"ကျွန်တော်လိုက်ပို့လိုက်ဦးမယ်နော်Omma~"
"လိုက်ပို့ပြီးချက်ချင်းပြန်ခဲ့နော်~"
"ဟုတ်ကဲ့ပါommaကလဲ~"
အိမ်ချင်းကကပ်လျှက်လေးကိုထယ်ယောင်းက
ဂျောင်ကုကိုအိမ်ပြန်လိုက်ပို့တာမို့
Mrs.kimမှာ မျက်ခုံးခပ်လှုပ်လှုပ်ရယ်~
"အိမ်ထဲဝင်တော့ ငါသွားတော့မယ်
Ommaကကြည့်နေတာဆိုတော့လိုက်မဝင်တော့ဘူး~"
"အင်းပါ..bye bye~"
"bye bye~"
ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုတို့ကိုMrs.kimကကြည့်နေတာမို့
နှုတ်ဆက်အနမ်းမပေးကြတော့ဘဲ
လက်ပြနှုတ်ဆက်ကာ ဂျောင်ကုအိမ်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ့Omegaအဖေကရှေ့တည့်တည့်~
"kookie~အဝတ်စားတွေကဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ~"
"ထယ်ယောင်းအိမ်မှာရေချိုးခဲ့တာ~"
"အိမ်လေးနီးနီးကပ်ကပ်ကို အိမ်ပြန်ချိုးပါလား~"
"ရေချိုးတာလေးဘဲကိုဘာဖြစ်တာကျလို့~"
"ဟင်းဟင်း သမီးတစ်ကောင်နွားတစ်ထောင်တဲ့နော်
ငါ့အထင်မင်းကနွားတစ်သောင်းကိုထိန်းရသလိုနေမှာ~"
မိဘတွေစိတ်ပူပြီး စည်းကမ်းတင်းကျပ်ရတာလဲမပြောနဲ့
ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုက မတွေ့လိုက်နဲ့တွေ့တာနဲ့
ဖက်ကြနမ်းကြ အာသာဖြေကြနဲ့အမြဲလုပ်နေတာလေ~
"အထက်တန်းစာမေးပွဲလဲပြီးပြီဆိုတော့
ကျွန်တော့်ကိုnight outထွက်ခွင့်ပေးပါလားOmma~"
"မင်းကဘယ်အရွယ်ရောက်ပြီမို့လို့night outထွက်ချင်နေတာလဲ~"
"ဟာOmma ကျွန်တော်တို့နဲ့ရွယ်တူတွေဆို
စိတ်ကြိုက်ထွက်နေရပြီနော်~"
"စိတ်ကြိုက်တော့ထွက်မရပါဘူး အပိုမပြောနဲ့~"
"လုပ်ပါOmmaရယ် ဒီတစ်ရက်တည်းပါ~"
"အေအေ ပြီးရော night outဆိုဘေမဲ့
10နာရီအိမ်အရောက်ပြန်ခဲ့ရမယ်နော်~"
"ဟုတ်ကဲ့Omma~"
ထယ်ယောင်းကAlphaမို့လို့ အန္တာရယ်သိပ်မရှိတာကြောင့်
night outထွက်ခွင့်ရသွားဘေမဲ့
ဂျောင်ကုကတော့Omegaဖြစ်တာမို့Mrs.jeonကလုံးဝခွင့်မပြု~
KAMU SEDANG MEMBACA
~~real life~~{Complete}
Fiksi Penggemarဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜3💜
Mulai dari awal
