+18 sahneler vardır. Yetişkin içeriklidir.
Adamın gözleri kararırken, Sahra bir adım geriledi. Bulut'un kesinlikle insanları bakışlarıyla sindire bilme özelliği vardı. Ne yapabilirdi? Mecburdu içindekileri söylemeye ve sormaya. Ölüm korkusu her şey...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Selamm uzun bir bölüm.
Bol Kağan ve Leylalı da bir bölüm oldu bilginize 💙
Yorumlarınızı merak ediyorum ve yorumlarınız beni inanın şevklendiriyor.
Mantık hataları olabilir, yazım yanlışları olabilir. Böyle şeylere takılmayın bence. Sonuçta Nobel ödülü almayacağız :) Okurken hoşunuza gidiyorsa, önemli olan budur.
İyi okumalar
Sevmek ve beklemek aynı şey değildir. Hersek sever ama herkes bekleyemez.
-Dostoyevski
19.BÖLÜM
Kendisini güçlükle arka koltuğa attığında, ellerini başının üzerine koyarak kendisini korumaya çalıştı Sahra. Şu anda kafasını çıkarmak hiç mantıklı değildi. Ancak silahı elindeydi ve birisi gelirse onu indire bilirdi. Bir anda silah sesleri kesildiğinde, Sahra nefesini düzene sokmaya çalışarak usulca başını kaldırdı. Araba yoktu, hiç kimse yoktu. Arabanın kapısını açıp dikkatle dışarıya çıktığında, etrafına bakındı ancak hiç kimse yoktu. Arabanın camının üzerinde ki bir piyon taşı dikkatini çekti ve hemen eline aldı. Birisi gözünü korkutmak için bunu yapmıştı. İyi de kim yapmıştı bunu? Arabadan telefonunu alıp var gücüyle koşmaya başladı Sahra. Şu anda sadece Bulut'u görmek istiyordu. Ara bir sokağa girdiğinde, telefonuna baktı ve sıkıntıyla inledi. Şarjı bitmişti! Hızlıca ana caddeye çıkıp bir taksi çevirir çevirmez yola koyuldu ve derin bir nefes aldı. Soğuk kanlı olup, bu yaşadığı durumu elbette sindirmesi gerekiyordu. Bulut'un evine geldiğinde, hızlıca arabadan inip bahçeden içeriye girdi.
"Yenge, iyi misin sen?" dedi Yaman meraklı gözlerle bakarak.
"Taksinin parasını öder misin?Bulut içerde mi?"
"Eve gelmediler hiç, dışarıdaydılar bütün gün zaten. Seni aramaya gittiklerini duydum"
"Bulut'u arar mısın? Benim burada olduğumu söyle"
"Emredersin yenge" Sahra içeriye girdiğinde, kendisini koltuğa bırakarak derin bir nefes aldı. Şu anda, bu evde o kadar güvende hissediyordu ki kendisini. Ayağa kalkıp mutfağa geçtiğinde, su doldurup kafasına dikti ve derin bir nefes aldı. Halit mi yaptırmıştı yoksa? İyi de onun hiçbir şeyden haberi yoktu ki. Mutfağın sürgülü camını açıp merdivenlerden inerek bahçeye çıktığında, Kral'ın yanına gitti. Şu anda Bulut'tan sonra en çok o iyi gelirdi.
"Oğlum benim. Çok özledim seni" diye mırıldandı yüzüne öpücükler kondurarak. Bir süre onunla vakit geçirip, sadece sevdi. Kral'ı sevmek kendisini her zaman sakinleştirirdi ve iyi gelirdi.
"Sahra?" Bulut'un sesiyle, Sahra arkasına döndü ve hızlıca ona doğru koşarak boynuna atladı. Adamın gözlerinde ki paniği ve endişeyi görmüştü net bir şekildi. "İyi misin? Bir şey oldu mu?" Bulut geri çekilerek ellerini kızın yanaklarına yerleştirdi ve hasar kontrolü yaptı hızlıca. "İyiyim, bir şeyim yok" Bulut tekrardan sıkıca sarılarak, saçlarına öpücükler kondurarak rahatlamış bir şekilde nefesini verdi.
