"တွေ့ပြီ ဒီမှာကြည့်~"
"ခေါင်းတွေကspider-manလိုမျိုး
ဟိုဘက်ဒီဘက်ယိမ်းနေရတာဘဲ~"
"ဟုတ်တယ်နော် မသိရင် လူအချင်းချင်းစားနေကြသလိုဘဲ
အားရပါးရကြီး~"
"လာ ငါတို့လဲစမ်းကြည့်ရအောင်~"
"အွန်း...ပြွတ်စ်~"
အတုမြင်အတတ်သင်ဆိုတဲ့အတိုင်း
ထယ်ယောင်းတို့နှစ်ယောက်က
ပြန်နမ်းကြပြီး တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့
မှန်ကန်တဲ့အနမ်းတွေဖြစ်လာချိန်မှာတော့
ထယ်ယောင်းလက်ကဂျောင်ကုရင်ဘတ်ပေါ်သို့~
"ပြွတ်စ်...မင်းရဲ့လက်ကဘာလုပ်တာလဲ~"
"videoထဲမှာalphaကနမ်းနေရင်းomegaရဲ့နို့ကိုကိုင်တယ်လေ~"
"ဟုတ်လား~အဲ့တာဆိုပြန်ကိုင်~"
ဂျောင်ကုက ပုတ်ချလိုက်တဲ့ထယ်ယောင်းလက်ကို
သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ပြန်တင်ကာ အနမ်းတွေကိုပြန်ဆက်တော့
ထယ်ယောင်းကလဲvideoထဲကအတိုင်း
နမ်းရင်းနဲ့ဂျောင်ကုရဲ့ချယ်ရီသီးတွေကိုညစ်ချေပေးလေရဲ့~
"ပြွတ်စ်...အွန်း...ပြွတ်စ်~"
"ပြွတ်စ်...ဟာ့...သေတော့မယ် အသက်ရှူပါရစေဦး~"
"မင်း pheromoneတွေထုတ်နေတာလား~"
"မင်းအရင်ထုတ်လို့ ငါ့pheromoneတွေက
သူ့အလိုလိုတုန့်ပြန်နေတာ~"
~~knock~~knock~~
"ထယ်ယောင်း တံခါးဖွင့်စမ်း!"
"Appaဟ~ ဟန်မပျက်နေနော်ဂျောင်ကု~"
"အေအေ~"
အခန်းအပြင်ကလေသံမာမာနဲ့အဖေဖြစ်သူရဲ့အသံကြောင့်
အင်္ကျီနဲ့ဆံပင်ကိုနည်းနည်းပြင်ကာ
တံခါးသွားဖွင့်ပေးတော့အမေဖြစ်သူပါ ပါတာမို့
အနည်းငယ်လန့်သွားတဲ့ထယ်ယောင်း~
"Appa~"
"မင်းတို့ ဘာလုပ်နေကြတာလဲ~"
"ဘာမှမလုပ်ပါဘူးAppaရဲ့ gameဆော့နေကြတာပါ
ဟုတ်တယ်နော်ဂျောင်ကု~"
"ငါ့ကိုလာမလိမ်နဲ့ မင်းတို့နှစ်ယောက်ဆီက
မိတ်လိုက်တဲ့အချိန်ထုတ်တဲ့pheromoneနံ့တွေရနေတယ်~"
"မ..မဟုတ်ပါဘူး~"
"Ommaကိုအမှန်တိုင်းပြောစမ်းထယ်ယောင်း
လိမ်တာကိုမကြိုက်ဘူး~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
