"အီးးဟီးးး..kookieနဲ့မခွဲနိုင်ပါဘူးဆို~"
"ထယ်ယောင်းနဲ့ဘဲအတူနေချင်တာ...အီးးဟီးး~"
"မငိုပါနဲ့သားတို့ရယ် ဒါကပထမအဆင့်စစ်ဆေးချက်ဘဲရှိသေးတယ်ဆိုတော့မယုံရသေးဘူး ဗီဇပေါ်မှသေချာတာ
ပါးပါးတုန်းကလဲစစ်ဆေးချက်မှာbetaလို့ထွက်ဘေမဲ့
ဗီဇပေါ်တော့Omegaဖြစ်နေတာလေ~"
"ဒါဘေမဲ့..ဟင့်..အခုကတည်းကကျောင်းခွဲရတော့မှာလေ~"
"အထက်တန်းစတက်မှပါသားရယ်~"
"ဟုတ်တယ်သားရဲ့ သားကAlphaလို့အဖြေထွက်ဘေမဲ့
လူကောင်ကအရမ်းသေးနေတယ် အဲ့တော့betaမဟုတ်ရင်
omegaဘဲဖြစ်မှာပါ~"
"သားကbetaဖြစ်ချင်တာOmma..ဟင့်~"
"အင်းပါ ဖြစ်မှာပါသားရယ်~"
ထယ်ယောင်းကAlphaလို့အဖြေထွက်ထားဘေမဲ့
လူကောင်က တော်တော်လေးသေးတာမို့
Alphaဆိုတာကိုဘယ်သူမှမယုံ~
ထယ်ယောင်းတို့လဲ ဗီဇမပေါ်သေးတဲ့အတွက်
နှစ်ယောက်အတူတူလျှောက်သွားမုန့်စားနဲ့ ကစားကွင်းမှာတောင်သွားကစားလိုက်ကြသေး~
"အိမ်ထဲဝင်တော့ မိဘတွေစိတ်ပူနေတော့မယ်~"
"Ok..bye မနက်ဖြန်မှတွေ့မယ်~"
"ငါလဲ သွားပြီနော်...မွ~"
ထယ်ယောင်းကသူ့ထက်အရပ်ရှည်တဲ့ဂျောင်ကုကို
မကြာခနနမ်းလေ့ရှိဘေမဲ့ မရိုးသားတဲ့စိတ်ခံစားချက်လုံးဝမရှိတာမို့ဂျောင်ကုကလဲ ဘာမှမပြော~
"အစ်ကို~အစ်ကို့သားက ရလဒ်အတိုင်းOmegaဖြစ်မယ်ထင်လား~"
"ခန္ဓာကိုယ်ဖွံ့ဖြိုးပုံအရဆိုရင်တော့ omegaမဖြစ်နိုင်ဘူး
ဒါ့အပြင်ကျန်းမာရေးလဲကောင်းပြီး အစာလဲကောင်းကောင်းစားတယ်လေ~"
"ဟုတ်တယ် အဲ့တာတွေကြောင့်Alphaမဟုတ်ရင်တောင်
betaဖြစ်မယ်ထင်တာ~"
"ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်ပါ ကိုယ့်သားဘဲကို လက်ခံရမှာပေါ့~"
Omegaလို့အဖြေထွက်ထားတဲ့ဂျောင်ကုကိုလဲ
မိဘတွေတင်မက သူစိမ်းဘယ်သူကမှ
omegaဆိုတာကိုမယုံနိုင်~
"မင်းမညစ်နဲ့လေကွာ~"
"ဘယ်မှာညစ်လို့လဲ မင်းဟာမင်းရှုံးတာဘဲကို~"
YOU ARE READING
~~real life~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
