွေဘမဲ့ ေဂ်ာင္ကုကေတာ့
ငါးခြက္ေျမာက္ေသာက္ၿပီးတာနဲ႔မူးၿပီေလ~
"ေဟ့ေကာင္ ထယ္ေယာင္း ဘယ္လိုျဖစ္လို႔
ေဇာက္ထိုးႀကီးထိုင္ေနတာလဲ~"
"မင္းမူးေနၿပီ ငါထိုင္ေနတာအတည့္ကြ~"
"မဟုတ္ပါဘူး ေဇာက္ထိုးႀကီးပါ မင္း မဟုတ္မွ
အသြင္ေျပာင္းလူသားလား~"
"အိမ္ျပန္ၾကစို႔ မင္းမူးေနၿပီ~"
"အိမ္လား ျပန္မေနနဲ႔ ေန့တိုင္းအိမ္ျပန္ေနရတာမပ်င္းေသးဘူးလားမင္း~"
"ဟာ~ဒုကၡဘဲ အိမ္ျပန္မွ ကိုယ့္အခန္းနဲ႔ကိုယ္အိပ္လို႔ရမွာေပါ့
အိမ္မျပန္ဘဲလမ္းေဘးမွာအိပ္မွာလား~"
"အိပ္ရေအာင္ မိုးမွမခ်ဳပ္ေသးတာ~"
"ဒါလဲသိတယ္?"
"မင္းကငါ့ကိုမူးေနတယ္လို႔ထင္တာလား~"
"မထင္ပါဘူး အိမ္ျပန္ၾကရေအာင္ေနာ္~"
"မျပန္ပါဘူးဆို~"
အရမ္းကိုထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရျဖစ္ေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုကို
ထယ္ေယာင္းကအတင္းဆြဲေခၚၿပီး
ထြက္သြားရာ ပိုက္ဆံရွင္းဖို႔ကိုေမ့သြားေရာ~
BINABASA MO ANG
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
