រឿង វាយោផាត់ស្នេហ៍

ភាគទី14. ទោសដែលក្បត់ប្តី

  « អួយ! ជុងអូនឈឺ!» ជុងហ្គុកចូលចាប់ច្របាច់កដៃថេយ៉ុងខ្លាំង ទាញកន្រ្តាក់មួយវឹបឲ្យចូលមកបុកជាមូយនឹងដើមទ្រូងហាប់ណែនរបស់នាយពេញទំហឹង ចង់ថ្លោះកដៃថេយ៉ុងទៅហើយ។ តែសួរថាជុងហ្គុកនាយខ្វល់ឬអត់? ចម្លើយគឺទេ!!។ ក្នុងចិត្តនាយក្រាស់ពេលនេះមានតែពាក្យថាខឹងតែមួយមុខគត់ គ្មានចិត្តមកអាណិតអ្នកណាទេ។ កម្លោះតូចដែលជិះម៉ូតូដុបថេយ៉ុងមកនោះរហ័សដោះមួកសុវត្ថិភាពចុះពីលើម៉ូតូយ៉ាងប្រញាប់ប្រញាល់ពេលឃើញថាជុងហ្គុកនាយកំពុងងតែខឹងថេយ៉ុងងខ្លាំងយ៉ាងនេះ។
   « លោកម្ចាស់! យល់ច្រឡំហើយទាន គឺខ្ញុំទេ» តាមពិតមនុស្សប្រុសដែលបើកម៉ូតូជូនថេយ៉ុងមកនោះជាកម្លោះនេសាទស៊ូយ៉ុនសោះ។ នាយកម្លោះឈរយ៉ាងសុភាពមកឈរពីមុខជុងហ្គុក ខំឈរជួយបកស្រាយកុំឲ្យជុងហ្គុកនាយយល់ច្រឡំថាថេយ៉ុងទៅមានប្រុសឈ្មោលមកពីណាដុបមកទៀត ព្រោះនាយដឹងថាជុងហ្គុកនាយប្រច័ណ្ឌងាក្រក់ប៉ុណ្ណា មើលតែថ្ងៃមុននៅលើកោះនោះដឹងហើយថានាយមាត់ឆៅដល់កម្រិតណា។ តែសុំទោសផងការចូលខ្លួនមកដោះស្រាយរបស់ស៊ូយ៉ុនគ្មានប្រសិទ្ធភាពឡើយ មានតែធ្វើឲ្យជុងហ្គុកនាយកើនកំហឹងខ្លាំងលើសដើមទៅវិញទេ។
  ជុងហ្គុកក្តាប់ដៃថេយ៉ុងឲ្យកាន់តែណែន ច្របាច់ស្ទើរតែបាក់កដៃរាងតូចទៅហើយ។
  « ហ៊ឹស! ស្មានថាអាឈ្មោលណា តាមពិតណាត់អាសាហាយចាស់សោះ ដឹកគ្នាដល់មុខផ្ទះ មិនខ្លាចយើងបាញ់បំបែកក្បាលទាំងគូរទេ? ហ្ហាស់» ជុងហ្គុកសើចរហឹសបែបចំអកឲ្យថេយ៉ុងនឹងស៊ូយ៉ុន បានឮ
សម្តីចេញពីមាត់ជុងហ្គុកហើយ ថេយ៉ុងចង់តែស្រែកយំទេ។ មិនដឹងថាបេះដូងចិត្តគំនិតនាយសាងពីអ្វីឡើយ ហេតុអីបានជាមាកងាយខ្លួនដល់ថ្នាក់នេះ ហ្ហឹក! គ្រាន់តែជូនមកដល់ផ្ទះធម្មតាសោះនាយចោទថាសាហាយស្មន់ ចុះត្រង់ដែលនាយក្រាស់មានស្រីអោបថើបគ្នាកណ្តាលទីសារធារណវិញ គេហៅថាអ្វីវិញ? មានប្រពន្ធចុងមែនទេ?។  ស៊ូយ៉ុនក្តាប់ដៃយ៉ាងណែន មិនបានខឹងចិត្តជំនួសថេយ៉ុង មិនយល់ថាហេតុអីឲ្យតែកើតមានរឿងយល់ច្រឡំ ជុងហ្គុកតែងតែប្រើសម្តីធ្ងន់ៗដាក់ថេយ៉ុងរហូតដូចជាមិនដែលឲ្យអ្នកជាប្រពន្ធទាល់តែសោះ។
   « ហួសហេតុពេកហើយជុង! ហ្ហឹក! អូនមិនមែនដូចបងទេ ហឹក!» ថេយ៉ុង
  « ឬមួយក៏យើងនិយាយត្រូវពេក បានជាយំ!!»
  « លោកម្ចាស់ ប្រើពាក្យបែបនេះដាក់ថេថេវាដូចជាជ្រុលពេកហើយ » ស៊ូយ៉ុននាយអត់មិនបាន ក៏លូកមាត់ចូលទំនាស់ប្រពន្ធគេ នាយមិនអាចបិទភ្នែកមើលថេយ៉ុងត្រូវចោទប្រកាន់នេះបានទេ។
« ឯងមកចេះដឹងស្អីដែរ? អាសាហាយស្មន់!»ថេថេហេ្ហស? ហ៊ឹស! មានឈ្មោះឲ្យប្រុសឈ្មោលហៅទៀត មានអីពិរោះតើស ចាំមើលនាយនឹងឲ្យអាចង្រៃនេះវាស្គាល់រសជាតិទាក់ទងប្រពន្ធគេ ហើយត្រូវប្តីគេតាមទាន់ ថាវាមានឪជាតិរសយ៉ាងណា។
  « លោកម្ចាស់គ្មានហេតុផលសោះ មិនសមថេថេរៀបការជាមួយមនុស្សដូចលោកម្ចាស់ទេ» ទោះបីខឹងដល់ចេញផ្សែងតាមត្រចៀកក៏ដោយ ស៊ូយ៉ុននៅតែមិនបំបាត់ពាក្យថា«លោកម្ចាស់» ឡើយ គ្រាន់តែសម្លេងដែលនិយាយវាកាន់តែតឹងឡើងៗ សសៃកឡើងប៉ោង ក្តាប់ដៃសឹងតែប្រលែងទៅលើមុខលោកម្ចាស់ម្តងម្កាលទៅហើយ។ ថេយ៉ុងព្យាយាមក្រវីក្បាលដាក់ស៊ូយ៉ុនកំឲ្យនាយប្រឹងតវ៉ាជាមួយមនុស្សឆ្កួតនឹងកម្លាំងបាយម្នាក់នេះទៀតអី គ្មានបានប្រយោជន៍ទេ គ្មានថ្ងៃអាចយកឈ្នះជុងហ្គុកបានឡើយ ពេលនាយកំពុងខឹងឡប់ខួរបែបនេះប្រកែកដល់ស្លាប់ខ្លួនទៀតក៏ប្រុសឆ្កួតនេះមិនព្រមឈប់ដែរ ថាមិនត្រូវអាចនឹងមានការវាយតប់គ្នាកើតឡើងក៏អាចបាន។
    ជុងហ្គុកក្តាប់ដៃខឹងដែលអាក្មេងទើបនឹងកើតនេះ ថាខ្លួនជាមនុស្សគ្មាបហេតុផល វាកំពុងតែមើលងាយខ្លួនហើយ ត្រូវនឹងចាប់អារម្មណ៍ថាថេយ៉ុងដែលនៅក្នុងទ្រូងមើលទៅអាល្អិតថ្លើមពាសមេឃនោះមិនដាក់ភ្នែក ក្រវីក្បាលឲ្យសញ្ញាឲ្យទៅវាមិនឈប់ទាំងដែលពេលនេះខ្លួនប្រាណមួយនេះនៅក្នុងប្រអប់ទ្រូងស្វាមីទៅហើយ វាដូចជាសាំងមកចាក់ពីលើភ្លើងក្នុងចិត្តជុងហ្គុកឲ្យកាន់តែឆេះឆួលខ្លាំងឡើង អណ្តាតភ្លើងក្នុងចិត្តជុងហ្គុកអាចលេបត្របាក់ទីក្រុងនេះមួយទាំងមូលបាន។ ជុងហ្គុកប្រលែងថេយ៉ុងឲ្យឈរទៅម្ខាង ស្ទុះចូលទៅចាប់ក្របួចកអាវយឺតពណ៍សររបសស៊ូយ៉ុនលើកឡើងលើបន្តិច ឯស៊ូយ៉ុនវិញហេតុតែមាឌតូចជាងលោកម្ចាស់ជុងហ្គុក ទើបមិនអាចមានកម្លាំងខ្លាំងក្លាមកទាញដៃមាំបែកសរសៃរវាមរបស់នាយចេញពីកអាវខ្លួនឯងបាន រាងប្រផិតប្រផើយប្រឹងបម្រាស់ពីជុងហ្គុក។
«  ទាល់តែអាសាហាយស្មន់ឯងមែនទេ បានសមរៀបការជាមួយហ្ហាស់? ដឹប!»ប្រលែងស៊ូយ៉ុនឲ្យមានសេរីភាពភ្លាមនាយក្រាស់យកអណ្តាតទល់ថ្ពាល់ពោលមួយឃ្លា មុននឹងហក់ម៉ាត់ស៊ូយ៉ុនមួយដៃបណ្តាលឲ្យកម្លោះតូចដែលទើបនឹងមានសេរីភាបមិនទាន់ត្រៀមខ្លួននោះដួលដាច់ផ្ងារទៅទាំងជំហរ បែកគែមមាត់ចេញឈាមមករឹមៗ ឃើញបែបនេះថេយ៉ុងក៏រហ័សចូលទៅរកស៊ូយ៉ុនដែលកំពុងតែអង្គុយនៅលើដី រាងតូចស្ទាប់ថ្ពាល់ដែលជុងហ្គុកដាល់មួយដៃមុននេះ បម្រុងនឹងជូតឈាមមាត់ឲ្យទៅហើយតែត្រូជុងហ្គុកទាញកញ្ឆក់ឲ្យងើបឈរវិញទាំងក្តៅក្រហាយ មិនដឹងជាស្មោះស្ម័គ្រនឹងគ្នាស្អីណាស់ណាទេ ឃើញហើយវាធ្វើឲ្យនាយទប់កំហឹងមិនបានសឹងតែទាញកាំភ្លើងបាត់បំបែកក្បាលស៊ូយ៉ុននឹងនៅកន្លែងទៅហើយ។
   ថេយ៉ុងបានត្រឹមតែមើលទៅស៊ូយ៉ុនឲ្យក្តីអាណិត តែគ្មានកម្លាំងគ្រប់គ្រាន់យកមកតតាំងជាមួយនឹងប្តីម្នាក់នេះបាន សូម្បីតែកម្លាំងរើសបម្រាស់ឲ្យរួចខ្លួនពីប្តីគ្មានផង ទៅរពឹងអីថាននឹងអាចជួយអាល្អិតនេះបានទៅ។ តែថាស៊ូយ៉ុននាយមិនព្រមបោះបង់ងាយៗឡើយ នាយកម្លោះស្ទុះងើបមកចាប់ដៃថេយ៉ុងម្ខាងទៀតទាំងត្រដាប់ត្រដួសមិនចង់ឲ្យជុងហ្គុកអូសថេយ៉ុងទៅនោះទេ ទាំងដែលដឹងហើយថាប្តីប្រពន្ធគេមុននឹងក្រោយគង់តែត្រូវដោះស្រាយគ្នា ហើយថេយ៉ុងក៏ត្រូវនៅជាមួយប្តីវិញ។ តែមិនដឹងយ៉ាងមិចអារម្មណ៍ របស់ខ្លួនបញ្ជាថាឲ្យចូលទៅចាប់ទាញដណ្តើមថេយ៉ុងចេញមកវិញ ទង្វើនេះវាត្រូវហើយដែលជុងហ្គុកដៀលខ្លួនថាជាសាហាយស្មន់នោះ គឺមកពីអាបេះដូងក្នុងទ្រូងឆ្កួតឡប់នេះហើយដែលបញ្ជាឲ្យគេធ្វើបែបនេះ អាបេះដូងសាហាយស្មន់ស្នេហ៍ប្រពន្ធគេ។
   ថេយ៉ុងកាន់តែភ័យ ពេលដឹងថាស៊ូយ៉ុនចាប់ដៃម្ខាងទៀតរបស់ខ្លួនជាប់ ហើយក៏ងាកមើលទៅមុខស្វាមីដែលកំពុងតែក្រោធដល់ថ្នាក់ក្រហម កែវភ្នែកក្រហមគកួរឲ្យខ្លាច។ ដឹប! មួយជើងចេញពីជុងហ្គុកទៅលើដើមទ្រូងស៊ូយ៉ុនឲ្យដាច់ផ្ងារជាថ្មីម្តងទៀត ដល់ថ្នាក់ឃើញស្នាមស្បែកជើងពណ៍ក្រហមរបស់នាយក្រាស់លើអាវយឺតពណ៍សររបស់កម្លោះតូចច្បាស់ៗ ថេយ៉ុងស្លុតចិត្តចង់ស្លាប់ទៅហើយ ជុងហ្គុកពិតជាកំណាចគួរឲ្យស្អប់ខ្លាំងណាស់។ អត់នឹងមិនអាណិតស៊ូយ៉ុនមិនបានថេយ៉ុង ប្រលែងទឹកភ្នែកមស្ងាត់ៗ ឃើញថាក្មេងស្លូតបូតគួរឲ្យស្រឡាញ់ដែលបានកំដរខ្លួនមួយល្ងាចនេះត្រូវប្តីចិត្តជាសាតានមួយនេះវាយដំ តេស្តដៀលបែបនេះ ថេយ៉ុងអាណិតខ្លោចចិត្តអស់ទៅហើយ។
   ដឹប!ដឹប! ពីរជើងបណ្តាក់គ្នាទៀតនៅពេលដែលស៊ូយ៉ុនដួលទៅហើយ ជុងហ្គុកនៅតែថែមមួយជើងទៀតព្រោះកំហឹងនៅក្នុងចិត្តនាយវាកំពុងតែហក់ឡើងដល់កម្រិតកំពូលហើយ។
   « ហ្ហឹកៗ បានហើយ! ហឹក បានហើយជុង! ហឺ បានហើយ!» នៅពេលដែលជុងហ្គុកនាយនៅតែចង់តាត់នាយកម្លោះទៀតថេយ៉ុងក៏ប្រឹងទាញដៃឃាត់នាយឲ្យឈប់ ប៉ុន្នឹងបានហើយ បើបន្តទៀតអាល្អិតនេះនឹងស្លាប់បាត់មិនខានទេ។ ជុងហ្គុកក៏ព្រមឈប់ហើយខណះពេលដែលស៊ូយ៉ុនរាងស្រងល់បាត់ទៅហើយ។ ថេយ៉ុងស្រែកយំទាញដៃប្តី យំឡើងសស្រាក់មើលទៅស៊ូយ៉ុនមិនដាក់ភ្នែកចង់ចូលទៅជួយលើកដែរតែខ្លាចឈាមឆ្កួតនៅក្នុងខ្លួនជុងហ្គុកវារើឡើងធ្វើដាក់កម្លោះតូចលើសពិនេះទៀត។ ជុងហ្គុកនាយមើលឃើញគ្រប់សកម្មភាពរបស់ថេយ៉ុងទាំងអស់ បារម្ភគ្នាណាស់មែនទេ? ល្អចាំមើលថានាយនឹងដាក់ទោសជនក្បត់យ៉ាងមិចខ្លះ?។
    « មកណេះ! អឹម»  ជុងហ្គុកចាប់កញ្ឆក់ទាញកញ្ចឹងកថេយ៉ុងឲ្យងើយឡើង មុននឹងនាយទម្លាក់បបូរមាត់ក្រាស់ខ្មឹកលើបបូរមាត់តូចៗរបស់ថេយ៉ុងខាំក្រញិចខ្លាំងៗ តែថេយ៉ុងមិនព្រមបើមាត់ឲ្យជុងហ្គុកជ្រៀតអណ្តាតក្រាស់ចូលទៅប្រលែងលេងនឹងអណ្តាតតូចក្នុងក្រអូមមាត់របស់ខ្លួនសោះ ទើបនាយក្រាស់ប្រើដៃម្ខាងទៀតមកច្របាច់ក្រអូមមាត់ថេយ៉ុងខ្លាំងៗដល់ថ្នាក់ថេយ៉ុងឈឺទ្រាំមិនបានក៏បើកមាត់ឲ្យ អណ្តាតក្តៅសើមនោះចូលលូកលុយក្នុងក្រអូមមាត់ខ្លួន គាស់គេវយករសជាតិស្នេហ៍តាមចិត្តចង់ ថេយ៉ុងធ្មេចភ្នែកបង្ហូរទឹកភ្នែកចុះមកយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ពប្រោះឈឺចាប់នឹងភាពឃោរឃៅរបស់ប្តីខ្លាំងពេក។ តែរាងតូចមិនដឹងទេថាពេលដែលជុងហ្គុកឃើញទឹកភ្នែកមួយនេះវាកាន់តែធ្វើឲ្យជុងហ្គុកម៉ួរម៉ៅក្តៅក្រហាយលើសដើម យ៉ាងមិចប្តីថើបសុទ្ធតែសម្រក់ទឹកភ្នែក វាមិនផ្អែមល្ហែមដូចអាម្សៀតនោះថើបមែនទេ។ ស៊ូយ៉ុនអង្គុយមើលប្តីប្រពន្ធគេថើបគ្នានៅពីមុខភ្លើងឡានភ្លឺឆ្វាច វាធ្វើឲ្យខ្លួនឯងនេះឈឺចាប់ចុកឆ្អល់ៗ ឈឺទាំងកាយ ទាំងចិត្តតែម្តងហើយ ឲ្យសមមុនចុះអាបេះដូងឆ្កួត មនុស្សគគោកមិនស្រឡាញ់ បែរជាទៅចាប់ចិត្តប្រពន្ធគេទោវិញ ឆ្កួតពិតមែនហើយ។
    « ចង្រៃយ! ស្តាយខ្លួនប្រាណណាស់ហ្ហេស? ល្អមកណេះ! ចំណែកឯងកុំឲ្យយើងឃើញមុខម្តងទៀតឲ្យសោះបើមិនចង់ងាប់» ជុងហ្គុកមិនអាចទ្រាំនឹងមើលថេយ៉ុងធ្វើកាយវិកាយទួញសោកពេលនាយប៉ះពាល់បែបនេះបានឡើយ ទើបផ្តាច់បបូរមាត់ចេញពីការថើបចាប់ទាញថេយ៉ុងចូលទៅក្នុងផ្ទះឲ្យដើរតាមនាយទីងណាត់តីងណែង ព្រោះដើរតាមមិនទាន់ជំហានលឿនៗរបស់ជុងហ្គុក ហើយក៏មិនភ្លេចស្រែកគម្រាមស៊ូយ៉ុនដែរ។ ស៊ូយ៉ុនដៃម្ខាងទប់ទ្រូង ដៃម្ខាងទៀតច្រត់លើដីប្រឹងងើបឈរឡើងវិញយ៉ាងលំបាក អាវខោប្រឡាក់សុទ្ធតែដី សក់រញ៉េរញ៉ៃ ឈរទាំងលំបាកសម្លឹងមើលទៅថេយ៉ុងដែលត្រូវប្តីគេអូសដៃចូលទៅខាងក្នុងផ្ទះបាត់ ខណះពេលដែលទ្វាររបងយន្តរបស់ផ្ទះវីឡានេះត្រូវបានគេបញ្ជាតេឡេឲ្យវាបិទបន្តិចម្តងៗ រហូតដល់ជិតឈឹង បាត់ទាំងពន្លឺភ្លើងឡានទៅផងដែរ សល់តែអំពូលភ្លើងសូឡាពីរបីភ្លឺស្រគត់ស្រគមដែលមានដាក់បំភ្លឺនៅមុខរបងទ្វារផ្លុងៗ ស៊ូយ៉ុនដាក់ខ្លួនអង្គុយលើម៉ូតូទាងទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់ មិននិយាយអ្វីមួយម៉ាត់។
      ក្រលេកមកមើលជម្លោះប្តីប្រពន្ធដែលកំពុងតែក្តៅគគុកឯណេះវិញម្តង។ ថេយ៉ុងត្រូវបានប្តីចាប់បោះទៅលើពូកទន់ៗសរក្បុសមួយទំហឹង បណ្តាលឲ្យកាយតូចលោកផ្លោតៗចង់ក្រិចចង្កេះ ថ្លោះក ក្រោយមកនាយក្រាស់ក៏ឡើងទៅទ្រោមពីលើកាយប្រពន្ធ ចាប់សង្កត់ដៃថេយ៉ុងទាំងសងខាងដោយដៃនាយតែម្ខាងឲ្យលិចកប់ចូលទៅក្នុងពូក ហើយក៏ចាប់ផ្តើមប្រតិបត្តិការណ៍បំពានប្រពន្ធតាមចំហាយក្តៅដែលចេញមកពីក្នុងខ្លួនរបស់នាយក្រាស់។ ជុងហ្គុកទម្លាក់វង់ភក្រ្តស្រស់សង្ហារចុះមកប្រឡោះកសរខ្ចីរបស់ថេយ៉ុង ថើបក្រញិច បឺតខាំតាមចំណងដែលកើតមានឡើង ខណះពេលបានឃើញសាច់ការសរខ្ចីមួយនេះ ថែមទាំងក្លិនខ្លួនក្រអូបបណ្តាលឲ្យអារម្មណ៍ប៉ងប្រាថ្នារបស់ជុងហ្គុកកាន់តែកើនឡើងជាលំដាប់។ ថេយ៉ុងព្យាយាមទធាក់ជើង ក្រាញមិនព្រមឲ្យជុងហ្គុកលូកលាន់ តែចូលរួមសោកស្តាយផង ព្រោះជុងហ្គុកនាយប្រើដៃម្ខាងទៀត ចាប់ទាញជើងទាំងសងខាងថេយ៉ុងឲ្យញែកចេញពីគ្នា ហើយក៏ជ្រៀតខ្លួនចូលប្រឡោះភ្លៅរាងតូចធ្វើខ្លួនរឹងកំព្រឹស ទោះថេយ៉ុងប្រឹងទធាក់ជើងដល់របូតជើងទាំងគូរទៀតក៏គ្មាប្រយោជន៍ដែរ។
   « ហ្ហឹកៗ បានហើយជុង ហឺ អូនឈឺ! អឹម!» បបូរមាត់តូចៗដូចក្លែបក្រូចពីរក្លែបពណ៍ស៊ីជម្ពូរទាក់ទាញត្រូវាបានជុងហ្គុកបំបិទដោយមាត់ក្រាស់របស់នាយ កម្រើកខាំបឺតខ្លាំងៗព្រោះតែខ្នាញ់ខ្លាំងពេក កាន់តែបឺតកាន់តែទន់ៗដូចចាហួយ ផ្អែមស្រទន់ក្លិនទំពាំងបាយជូរពង្វក់ជុងហ្គុកឲ្យកាន់តែញៀនញ៉ាម សកម្មកាន់តែខ្លាំង អណ្តាតក្រាស់ក្តៅសើមប្រឹងជ្រៀតចូលក្រអូមមាត់ថេយ៉ុង។ តែដូចយើងដឹងស្រាប់ហើយថេថេយ៉ុងមិនព្រមនឹងនាយងាយៗឡើង ជុងហ្គុកគ្រឺតខ្នាញ់អត់ទ្រាំមិនបានក៏ប្រើដៃកំពុងតែស្ទាបអង្អែលប្រាណប្រពន្ធនោះ លូកចូលក្នុងអាវថេយ៉ុង ចាប់ច្របាត់ឈ្លេចចុងទ្រូងថេយ៉ុងចង់បែកគ្រាប់ ម្ចាស់ប្រាណគ្នាឈឺឡើងហើបមាត់ថ្ងួចថ្ងូរ ហើយវាក៏ជាឪកាសឲ្យជុងហ្គុកប្រើអណ្តាតលូនចូលក្នុងក្រអូមមាត់ថេយ៉ុងយ៉ាងសមចិត្ត សើចក្នុងចិត្តព្រោះថេយ៉ុងចូលចិត្តធ្វើខ្លួនរឹងទទឹងដាក់នាយគ្រប់តែពេល តែមិនដែលឃើញបានជោគជ័យម្តងណាឡើយ។ អណ្តាតធំក្តៅគគុកកំពុងតែព្យាយាមគាស់គេវ ទាញអណ្តាតតូចស្រួចរបស់ថេយ៉ុងឲ្យហើប មកប្រលែងលេងជាមួយអណ្តាតរបស់ខ្លួនក្នុងក្រអូមមាត់ថេយ៉ុង ទោះថេយ៉ុងមិនព្រមតែក៏ធ្វើអីប្តីមិនបាន បើគេសង្កត់ជាប់គ្រប់កន្លែងអស់ទៅហើយនឹង មានតែព្រមឲ្យនាយក្រាស់ធ្វើតាមចិត្តចង់ចុះ។ ជុងហ្គុកប្រឹងគេវអណ្តាតថេយ៉ុងឲ្យចេញមកក្រៅ ហើយក៏បឺតយករសជាតិពី អណ្តាតរាងតូចលាន់ឮសម្លេងជីប! ជុប! ដូចជាអត់ឃ្លានណាស់ចឹង។ ឯដៃវិញលូកស្ទាបអង្អែលខ្លួនប្រាណថេយ៉ុងឡគ្រប់ច្រកល្ហរមិនឲ្យរំលងកន្លែងណាឡើយ បង្កើតបានជាអារម្មណ៍ស្រើបស្រាលមួយកម្រិតទៀតឲ្យថេយ៉ុងថ្ងូររហឹមៗក្នុងបំពងករ លង់ខ្លួនជាមួយតណ្ហាដែលប្តីផ្តល់ឲ្យបន្តិចម្តងៗ។
   ជុងហ្គុកផ្តាច់បបូរមាត់ពីការថើប ប្តូរមកថើបបបោសអង្អែលលើកញ្ខឹងកសរខ្ចីម៉ដ្ឋរបស់ថេយ៉ុងវិញម្តង។ អណ្តាតក្តឧណ្ឌសើម លិឌផ្លែមៗលើសាច់ករថេយ៉ុងជាមួយនឹងខ្យល់ដង្ហើមក្តៅភាយៗ មុននឹងថើបបឺតជញ្ជក់ករថេយ៉ុងឆ្វេងស្តាំ បាតដៃម្ខាងរបស់នាយក្រាស់ច្របាច់ទ្រូងដែលមានសាច់ពើកៗម្តងខាងនេះម្តងខាងនោះ ផ្តល់អារម្មណ៍ស្រើបខ្លួន ផឺតពោះ ស្រៀវច្រកសម្ងាត់ដល់ថេយ៉ុង ដល់ថ្នាក់ខាំមាត់ទប់សម្លេងថ្ងូរ រមាក់រមួលខ្លួនដូចអន្ទង់អាំង។
   « អឹស! អ្ហាស់ អស់ៗ ជុង» សម្លេងថ្ងូរនេះវាកាន់តែធ្វើឲ្យអ្នកដែលស្តាប់ឮនេះមានកម្លាំងព្រឹស! ដូចសេះបោល នាយងើបមុខពីប្រឡោះករាងតូច ឃើញថាថេយ៉ុងធ្លាក់ក្នុងអន្លង់អន្ទាក់របស់នាយហើយក៏ប្រលែងដៃរាងតូចចេញ ចាប់ទាញហែកអាវសាច់ក្រណាត់ស្តើងលើខ្លួនថេយ៉ុង ខ្វោក! រហែកដាច់លេវខ្ទេចទាញកន្រ្តាក់បោះទៅម្ខាង ក្លាយជាក្រណាត់ជូតឥដ្ឋជាស្ថាពរ ខោសាច់ក្រណាត់ថេយ៉ុងក៏ត្រូវអ្នកជាប្តីចាប់សម្រាតចោលអស់ មិនសល់សូម្បីតែខោលីអូ បង្ហាញរាងកាយតូចច្រឡឹង ស្បែករខ្ចីពេញៗភ្នែកជុងហ្គុក កម្តៅមុខនាយវាកាន់តែកើនឡើង កូនប្រុសដែលលាក់ខ្លួនក្នុងខោក៏បាស់ឡើងទល់ខោដែរ។
  ជុងហ្គុកនាយខ្នាញ់នឹងដើមទ្រូងមានសាច់ពេញបឹបៗនោះណាស់ សម្លឹងមើលចុងឈើរីក្រហមព្រឿងៗ លបទឹកមាត់ផ្សើមបំពង់កក្អឹកៗ មុននឹងឪនទៅខាបឺតជញ្ជក់ជីប!ជប! ប្រើអណ្តាតដ៏ស្ទាត់ជំនាញរបស់នាយលិឌលើចុងក្រហមនោះផ្លែមៗ ក្រវែលលើចុងនោះចុងឡើងឲ្យថេយ៉ុងស្រៀវឡើងថេថេតូចបាស់ឆ្កើត ថ្ងូររហឹស។  ដៃនាយក្រាស់ទាំងពីរក៏មិនបានទុកឲ្យទំនេរចោលដែរ ម្ខាងច្របាច់ដោះថេយ៉ុងខ្លាំងខ្សោយតាមចំណង់ ឯម្ខាងទៀតយកទៅស្ទាបអង្អែលសាប់ថេថេតូចញាប់ៗ ចំណែកថេយ៉ុងក៏ពើងទ្រូង ចង្កេះហុចឲ្យប្តីតាមចំណងដែលប្តីកំពុងតែពង្វក់ផ្តល់ឲ្យខ្លួន។
   « ហ្ហាស! បឺតទៅជុង! ហ្ហក់ អាស់!»អំណាចនៃតណ្ហាបានគ្រប់ដណ្តប់ទៅហើយ ថេយ៉ុងលឬងដឹងអ្វោទាំងងស់ក្រៅពីចង់ឲ្យអ្នកជាប្តីបំពេញបំណងប្រថ្នាមួយនេះឲ្យខ្លួន។ ថេយ៉ុងទម្លាក់ដៃចជ្រោងចូលក្នុងសក់ ជុងហ្គុកសង្កត់ក្បាលនាយឲ្យបឺតទ្រូងរបស់ខ្លួនឲ្យកាន់តែខ្លាំង   នាយក្រាស់ក៏បានដូចចិត្តទៀត ចាប់ផ្តើមបឺតជញ្ជាក់ខ្លាំងៗ ខាំម្តងជាពីរដង ម្តងឆ្វេងម្តងស្តាំ ដៃស្តាំប្រឹងសាប់ថេថេតូចកាន់តែញាប់ទៅ ដៃឆ្វេងច្របាច់សាច់ត្រកៀកថេយ៉ុងខ្លាំង វាយផាច់ព្រោះសាច់គូទនេះទន់បេកហើយ ស្ទាបម្តងៗឡើងចង់ញៀនដូចថ្នាំញៀនទៅហើយមានអីទៀត។
    « អ្ហាស់ៗៗៗ អ្ហស់ៗ អឹស! អាសៗ ដល់… ដល់ហើយ អ្ហាស! ចង់ចេញ! អស!» ទីបំផុតថេយ៉ុងក៏ដល់គោលដៅ បញ្ចេញទឹកសរខាប់អន្ធិលដូចទឹកដោះគោចេញមកប្រឡាក់ពេញដៃជុងហ្គុក ស្រក់ហូរលើក្បាលពោះរាបស្មើរ ថ្ងូរផ្តាច់មួយទឹក ទម្លាក់ខ្លួនបិទភ្នែកកន្ត្រាក់តិចៗ ទន់ខ្លួនល្អូកទាំងដែលនេះគ្រាន់តែជាកិច្ចចាប់ផ្តើមតែប៉ុណ្ណោះ។
   ជុងហ្គុកដកមាត់ពីទ្រូងថេយ៉ុង បន្សល់នៅស្នាមទឹកមាត់ នឹងស្នាមបឺតជញ្ជក់ក្រហមដុំៗត្រៀបត្រា ខ្លះក្រហមស្រាល ខ្លះទៀតក៏ដិតក្រម៉ៅ មើលទៅមុខថេយ៉ុងដែលកំពុងតែគេងអស់កម្លាំងនោះបន្តិច មុននឹងឪចចុះមកប្រឡោះភ្លៅថេយ៉ុង ទម្លាក់មាត់របស់នាយចុះមករកថេថេតូច ចាប់បឺតជញ្ជក់ចុងក្រហមព្រឿង គ្រេបយករសជាតិទឹកដោះគោសរៗខាប់នោះ លេបចូលទៅក្នុងមាត់របស់នាយហាក់ដូជជាគ្មានខ្ពើមរអើមអ្វីទាល់តែសោះ។
   « អ្ហាស ជុង!» ថេយ៉ុងហើបមាត់ថ្ងូរជាថ្មីម្តងទៀតទាំងពិបាកក្នុងខ្លួន រេចង្កេះតិចៗពើងហុចឲ្យមាត់ប្រុសដែលកំពូងតែបឺតចុងតិចរបស់ខ្លួន ដៃក៏ជ្រោងចូលសក់ជុងហ្គុកចង់សង្កត់ក្បាលនាយកឲ្យកាន់តែអឹបនឹងរបស់ខ្លួន។
  « អាច្រម៉ក់នេះគួរឲ្យស្រឡាញ់ណាស់ » ជុងហ្កុក ងើបមុខពីថេថេតូច មើលទៅទឹកមុខស្រើបស្រាលរបស់ថេយ៉ុងញញឹមយ៉ាងពេញចិត្តជាទីបំផុត។ ដៃរបស់នាយក៏គេវយកទឹកដោះគោរដែរលើក្បាលពោះថេយ៉ុងនោះយកទៅលាបលើច្រកស្នេហ៍ក្រហមភរនោះដោយម្រាមដៃកណ្តាលពីររបស់នាយ ភ្នែកចេះតែសម្លឹងមើលមប្រតិកម្មទឹកមុខនឹងរៀងកាយថេយ៉ុងដែលចេះតែរមិចរមួល នាយប៉ះកន្លែងណាពើងហុចឲ្យកន្លែងនោះ ជាពិសេសទឹកមុខវិញសិចសាហាវខាំបបូរមាត់ធ្មេញភ្នែក ថ្ងូរពិរោះធ្វើឲ្យនាយសឹងតែទ្រាំមិនបានលេងឆៅៗម្តងៗទៅហើយ។
  ភ្លុច! ម្រាមដៃពីរបស់ជុងហ្គុកបានលូនចូលទៅក្នុងរន្ធតូចចង្អៀតដែលមានជ្រាបសំណើមឮសូតែភ្លុច ថេយ៉ុងបើកភ្នែកឡើងស្លឺឡើងទៅលើ ថ្ងូរ។
   « អ្ហាសៗៗៗ អ្ហសៗ អ្ហាស! » ផ្លាប់ៗៗៗ ចង្វាក់ដៃរបស់ជុងហ្កុកបុកចេញ បុកចូលកាន់តែលឿនទៅៗ ថេយ៉ុងក៏ថ្ងូរបើកជើងឲ្យប្តីបង្កើតល្បៀនជាងនេះទៀត។ មិនបានប៉ុន្មានផងថេយ៉ុងក៏សម្រេចបានគោលដៅម្តងទៀតបាញ់ទឹកដោះគោប្រឡាក់ពេញមុខរបបស់ជុងហ្គុក ដកដង្ហើមហត់គឃូសព្រោះតែសម្រេចបានពីទឹកដំបូងនេះថ្ងូរឡើងចង់ស្ងួតកអស់ហើយ។
   ជុងហ្គុកគេវយកទឹកដោះគោដែលប្រឡាក់មុខនោះដាក់ចូលក្នុងមាត់ ធ្វើដូជជាមានរសជាតិឆ្ងាញ់ណាស់ចឹង។ មុននឹងទម្លាក់បបូរមាត់ទៅថើបមាត់ថេយ៉ុងជាថ្មីម្តងទឿត ចែកឬំលែកករស់ជាតិទឹកដោះគោដែលនាយបានផឹកមុននេះឲ្យទៅថេយ៉ុងដែរ។ មាត់របស់បឺតជញ្ជក់គ្នាឯឌៃរបស់នាយក៏សកម្មដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញពីខ្លួនឯងអស់ននោលគោក ហើយក៏ប្រឹងសាប់នាគរារបស់ខ្លួនញាប់ស្មេររឹងកំព្រឹស រីកមាឌបែកសរសៃរវាម មុននឹងចូលសូកចូលច្រកស្នេហ៍តូចមួយទំហឹងកប់ដល់គល់ មិនផ្តល់ដំណឹងឲ្យថេយ៉ុងមួយម៉ាត់។ ថេយ៉ុងឆ្អល់ចំះរមាត់ ភ្លាមពេកឈឺអួលនិយាយលែងចេញ។
   « អឹស! ហ្ហឹកៗ ឈឺ…  ឈឺណាស់!» ថេយ៉ុងអួលដល់ថ្នាក់ផ្តាច់បបូរមាត់បីជុងហ្គុក ថ្ងូរបង្ហូរទឹកភ្នែកតាមកន្ទុយភ្នែកព្រោះវាឈឺពិតមែន។
  « ជាទោសដែលឯងក្បត់យើង!» ផ្លាប់ៗៗៗ ជុងហ្គុកចាប់ផ្តើមបោលចង្កេះសម្រុកភ្លាមៗ ព្រោះរុទ្ធតូចង្អៀតមួយនេះរឹតកូនប្រុសនាយស្ទើរតែចង់ខ្យល់ស្លាប់តៅហើយ ទ្រាំនៅបន្តទៀតមិនបានទេច្បាស់ជាស្ទះស្លាប់មិនខាន។
« អាសៗៗៗ ហ្ហឹកៗ ឈឺ...  អ្ហសៗៗ អក! អស» ផ្លាប់ៗៗៗ ចង្កេះបាវខ្សាច់របស់ជុងហ្គុកបោលសម្រុកខ្លាំងៗ ឮតែផ្លាប់ៗៗ មិនបានគិតខ្វល់ថាអ្នកដែលនៅខាងក្រោមថ្ងួចថ្ងូរឈឺចង់ដាច់ខ្យល់ស្លាប់ ខុសពីនាយដែលប្រឹងជំរិតយកសេចក្តីសុចស្រួលតែឯងមិនគិតក្រែងអ្នកណាទាំងអស់។ ខ្លួនថេយ៉ុងរលាក់យោលយោកខ្លាំងៗ ដើមទ្រូងមានសាច់ទន់ៗនោះក៏លោតតិចៗតាមចង្វាក់ដែរ ប៉ះនឹងភ្នែកកំណាចរបស់ជុងហ្គុកជាហេតុធ្វើឲ្យនាយអត់មិនបាន ក៏ឪនទៅបឺតជញ្ជក់នេបនិត្យជាមួយនឹងវាជាថ្មីម្តងទៀត ដោះនេះគ្មានទឹកដោះទេ តែហេតុអ្វីនាយមានអារម្មណ៍ថារស់ជាតិវាផ្អែមជាប់ចិត្តបឺតម្តងហើយចង់បឺតជញ្ជក់ម្តងទៀតបែបនេះ។
« អ្ហាស! ល… លឿន! អ្ហក! លឿនជាងនេះ! អាសៗៗ» ផ្លាប់ៗៗៗៗៗ ពេលធ្វើយូរៗថេយ៉ុងស្រាប់តែទទួលបានអារម្មណ៍ចម្លែក ឈឺលាយស្រួល ពេលនាយក្រាស់ធ្វើលចលនាកកាន់តែលឿនមានអារម្មណ៍ថាកាន់តែស្រួល ឆ្កួតមិនខានទេ ជុងហ្គុកកំពុងតែធ្វើឲ្យថេយ៉ុងឆ្កួតដោយសារតណ្ហានេះមិនខានទេ។
« អ្ហាស!!!!»ទាំងពីរនាក់ថ្ងូរផ្តាប់ព្រ័ត្រដមណាលគ្នា កន្រ្តាក់ខ្លួនព្រោះតែដល់គោលដៅជុងហ្គុកនាយបញ្ចូលមេជីវិតតាំអអស់បចូលក្នុងចូលខ្លួនថេយ៉ុង ដែលកំពុងតអស់កម្លាំង ទន់ខ្លួនល្អូកសង្ងំភ្នីចភ្នែកស្រូបយកកម្លាំង ព្រោះជិះសេះមុននេះអស់កម្លាំងរលីងពីខ្លួនហើយ។
  « ម៉ោះប្តូរក្បាច់!» ជុងហ្គុកមិនព្រមឲ្យថេយ៉ុងបានគេងឡើយ ត្រឹមតែមួយទឹកមិនអាចរំងាប់ចំណងរបស់នាយបានឡើយ សូម្បីតែស្កៀបជើងធ្មេញក៏មិនស្កៀបផង។ ជុងហ្គុកចាប់ឲ្យថេយ៉ុងដេកផ្កាប់មុខ យកខ្នើញមកកល់ពីក្រោមក្បាលពោះថេយ៉ុងដើម្បីលើកគូទឲ្យកាន់តែខ្ពស់បន្តិច មុននឹងទាញដៃថេយ៉ុងទាំងគូរមកក្រោយ  នាយក្រាស់ជ្រែកចូលប្រឡោះជើងថេយ៉ុងសាប់កូនប្រុសឲ្យរឹងបន្តិចទើបដាក់ចូលជាថ្មៅម្តងទៀត។ សង្រ្គាមកាន់តែក្តៅទៅជាលំដាប់ជុងហ្គុកនាយធ្វើទាល់តែអស់ចំណង កូនប្រុសរបស់នាយទន់ក៏ហើយក៏មិនក្រោម៥ទឹកដែរ។
{   ល្មមៗបានហើយ បាបadmin មិនស្ទើរទេ }
 

  
_________ To be continued

និពន្ធដោយ គីម ហ្វារីសា