Kabanata XVIIII

772 31 0
                                    


Chapter 19: At the White House (1)


**


Naalimpungatan ako ng tulog dahil sa boses na ngayo'y naririnig ko. Dinala ako ni Miss Fuentero sa white house na sinasabi niyang pag mamay ari niya. Hindi ko alam kung saang lugar ba 'to o nasaan kami. Ang alam ko lang nasa isang mataas na hill kami tapos puro matataas na puno ang nasa labas. 


''I was about to kill her. I don't have a choice.. ugh goddamn it! We need to change the plan.'' Miss Fuentero's voice sound really pissed.


Sinong her ang tinutuko niya? Ako ba 'yon? As far as I know, ako lang naman ang babae kanina sa building bukod sa kanya. At malabo namang babae si manong base sa boses pati pananamit niya. Minulat ko ng kaonti ang isang mata ko. Nakatalikod siya sa akin habang nakatayo sa may balcony at kasalukuyang may kinakausap sa phone.


''This is not the right time to kill her. I have my plans. Tell me even the little information you gathered in that jerk. Did you already kill him?'' napahilot siya ng sintindo. ''I knew it. May next plan ba sila so we can all be prepared. And also send a message to his boss that I don't care kung ano siya o kung ano kaya niyang gawin. Some of the students in my University got injured.  Maghaharap kami na parang wala lang siya sa akin.'' 


''For now, lets cool it down. She's with me. We'll return when everything's ready. Wait for my next call. The money is now all on your banks. Ikaw na ang bahala.'' pinatay niya ang tawag at malalim na bumuntong hininga. 


Mabilis kong pinikit ulit ang mga mata ko para magtulog-tulogan nang humarap siya bigla. Hanggang sa naramdaman kong lumubog ang kama sa bandang bewang ko at isang kamay na marahang hinahaplos ang aking buhok. 


''I'm sorry if you need to experience that. It'll be over soon. Your life will be in peace once this is done.'' she said in a low voice as if she's trying not to wake me up. ''I'll do everything in my power.'' 


Sa sobrang hindi ko maintindihan, hindi ko na napigilang hindi magsalita habang nakapikit. Malakas ang kabog ng dibidb ko sa kaba pero mas kailangan kong lakasan ang loob ko ngayon magsalita para makuha ang sagot. 


''Because you'll kill me someday?'' I said, eyes are still shut.


''Huh? You're awake? Wait, Are you okay now?''


I slowly open my eyes, looking at her in a serious way she could see. ''You're going to kill me right Miss Fuentero? I'll make it easier for you. Kill me now.'' 


 ''It's not what you think Ortega. Narinig mo ba ang mga sinabi ko kanina habang may kausap sa phone?'' Nanlalaki ang mata niya sa gulat ngunit hindi ko mabasa ang mga mata niya ngayon sa halo-halong emosyon. Fear, anger, worried, sadness?


''Answer me Miss Fuentero. Ikaw ba si Nisha?'' diretchong tanong ko.


The Lunatic PsychopathWhere stories live. Discover now