"ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်...အွန်း~"
"အာ့...ဟာ့...ကြမ်းလွန်းတယ်..ငါ့နို့တွေပြတ်ကုန်မယ်~"
"ပြွတ်စ်...စုပ်လို့ကောင်းတယ်...ပြွတ်စ်~"
"ဟေ့ကောင်...အာ့...အင့်~"
ထယ်ယောင်းကအသီးလေးတင်မက
ပွင့်ချုပ်တစ်ခုလုံးကိုပါငုံစုပ်တာကြောင့်
ထန်လာပြန်တဲ့ဂျောင်ကုက ထယ်ယောင်းနဲ့အတူ
နောက်တစ်ကြိမ်ဖြေလျှော့ပြီးမှသာ ရေချိုးနိုင်တော့တယ်။
"မင်းရဲ့အင်္ကျီတွေကလဲကြီးလိုက်တာ
အရင်တုန်းကနဲ့တစ်ခြားစီဘဲ~"
"အခုနောက်ပိုင်းအရမ်းထွားလာလို့
အဝတ်စားတွေအကုန်အသစ်ဝယ်လိုက်ရတယ်လေ~"
"အခုမင်းရဲ့အရပ် ဘယ်လောက်ရှိသွားပြီလဲ~"
"168cm~"
"အတန်းထဲမှာအရပ်အရှည်ဆုံးဖြစ်တဲ့ငါတောင်
157cmဘဲရှိတာ~"
"မတူဘူးလေကွာ မင်းကomega ငါကAlphaပါဆို~"
"မင်းရဲ့d*ckကရော ဘယ်လောက်cmလဲ~"
"ခြောက်လက်မပြည့်ဖို့နှစ်စိတ်ဘဲလိုတယ် ဒါဘေမဲ့
ထပ်ပြီးထွားလာဦးမှာ ငါကအခုမှ15နှစ်လေ~"
"Alphaတိုင်းက အဲ့လိုဘဲထွားကြတာလား~"
"တော်သင့်ရုံတော့ထွားကြပါတယ် ဒါဘေမဲ့ငါက
dominate Alphaမို့လို့လားမသိဘူး သူများထက်
ပိုလို့ထွားတယ်~"
~~knock~~knock~~
"kookieရေ သားရဲ့မိဘတွေကအိမ်ပြန်ခဲ့ဖို့ခေါ်နေပြီ~"
"ဟုတ်ကဲ့အန်တီ~ Appaတို့ကလဲအခုနောက်ပိုင်း
စည်းကမ်းအရမ်းတင်းကျပ်လာတယ်~"
"ငါ့ကိုရောဘဲ တစ်ချိန်လုံးမျက်စိဒေါက်ထောက်ကြည့်နေတာ~"
"အင်းပါ ပိတ်ရက်မှအကြာကြီးတွေ့ကြရအောင်~"
"ok...ပြွတ်စ် ငါလိုက်ပို့ပေးမယ်~"
အခုနောက်ပိုင်း နှုတ်ဆက်အနမ်းပေးတိုင်း
ငယ်ငယ်ကလို ပါးမှာမနမ်းတော့ဘဲ
နှုတ်ခမ်းမှာသာနမ်းတဲ့ထယ်ယောင်းကို ဂျောင်ကုကလဲဘာမှမပြော~
"kookieပြန်တော့မယ်အန်တီ~"
"အင်းပါ ကောင်းကောင်းပြန်~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
