+18 sahneler vardır. Yetişkin içeriklidir.
Adamın gözleri kararırken, Sahra bir adım geriledi. Bulut'un kesinlikle insanları bakışlarıyla sindire bilme özelliği vardı. Ne yapabilirdi? Mecburdu içindekileri söylemeye ve sormaya. Ölüm korkusu her şey...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Herkese selam🙏
Yeni bölümle karşınızdayım.
Ara vereceğim demiştim ama benim ara verme süresi maksimum bu kadar😂 Yaptığınız yorumların motive edici etkisini göz ardı edemem tabi. Hepsini tek tek okuyorum ve çok mutlu oluyorum.
Ara vermek isteme sebebim de yazarken zorlandığım içindi zaten. Ancak bir anda geldiler bana ve kendimi yazarken bulunca devam ettim ve bitirdim bölümü.
Ara yorumlarınızı ve genel yorumlarınızı bekliyorum. Sınır koymuyorum, sizin içinizden geldiği gibi yorum yapacağınıza inanıyorum. İyi okumalar.
56.BÖLÜM
Bulut'un ifadesiz bakışları ve yüzü karşısında, onun ne düşündüğünü tam olarak çözemedi Sahra. Gözlerini bir kaç kere kırpıştırarak yutkunurken, aslında bu duruma inanamıyormuş gibi bir hali vardı.
"Bir şey söylemeyecek misin?" Bulut aniden ayaklanıp elini tuttuğunda, tek kelime etmeden yürütmeye başladı ve dışarıya çıktıklarında sahil kısmına doğru ilerleyerek derin bir nefes aldı.
"Korunmuyor muydun?" diye sordu düz bir ifadeyle. "Korunuyordum ancak bilirsin bazen yanlışlıkla olabili..."
"O zaman başka önlemler alsaydık!" diyerek bağırınca, Sahra sıçrayarak dudaklarını araladı. Bulut'un sert bakışları karşısında kalbi deli gibi atarken, böyle bir tepki asla beklemiyordu. Sinirleneceğini düşünmüştü ancam bu kadar değildi.
"Bunun yüzde yüz bir çözüm olmadığını söyleseydin eğer, kesin çözüm bulabileceğimiz bir yol bulurduk"
"Kesin çözüm ne biliyor musun? Bir daha bana dokunmaman. Bir daha bana dokunmazsan eğer, hamile kalma ihtimalimde olmaz" dedi dümdüz bir ifadeyle. Bulut bir kaç adım uzaklaşarak burnunun kemerini sıkarken, kendisini sakinleştirmeye çalışıyor gibi bir hali vardı. Bir kaç dakika öyle kaldıktan sonra tekrardan dönüp daha sakin bir şekilde bakmaya başladı.
"Tamam, şimdi ne yapacağımızı konuşalım. Kesin değil sonuçta öyle değil mi? Hamile olmaya da bilirsin"
Bu kadar mı korkuyordu? Hamile olma ihtimali bile onu deliye çevirmişken, gerçekten hamile olsa bunu ona nasıl söyleyecekti ki?
