"အဲ့လိုေျပာေနတာမင္းကႀကံဳဖူးလို႔လား~"
"ဒီမွာထယ္ေယာင္း ဒီကိစၥကႀကံဳဖူးစရာမလိုဘူး
မင္းေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္ ငါရည္စားထားရင္လဲ အဲ့လိုဘဲထားမွာ လူတစ္ေယာက္တည္းအတြက္ခံစားမေနဘူး~"
ေဂ်ာင္ကုေျပာသလို ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေျပာင္းႀကိဳက္ၾကည့္တဲ့ထယ္ေယာင္းကအေျဖခ်က္ခ်င္းရရံုမက
ေနာက္လူကဂ်ယ္ေယာင္းထက္ေတာင္လွတာမို႔အဆင္ေျပေနေရာဘဲ~
"ကိုယ္~သဲကိုခ်စ္ရဲ့လားဟင္~"
"ခ်စ္တာေပါ့..မြ~"
"အဲ့တာဆိုရင္ေလ ညေနေက်ာင္းဆင္းရင္
အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးပါလား~"
"မျဖစ္ဘူး ေက်ာင္းဆင္းတာနဲ႔အိမ္တန္းျပန္ရမွာ~"
"ဟင္? ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုယ္က အထက္တန္းေက်ာင္းသားလဲမဟုတ္ဘဲနဲ႔~"
"ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ့ရမွာမို႔လို႔ပါ~"
"သူငယ္ခ်င္းကအေရးႀကီးတာလားသဲကအေရးႀကီးတာလားေျပာ~"
"အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သူငယ္ခ်င္းကအေရးႀကီးတယ္
ဘာလို႔ဆို သူကကိုယ့္ရဲ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းမို႔လို႔ေလ~"
"ကိုယ္~သဲက တစ္ျခားကိစၥေတြကိုနားလည္ေပးႏိုင္တယ္
သူငယ္ခ်င္းပါဆိုတဲ့လူနဲ႔ရႈပ္တာကိုေတာ့
လံုးဝနားမလည္ေပးႏိုင္ဘူးေနာ္~"
"ရႈပ္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး သူ႔ကို အရာအားလံုးထက္ၪီးစားေပးပါ့မယ္လို႔ကတိေပးထားလို႔~"
ထယ္ေယာင္းက ေဂ်ာင္ကုနဲ႔သူ႔ရဲ့ပတ္သက္မႈကို
အားလံုးနီးပါးေျပာျပလိုက္ေတာ့ ရည္စားျဖစ္သူက
လံုးဝသေဘာမက်~
"kookie~~"
"ထယ္ေယာင္း~"
"ဟဟ...မြ...လြမ္းေနခဲ့တာ~"
"ငါေရာဘဲ မင္းကိုအရမ္းလြမ္းေနတာ~"
ေက်ာင္းျပန္တာနဲ႔ေျပးဖက္အလြမ္းသယ္ၾကတဲ့ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေဂ်ာင္ကုက အရင္လိုဘာမွမေျပာင္းလဲဘဲ
ထယ္ေယာင္းရဲ့ရည္းစားေတြသာ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေျပာင္းသြားတယ္ေလ~
"ဒီေန့သင္ခန္းစာကဘယ္လိုလဲ~"
"အဆင္ေျပပါတယ္ မင္းေရာ အခုေကာင္မေလးနဲ႔အဆင္ေျပလား~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
