+18 sahneler vardır. Yetişkin içeriklidir.
Adamın gözleri kararırken, Sahra bir adım geriledi. Bulut'un kesinlikle insanları bakışlarıyla sindire bilme özelliği vardı. Ne yapabilirdi? Mecburdu içindekileri söylemeye ve sormaya. Ölüm korkusu her şey...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
SON NEFESİME KADAR
77. BÖLÜM
Gözlerini Mete'nin gözlerinden ayıramazken gücünü toparlamaya çalışıyordu Ela. Bunun yanlış olduğunu, saçma olduğunu biliyordu ama neden kalbi böyle deli gibi atıyordu, neden bu kadar çok sevmişti onu öpmeyi, neyin dışa vurumuydu bu? Bilmiyordu. Bilmekte istemiyordu şu anda. Geri çekilip hızlıca ayağa kalkarken sendelememek için zor tutuyordu kendisini.
''İşte şimdi oyun bitti'' diye fısıldadıktan sonra, onun şaşkınlığını fırsat bilerek hızlı adımlarla çıktı bardan. Arkasına bile bakmadan kaldırımın sonundan hemen sola dönerek sırtını duvara yasladı ve kafasını duvara yaslayarak bakışlarını gökyüzüne dikti.
Hava buz gibiydi ama bütün bedeni cayır cayır yanıyordu. Gözlerini sıkıca kapatarak öpüşmelerini düşündü, onun sıcak nefesini, kokusunu, hissettiği sızıyı ve karmaşıklığı... ''Ela!'' Mete'nin kendisini aradığını fark edince, oradan uzaklaşarak bir taksi çevirdi ve binerek adresi söyledi. Nasıl bir şeyin içine düşmüştü bilmiyordu ama bunun devamı olmaması gerektiğini çok iyi biliyordu. Yıllardır saçma sapan flört oyununun sonu tam olarak böyle bitmişti ve bir daha asla açılmamalıydı. Zaten bu durumun Mete'nin umurunda olduğunu dahi sanmıyordu. O zaten her gün birileriyle öpüşmüyor muydu? Peki bu düşünce neden canını sıkıyordu? Aklına geldiğinde canını sıktığı için asla üstüne düşünmemişti bu konunu. Şimdi de düşünmeyecekti. Kapanıp gidecekti.
Eve geldiğinde arabadan iner inmez kapıdaki adamlara selam verdi. ''Kolay gelsin Ömer abi''
''Sağolasın'' İçeriye girip salona geçmeden direk olarak yukarıya çıkarak odasına girdi. Odanın kapısı pat diye açıldığında arkasına döndü. ''Neredesin bakalım sen bu saate kadar?''
''Mert, sana kaç kere odama bu şekilde girme dedim. Çık git akşam akşam abla zorbalamasına maruz kalma istersen''
''Ne oldu? Üzüldün mü sen?'' Mert'in ani değişimi karşısında, gülümseyerek ona yaklaşıp saçlarını öptü. ''Söyle kim canını sıktıysa alayım ifadesini'' Çok mu belli oluyordu? Belli etmemek istiyordu ama, bu kadar oluyordu demekki.
''İyiyim ben, yorgunum sadece biraz. Hadi çık sende uyuyacağım''
''Tost yiyelim mi?'' Geceleri bazen Mert'le beraber mutfağa inip tost, portakal suyu gecesi yapıyorlardı, Mert genel olarak okulda yaptıklarını anlatıyordu ya da bir kızdan etkilendiyse taktik almak istiyordu. Hatta bu geceleri bazen annesiyle babası da dahil oluyordu.
''Başka gün yapalım olur mu? Hadi artık çıkar mısın? Yatıp uyuyacağım" Odanın kapısı tıklatıldığında, Ela bıkkın bir şekilde 'gel' dedi. Şu anda hiç kimseyi görmek istemiyordu ama bu mümkün değil gibiydi.
''Ne yapıyorsunuz bakalım gece gece?''
''Mert'in çıkmasını söylüyorum ama dinlemiyor beni anne''
