My Cup of One-Shot Stories [2019-present]

I KILLED MY EX-BOYFRIEND

READ AT YOUR OWN RISK

- - - - -

"Rish, kinakabahan ako." I saw the nervousness in his eyes as I looked at him and sweat beaded his forehead.

"Kev, don't be. 'Wag kang mag-alala hindi naman nangangain si Mama." Then I chuckled.

We were now in front of our house. I'm with Kevin, my 9 months boyfriend. Sa tinagal-tagal ng relasyon namin ay ngayon ko lang siya ipapakilala kay Mama. Mas nauna pa nga akong ipakilala sa parents ni Kevin kaya walang problema. Ganito rin ang naging pakiramdam ko no'ng ipapakilala ako ni Kevin sa parents niya.

I tapped his shoulders. "Just tell me if you aren't ready. May next time pa naman."

"No, Rish. 'Andito na tayo. Ready or not, bahala na. I also want to meet your mama."

I smiled. "Then shall we?" He nodded.

-----

"Ma, I just want you to meet my boyfriend, Kevin." Pinilit kong hindi mautal nang ipinakilala ko si Kevin kay Mama.

Seryoso ang ekspresyon ng mukha ni Mama. Nakatingin lang ito kay Kevin na parang sinusuri ito. Maya-maya'y napansin kong nagtutubig ang mata ni mama at suminghot pa ito.

I wonder. She's crying. But why?

"Arnold." Tears ran down her cheeks as she uttered that name.

Kumunot ang noo namin ni Kevin.

Arnold? I know where that name belongs to. It belongs to my papa.

"Ma, his name is Kevin, not Arnold."

Tila natauhan si mama sa sinabi ko. Agad niyang pinunasan ang mga luha niya.

"P-Pasensya na. Naalala ko lang sa kanya ang papa mo."

-----

"Arnold? It seems familiar." Napalingon ako kay Kevin nang magsalita siya.

Nasa k'warto kami ngayon. Busy ako sa selpon ko at siya naman ay nakahiga habang nakatunganga lang sa kisame.

"Familiar?" I asked.

"Yah. I've heard it already."

"'Wag ka na ngang mag-isip ng kung ano-ano."

Hindi ko alam pero ayokong naririnig ang pangalang 'yon. Umiinit lang ang ulo ko.

"Siya ba 'to?" He was holding my father's picture frame.

"Siya nga 'yan." sagot ko.

Kevin looking at it intently. Para bang pamilyar sa kanya ang papa ko. But how?

"Where are you going?" Tanong ko nang bigla siyang tumayo.

"Uuwi muna ako. I felt sick." tugon niya atsaka lumabas ng k'warto ko.

-----

Weeks passed by. Nakakalungkot lang dahil hindi na kami madalas na magkasama ni Kevin. Gusto kong isipin na lumalamig na siya sa 'kin pero ayoko. Baka dumating 'yung araw na makapaghiwalay siya sa 'kin. No! Hindi ko kakayanin!

Lately, I received a message from Kevin. Gusto niyang makipagkita sa 'kin ngayong gabi. I don't know why but I prepared myself.

Nakarating na ako sa lugar na napag-usapan namin. Sa park. Nadatnan ko siyang nakaupo sa isang bench. I calmed myself before I approached him.

"Kev..." I sighed as I called his name. "I miss yo---,"

"Irish, I've decided it already." Malamig at seryosong wika nito.