#Zawgyi#
ေဂ်ာင္ကုရဲ့မိဘေတြက အတြင္းဧရိယာေတြကို
မထိခိုင္းမကိုင္ခိုင္းဖို႔ေျပာေဘမဲ့
ေဂ်ာင္ကုကငယ္ရြယ္တဲ့ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေဂ်ာင္ကုဟာ
ငယ္သူငယ္ခ်င္းေျပာမနာဆိုမနာေတြမို႔ ကိုင္ခိုင္းတာပါဘဲ~
"ငါတို႔ေတြအထက္တန္းေနာက္ဆံုးႏွစ္ကိုေရာက္လာၿပီ
ဘာလို႔မင္းကဗီဇမေပၚေသးတာလဲထယ္ေယာင္း~"
"မသိဘူးေလ betaမို႔လို႔ေနမွာေပါ့~"
"ဟုတ္ေလာက္တယ္ေနာ္ betaျဖစ္လဲေကာင္းတာဘဲ~"
ညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ စာၾကည့္တိုက္ဝင္ၾကတဲ့
ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေဂ်ာင္ကုက စာေလ့လာၾကတာေတာ့မဟုတ္
ကာတြန္းစာအုပ္လာဖတ္ၾကတာ~
"ဒီဟာဖတ္ၾကည့္ ေတာ္ေတာ္ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္~"
"ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကတည္းကဖတ္ၿပီးၿပီ
ထင္သေလာက္လဲမေကာင္းပါဘူး~"
"ေကာင္းပါတယ္ဆို ငါေတာ့ႀကိဳက္တယ္~"
"မင္းႀကိဳက္ရင္မင္းဖတ္ေလ~"
ႏွစ္ေယာက္သားစာၾကည့္တိုက္ထဲ
တီးတိုးစကားေျပာရင္း ကာတြန္းစာအုပ္ဖတ္ၾကေတာ့
ခနအၾကာမွာ ေမႊးျပန္႔တဲ့အနံ႔တစ္ခုကထယ္ေယာင္းႏွာေခါင္းထဲသို႔~
"ေဂ်ာင္ကု~မင္း အနံ႔တစ္ခုခုရလား~"
"အင္း~"
"အနံ႔ကေမႊးေဘမဲ့ နည္းနည္းျပင္းတယ္
ဘာနံ႔ပါလိမ့္~"
"အဲ့တာငါ ငါpheromoneေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရဘူး
ဘာျဖစ္ေနတာလဲမသိဘူး~"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ~"
"မသိဘူး တစ္ကိုယ္လံုးအားမရိွေတာ့သလိုဘဲ
ၿပီးေတာ့..ငါ့ဖင္ကတရြရျြဖစ္ေနတယ္~"
heatဝင္ေနတာကိုမသိတဲ့ေဂ်ာင္ကုက
သူ႔ကိုယ္သူပြတ္သပ္ေနရင္းကေန အားမရျဖစ္လာေတာ့
သူ႔ေဘးကထယ္ေယာင္းလက္ကိုဆြဲယူကာ သူ႔အက်ႌထဲဝင္ေစေလရဲ့~
"ဘာလုပ္တာလဲေဂ်ာင္ကု~"
"ငါအရမ္းပူေနတယ္..ငါ့ကိုထိေတြ့ေပးပါထယ္ေယာင္း
မင္းရဲ့လက္ကေအးေနတာဘဲ~"
"မဟုတ္ေသးဘူး မင္းရဲ့ပံုစံက....
"ငါ့ဖင္ကိုကိုင္ေပး~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
