+18 sahneler vardır. Yetişkin içeriklidir.
Adamın gözleri kararırken, Sahra bir adım geriledi. Bulut'un kesinlikle insanları bakışlarıyla sindire bilme özelliği vardı. Ne yapabilirdi? Mecburdu içindekileri söylemeye ve sormaya. Ölüm korkusu her şey...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
SON NEFESİME KADAR
79.BÖLÜM
Önünde duran alkolsüz kokteylden bir yudum içerken fazlasıyla gerilmiş hissediyordu. Genel olarak Mete ve Koray konuşuyordu, Mete Koray'ın kendisiyle muhatap olmasına dahi izin vermiyordu hatta. Koray'da bir tık Mete'den çekiniyordu, bu yüzden zaten bir şey diyemiyordu. Mete'nin telefonu çaldığında, geleceğini söyleyerek ayaklandı ancak çokta uzaklaşmadı. Gözleri hala masadaydı.
''Seninle de konuşamadık bir türlü. Mete'yi eğer göndere bilirsen, bir şeyler içmeye gideriz olur mu?''
''Stajla ilgili konuştuk aslında'' diyerek gülümsedi Ela.
''Bu gece staj için buluşmadığımızı ikimizde biliyoruz aslında Ela. Oturup sohbet için birbirimizi daha yakından tanımak için buradayız''
Bir şey diyemedi o anda, ne söyleyeceğini de bilmiyordu tam olarak zaten. Mete masaya geldiğinde Ela'nı yanına oturarak sırtını koltuğa yasladı.
''Konuşacak bir şeyimiz kalmadığına göre dağılalım mı artık?'' Sorudan çok emrivaki yapar gibi konuşuyordu Mete. Ela bakışlarını ona çevirerek yüzüne baktı. Ne yapmaya çalıştığını anlamıyordu Mete'nin? Derdi neydi anlamıyordu? Bugün buraya gelmesinde ki amaç ne onu da anlamıyordu?
''Sen git istersen, biz Koray'la başka bir mekana geçeceğiz.'' Anlık olarak öyle bir bozuldu ve duraksadı ki Mete, ancak bu o kadar anlıktı ki, Ela onu tanımasa anlamazdı bile. Mete tekrardan kendisini toparlayarak masada duran içkiyi alıp kafasına diktiğinde, burnundan soluyarak keyifsiz bir şekilde gülümsedi.
''Ben bir ellerimi yıkayıp geleyim, sonra kalkarız'' Koray'ı duymamışlardı bile, o kalkıp giderken ikisi de gözlerini birbirlerinden ayırmadan bakıyorlardı. ''Sen tam olarak ne yapmaya çalışıyorsun Ela?''
''Koray'ı tanımaya çalışıyorum ama sen buna izin vermiyorsun''
''Koray'ın derdinin ne olduğunu gerçekten anlamıyor musun? Yoksa anlamazlıktan mı geliyorsun? Hangisi?''
''Çok hoş bir adam, yani konuşması, sohbeti, her şeyiyle fazlasıyla iyi. Vakit geçirebilirim, ne var bunda?'' Yalanları tek tek sıkarken, Mete'nin bakışları, yüzünün aldığı ifade, öfkeyle elinde ki kadehi sıkması her şeyi açıklıyordu. Yine de tam olarak egosunu mu zedeliyordu yoksa başka bir şey mi olduğunu anlamıyordu Ela.
''Herifin tek derdinin ne olduğunu anlamadın mı gerçekten?"
''Bana bu şekilde yaklaşmaya cesaret edemeyeceğini sen söyledin diye hatırlıyorum. Ayrıca kimse bana senin anlattığın gibi yaklaşamaz, ben buna izin vermem, paralarım onu." Mete kafasını iki yana sallayarak elinde ki kadehi çevirdi sert bir şekilde. Kadeh yere düşüp kırılırken, Mete'nin umurunda bile olmadan gözlerinin içine bakıyordu, en derinine bakıyordu.
