"စိတ်အေးအေးထားပါOmma ကျွန်တော်တို့
လမ်းမှာကားပျက်လို့........
"တော်လိုက်တော့ ကားသမားကိုဖုန်းဆက်မေးပြီးပြီ
ကားကရွာအထိရောက်တယ် နင်တို့ဘဲပါမလာတာတဲ့~"
"ဟုတ်...ဟဲဟဲ ကျွန်တော်တို့လမ်းတစ်ဝက်မှာဆင်းထားခဲ့တာ~"
"မင်း ရူးနေလားထယ်ယောင်း မင်းကအရေးမကြီးဘေမဲ့
kookieကအရေးကြီးတယ် သူကomegaလေ
ဘယ်လောက်အန္တာယ်များသလဲမင်းမသိဘူးလား အခုသူ့မိဘတွေလဲစိတ်ပူနေကြပြီ~"
"ကျွန်တော်တို့ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးOmma
kookieလဲအဆင်ပြေပြေရှိနေပါတယ်
ကျွန်တော်ကdominate Alphaပါ ဘယ်သူမှဘာမှမဖြစ်စေရဘူး~"
"သား~Ommaပြောမယ် သားကdominate Alphaဆိုတာမှန်တယ် ဒါဘေမဲ့ Omegaတစ်ယောက်ကိုကာကွယ်နိုင်တဲ့အရွယ်မရောက်သေးဘူး အဲ့တာကြောင့်
kookieအတွက်မလုံခြုံဘူး~"
သူ့အမေရဲ့စကားကမှားတယ်လို့ထယ်ယောင်းမပြောနိုင်
ဘာလို့ဆို သူ့ကိုယ်သူတောင်မထိန်းချုပ်နိုင်ဘဲ
ဂျောင်ကုနဲ့လိင်ဆက်ဆံပြီးသွားပြီလေ~
"ဟုတ်ကဲ့Omma ကျွန်တော်မှားသွားပါတယ်~"
"kookieကို သူ့အိမ်ကဖုန်းဆက်ရင်ကိုင်ဖို့ပြောလိုက်~"
"ဟုတ်~ပြောလိုက်ပါ့မယ်~"
ထယ်ယောင်းဖုန်းပြောလို့ပြီးတာနဲ့
ဂျောင်ကုကိုခနထားခဲ့ကာ သူက
တည်းခိုခန်းအပြင်ကို ဆေးဝယ်ဖို့ထွက်သွားလေရဲ့~
"ဟို...အရေးပေါ်ကိုယ်ဝန်တားဆေးလေးလိုချင်လို့ပါ~"
"ဟင်?..အသက်ရောပြည့်ပြီလား~"
"အစ်မက စျေးဆိုင်ဝန်ထမ်းလား အမှုစစ်လား~"
ဂျောင်ကုအတွက်တားဆေးသွားဝယ်တဲ့ထယ်ယောင်းက
ဆိုင်ဝန်ထမ်းနဲ့အချေအတင်လေးတွေဖြစ်ပြီးမှ
ဆေးရလာကာဂျောင်ကုကိုတိုက်ရတယ်။
"မင်းရဲ့ဖင်ကွဲသွားတယ်မဟုတ်လား အနာကျက်ဆေးလိမ်းရအောင်~"
"ခနက Appaဖုန်းဆက်တယ် Appaကအရမ်းစိတ်ဆိုးနေတာ~"
"တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ အဆူခံလိုက်ရသေးလား~"
"ခံရတာပေါ့ ဒါဘေမဲ့ကိစ္စမရှိပါဘူး ဆူနေကျဘဲကို~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
