Past
" I can't walk. I can't feel my legs." iyon lang ang sinabi ko nang pag buksan ako ng pinto ni Noah.
Wala akong alam kung hindi ang katotohanang naka tulog ako sa sasakyan nito at ngayon naman ay hindi ko alam kung nasaang lugar niya ako dinala.
I still know that I'm safe with him. Isa pa, sobrang antok at hilong-hilo ako kaya wala na akong karapatang mag inarte. All I wanted to do is to lie down, I don't even think about how his shirt is now soaked when I puked. Kahihiyan ito bukas panigurado.
" Okay, let me carry you."
" No, just wait me to sober—" hindi niya na ako pinatapos dahil madali niya akong nakarga. Pa bridal carry iyon at walang hirap niyang naisarado ang pinto ng kaniyang sasakyan.
I put my hands around his neck. Pumikit ako at dinama ang halo-halong amoy niya. Kahit amoy maasim at kaunting alak siya, nangingibabaw pa rin ang lalaking-lalaki sa tapang na kaniyang pabango.
Hindi ba siya naiinis na nasukahan ko siya at ngayon naman amoy maasim siya? Kadiri iyon, eh. Tapos ngayon karga-karga niya pa ako. Bakit kasi hindi sumasagot sina Beka, eh!
Naka pasok kami sa isang unit na sigurado akong hindi sa unit ko. Siguro ay kaniya iyon. Mabilis niya akong inupo sa sala at ganoon din ang gamit ko. Isinandal ko ang ulo ko roon. I'm wasted. Nakaka inis pero wala akong magawa.
I feel like if I will move a lot of times, my world will literally spin. Para akong bola ng volleyball na hinahampas-hampas at kung saan-saan napupunta. Daig ko pa ngayon ang na vertigo.
" I'll change first." paalam nito sa akin but I immediately held his hand.
" I need to change too." parang bata kong sinabi. Gosh, kailan pa ako nagkaroon ng pabebeng boses?
Oo alam kong kalmado akong tao and even my voice is calming and soothing but not this soft. Tunog pabebe na iyon.
Tumango ito. " I'll get you some shirts and shorts, okay? "
I nodded. " Okay."
Pumikit lang ako roon at nilalabanan ang sarili na mag diretso higa sa malambot na sofa. Hindi ko na nga nagawang igala ang paningin ko sa condo ni Noah, I need to relax to decrease at least a bit the dizziness I am feeling.
Hindi ko alam kung gaano katagal si Noah na nag palit bago ako nito tinapik. He lend me a white cotton shirt and black.... boxer shorts? Tumingin ako sakaniya.
Nag kamot ito sakaniyang batok. " Wala akong damit pambabae rito. You know, no wife... no girlfriend." pag didiin niya.
" Used na ba 'to?"
Wow! Nagawa ko pang umarte sa kabila ng kababuyang ginawa ko sakaniya. By the way, he's looking fresh now that he had change his clothes. He's wearing a black shirt and gray sweat shorts. Bagong paligo rin ito, ang bilis niya.
" The shirt, yes, but the boxer shorts.. not." sagot niya naman. Tumango ako at tumayo, didiretso sana sa banyo niya pero agad napa balik sa pag upo dahil sa pagka hilo.
That's the consequences of your actions, Catherine Avery. Puro ka inom kahit hindi mo alam kung anong iniinom mo. Puwedeng-puwede ka mapa hamak sa katangahan mo.
" Hey, you can change here. I'll get you a towel to at least wash your self."
" You will... see me."
Napa tigil ito at sumilay ang kaniyang ngisi. " I won't look, Ave..."
Ave...
Avery raw? Tsk. Hindi mo ako makukuha sa mga ganiyan mo, Noah Ledesma.
Tumayo ito at bumalik sa kaniyang kuwarto, siguradong kumuha ng bimpo. Hindi ko naman nasukahan ang sarili, wala rin akong kahit na anong suka sa suot kong dress kaya kahit mag punas lang ng bimpo ay ayos na.
