The Lunatic Psychopath - GxG (Book 1)

Kabanata XXXIV

Chapter 34: The Day She Finds out the Truth.

**

We're on our way now kung saan naka confine ang papa ni Cali. May gusto sana ako itanong sa kanya kaso sobrang nagmamadali siya ngayon. Sa laki ng hospital wala akong makita kahit sinong pasyenteng nandito at iilan lang ang nurses and doctors.

Hindi na ako magtataka kung rinentahan ni Cali itong buong 11th floor Hospital Building para lang walang kahit sino makapasok. Ganon siya kayaman. Bigla akong sinampal ng kahirapan.

"How's my Dad condition doctor Suarez? Tell me all the details about his health and results." Tanong ni Cali habang mabilis paring naglalakad sa hallway.

"Your dad's awake earlier. It's a great miracle na after almost a month of being in coma. he's finally conscious. Vital signs are not bad and we already did the ecg. The result is fine. Medyo nahihirapan lang siyang kumilos due to long bed rest." sagot ng doctor na nag ngangalang suarez.

"Good. The security? Walang kahit sinong pumasok o nagtangka?"

"No, Ma'am Fuentero. Mahigpit po ang security tulad ng inutos niyo"

"Good."

Yung lakad ko imbis na normal lang, napapatakbo ako sa bilis at laki ng mga hakbang niya. Kung bakit ba kasi ang hahaba ang bias nitong babaeng 'to. Ilang minuto lang ay nandito na kami sa tapat ng isang room. Si Doctor Suarez na ang nagbukas ng sliding door and we saw Mr. Fuentero still lying on his bed, awake. May oxygen mask na nakasuot sa kanya pero nakakayanan nang igalaw ang mga kamay.

"Dad, are you okay now? What are you feeling?" nagaalang bungad ni Cali. Nakaupo siya sa gilid ng kama.

"Cali, my precious princess. Are you okay?" nanghihina ma'y nagagawa paring ngitian ni Mr. Fuentero ang anak.

"I should be the one who's asking you that. I'm okay, dad. Thanks God you're awake now." Ilang patak ng luha ang tumulo sa kanyang mata.

"Good to know you're okay. Where's your brother?"

"He's working now at the hotel. But he's fine too, don't worry Dad"

At eto ako, nasa gilid na parang puno lang sa isang theatre show kasi hindi ko magawang makagalaw. Hindi ko naman tatay si Mr. Fuentero pero pati ako naiiyak na din sa kanila. Wala lang, ang saya lang nila tignan dalawa. Pinunasan ko ang uhog kong patulo na sa aking ilong sabay singhot.

"Listen to me, Cali. Come closer and I have something to tell you" gaya ng utos ni Mr. Fuentero ay sinunod iyon ni Miss Cali. Linapit niya ang ulo sa kanyang ama saka iyon bumulong.

Yung iyak ko biglang umurong. Napalitan iyon ng pagkunot ng noo. Gaya ko'y ganon din ang naging reaction ni Cali.

"W-what? Why Dad? Did something happened?" nagtatakang tanong niya.

"That's not important, anak. That file is what should matter. Your mom needs to be rest in peace"