+18 sahneler vardır. Yetişkin içeriklidir.
Adamın gözleri kararırken, Sahra bir adım geriledi. Bulut'un kesinlikle insanları bakışlarıyla sindire bilme özelliği vardı. Ne yapabilirdi? Mecburdu içindekileri söylemeye ve sormaya. Ölüm korkusu her şey...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Herkese selam yeni bölüm sizlerle🙏 3 ay olmuş kitaba başlayalı. Bu hızla bir kaç aya bitiririm gibi kitabı. Tabi ani ve uzun bir ara vermezsem. Ruh halim çok değişken anlamışsınızdır😂
85 yorum 85 vote sınır koyuyorum. Geçerse mutlu edersiniz beni☺️ İyi okumalar.
38. BÖLÜM
Sahra Bulut'un elinden tutup oturmasını sağlarken, onun öfkeden delirmiş olduğunu görebiliyordu. Bulut'un bu hayatta en korktuğu şey sevdiği birini kaybetmek ve onu koruyamamaktı. Leyla'yı koruyamadığı için büyük bir öfke duyuyordu kendisine. Ancak bunun hiçbir şekilde onunla ilgisi olmadığını biliyordu ama Bulut bunu anlamıyordu.
''Kim böyle bir şey yapmaya cesaret eder? Aklım almıyor!''
''Sana fikrini soran oldu mu? Siz ne boka yarıyorsunuz ki zaten lan! Bostan korkuluğu olarak mı diktim seni başına? Çık git gözüm görmesin seni'' Yaman tek kelime dahi ederse ilk geldiğinde ki gibi bir yumruk daha yiyeceğini biliyordu. O yüzden bir şey söylemeden uzaklaştı hemen oradan.
''Doktor iyi olduğunu söyledi sakin olur musun biraz?" Ne kadar sakin ol dese de sakin olmayacağını biliyordu Sahra. Kendisi de içten içe sakin sayılmazdı ancak yangına körükle gitmemek için ılımlı olmak zorundaydı.
"Nasıl sakin olayım? Benim kız kardeşime Cahit bile böyle bir şey yapamaz! Herkes ona yaklaşmamaları gerektiğini bilir! Kim yaptı bu itliği?"
"Bulut her yere haber saldık. Leyla'ya zarar veren adamın eşgalini de dağıttık. Duyan gören olursa haber verecekler zaten"
Bulut tekrardan ayağa kalktığında, Kağan yanlarına doğru gelerek nefesini verdi. "Adamı yaşatamamışlar! Şerefsiz puşt öldü. Hiçbir halt öğrenemeyeceğiz" dedi bağırarak. Leyla'yı o şekilde kanlar içinde göründe beyninden vurulmuşa dönmüştü ve onu kaybetme korkusuyla kafayı yiyecekmiş gibi olmuştu. İyi olduğunu, omuzundan bir sıyrık aldığını biliyordu. Ancak elinde değildi! Onu kollarında baygın yatarken gördüğünden beri berbat bir haldeydi.
