Red Roses

Kabanata 18

Kabanata 18

Galit ni Zephyrus

[SERAPHINA EMBERHEART]

Kitang-kita sa mga mata ni ginoong Zephyrus ang sakit na nararamdaman dahil sa nakakagulat na impormasyong nalaman niya. Nang lapitan ko siya no‘ng nakaraan ay tinaboy niya ako kaagad dahil gusto niya munang mapag-isa.

Binisita ko si Aric sa mundo ng mga tao at nadatnan ko siyang nakaupo sa ilalim ng isang puno.

Nakikita ko rin sa mga mata niyang parang nagpipigil ng luha ng araw na iyon. Habang naglalakad ako palapit sa kinaroronan ni Aric ay naiisip ko pa rin si ginoong Zephyrus, ang diyos ng banayad na hangin.

Tila malungkot ang malamig na hanging dumadapo sa aking balat. “Aric!” Sigaw ko habang papalapit pa rin ako sa kaniya.

Napalingon siya sa likod niya at tumayo sabay pagpag suot niya pang-ibaba dahil umupo siya sa may damuhan.

Nakalapit na ako sa may malaking puno, nakangiti naman niya akong sinalubong. “Anong ginagawa mo dito?” Nakangisi niyang sambit.

Napailing naman ako, “Wala, hinahanap ka.” Mahina kong sambit kaya napangisi ito.

Madilim na asul ang suot nito pang-ibaba at nakasuot ng puting damit. “Hinahanap mo na pala ako.” Mas lumawak ang ngisi niya at napasulyap sa lupa.

“Nginisi-ngisi mo diyan?” Tanong na kunwari naiirita.

Nag-angat tingin siya. “Wala naman,” tugon niya.

Parang pakiramdam ko sa aming dalawa na lang umiikot ang mundo sa mga oras na ito.

Nagtinginan kami bigla at bumilis na naman ang pagtibok ng puso ko. Ang bilis ng pagtibok nito na tila ba sinisigaw nito ang pangalan niya.

Hindi ko na naman maintindihan ang sarili ko kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Pagmamahal na nga ba ito? O mas magandang sabihin na pagsisimula ng munting pagmamahal na nabubuo sa pagitan naming dalawa ni Aric? Nahuhulog na nga ba ang loob ko sa kaniya ng hindi ko namamalayan?

Nabalik ako sa reyalidad ng bigla niyang hawakan ang kamay ko. “B-Bakit?” Napakurap-kurap kong tanong at mabilis na binawi ang kamay ko sa kaniya.

“Wala, ipapasyal lang sana kita.” Nakangiti niyang sambit at tumitingin sa kamay ko.

Winagayway niya ng kaunti ang kamay niya at lumabas ang isang itim na wand, kulay puti ang unahan nito.

With his black wand, he cast a spell and gestured with his hands, causing a blinding light to envelop us. As the light faded, we found ourselves transported to a different dimension. It was a breathtaking sight - everything shimmered with dazzling light, from the trees to the sparkling water, resembling crystals. Fairies flitted around, playing among the flowers and collecting nectar to feed the bees.

This place is awe-inspiring, leaving a remarkable impression on my eyesight and etching itself into my heart. It's no wonder that Aric is considered one of the most amazing wizards.

As my gaze roams the scenery, his eyes, like gentle tides, caress my being. “In the vast expanse of this realm, does it captivate your essence?” With a quick glance, I turned toward his presence, and beheld a tender smile gracing his captivating lips.