Slowly, I opened my eyes. The familiar white ceiling greeted me. Weakly, I scanned the room with my eyes until they landed on a person hunched on the edge of the bed while holding one of my hands. I stared at him for a few minutes before shifting my gaze to the door that opened. Grandma and Don Vicente came in followed by the doctor.
Nang makita nila akong gising na ay natarantang lumapit sa akin si Lola, nanatili ang mga mata ko sa kanya. Ang taong nakayukyok sa tabi ko ay napabangon din ngunit hindi ko siya sinulyapan. Sa tindig palang niya ay nakikilala ko na siya.
"Lola..." Nanghihina kong tawag sa kanya. "Ang baby ko po, okay po siya?" I felt Lola's gaze on me before she smiled faintly.
"Let's first listen to what your doctor has to say, apo.." I noticed the tears welling up in her eyes but I just nodded.
I couldn't bring myself to push away the man still holding my hand due to my weakness. Hinayaan ko lang siya sa tabi ko ngunit hindi na siya tinapunan pa ng tingin.
"Stable na ang pagdaloy ng dugo ng pasyente, nakabawi na ang katawan nya sa ilang araw na pahinga pero kailangan pa rin niyang mag-ingat at uminom ng mga gamot para mas mapabilis ang paggaling niya," ngumiti sa akin ang doctor, nanatili akong nakatingin sa kanya. "Ang drugs na nasinghot niya ay na-clear na rin. Hija, na-emergency caesarian ka. Kinailangan dahil nauubusan kana ng dugo at upang mailabas din agad ang baby mo para hindi siya malason sa loob."
"Nasaan po ang baby ko? Gusto ko po siyang makita," naiiyak kong sabi.
Ang pangarap kong mag-normal delivery ay hindi nangyari. Kung hindi lang dahil kay Clarrise ay hindi mangyayari ito.
***
Full Chapter is Available on VIP :) Posted on VIP : April 25, 2024
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
