"အဲ့တာေတာ့အန္တီလဲမသိဘူး အန္တီလဲ
သာမာန္Omegaဘဲဆိုေတာ့ေလ~"
"အင္းေနာ္ ပါးပါးလဲသာမာန္omegaဘဲ
အဲ့တာေၾကာင့္ ဘာေမးေမးမသိဘူး~"
"အခုကေခတ္မွီေနပါၿပီ စာအုပ္ဖတ္လဲရတယ္
လိုင္းေပၚရွာၾကည့္လဲရတယ္ သားေလးသိခ်င္တာကို
ရွာၾကည့္ေပါ့~"
"ဟုတ္~"
ေဂ်ာင္ကုက ေန့တိုင္းေန့တိုင္းထယ္ေယာင္းကိုလာၾကည့္ရင္း
ကာတြန္းစာအုပ္ေတြဖတ္ gameေဆာ့နဲ႔
တစ္ျခားမွာလဲသြားမေဆာ့~
"heatထိန္းေဆးေသာက္ဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္သား~"
"ဟုတ္ကဲ့ပါးပါး~"
"ေအ ႀကိဳေျပာထားမယ္ ရည္းစားထားဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔ေနာ္
အရြယ္မတိုင္ခင္heatဝင္ကတည္းက နင္ဘယ္ေလာက္ရြသလဲငါသိေနၿပီ~"
"ပါးပါးကလဲ~"
"ပါးပါးကလဲလုပ္မေနနဲ႔ မင္းလုပ္ပံုနဲ႔ငါရင္ေလးတယ္တကယ္~"
"ထယ္ေယာင္းအိမ္သြားေတာ့မယ္~"
"သြား~"
dominate omegaျဖစ္သည့္အေလ်ာက္
heatကလဲလာၿပီးၿပီမို႔ ထန္လာတဲ့ေဂ်ာင္ကုက
အခုမွ15ႏွစ္ကို assထဲလက္ႏိႈက္အာသာေျဖတတ္ေနေတာ့
Omegaအေဖရင္ေလးတာမဆန္း~
"Kookie~~"
"ဟာ~ထယ္ေယာင္းသတိရလာၿပီ~"
"အင္း~"
"ေပ်ာ္လိုက္တာ...မြ...မြ...မြ~"
ထယ္ေယာင္းသတိရလာတာနဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္သြားတဲ့ေဂ်ာင္ကုက
ထယ္ေယာင္းကိုအတင္းဖက္နမ္းၿပီးမွ
လူႀကီးေတြကိုအသိေပးေတာ့တယ္။
"ႏွစ္လသံုးလဖ်ားထားတဲ့ငါ့သားက
မပိန္သြားဘဲ ပိုထြားလာသလိုဘဲ~"
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ Appaကိုေတာင္မွီေတာ့မွာဘဲ~"
"ဟဟ~အဲ့ေလာက္လဲမဟုတ္ပါဘူး~"
"အသံေတြေတာင္ေျပာင္းသြားၿပီဘဲ~"
ဗီဇေပၚၿပီး အျပင္းဖ်ားတဲ့ထယ္ေယာင္းက
လပိုင္းအတြင္းအရမ္းကိုထြားလာတာမို႔
အရင္ကပုေသးေသးေကာင္ေလးမွဟုတ္ရဲ့လားလို႔ေမးရသည္အထိ~
"Alphaေတာင္မွdominate Alphaဆိုေတာ့
Omegaေက်ာင္းမွာဆက္ထားဖို႔ဆိုတာ လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
