''အေမာင္လူသား ကျွန်ုပ်၏စံစားရာနေရာအား အဘယ္သို႔ေရာက္လာပါသနည္း....''
''အမ္....ဒီအတိုင္း ဂူထဲမွာဘာရွိလဲသိခ်င္လို႔ ဆင္းၾကည့္ရင္း ဒီေနရာကိုေရာက္လာတာပါ....''
''ဒါဆို အေမာင္လူသားက လမ္းမွားလာတာေပါ့....''
''အမ္.....အဲ့လိုက်ျပန္ေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး လမ္းေၾကာင္းသုံးခုထဲက အလည္တစ္ခုကိုတမင္ေ႐ြးၿပီးလာခဲ့တာမလို႔ လမ္းမွားတာမဟုတ္ပါဘူး....''
''အတယ္ကို ထူးဆန္းလွပါေရာ....အသင္လူသား၏အမူအက်င့္က....''
''ဒါနဲ႕ေလ.....ဦးေလးႀကီးက ဒီဂူထဲမွာ အလင္းေရာင္မရွိဘာမရွိနဲ႕ ဘာေၾကာင့္ ရွိေနရတာလဲ.....''
''အလင္းေရာင္းမရွိလည္းဘဲ ကျွန်ုပ်ကအမှောင်ထဲမှာမြင်ရပါတယ်........''
''ဝါး.....မိုက္လိုက္တာ......ကြၽန္ေတာ္က်ေတာ့ ဒီေရနံဆီမီးခြက္ေလးနဲ႕ မနဲျပဴးၿပဲၾကည့္ေနရတာ.....''
ထိုစဥ္ ထိုထူးဆန္းေသာလူသည္ လက္ေျဖာက္တစ္ခ်က္တီးလိုက္ေလရာ ထုံးေက်ာက္ပန္းဆြဲမ်ား၏တြဲက်ေနေသာ တိုင္ထိပ္အဖ်ားမွာ အျပာႏုေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အလင္းမ်ား တိုင္တိုင္းထြက္လာၾကၿပီး လြန္းဝင္လာေသာ ဂူေနရာႀကီးဟာ ခဏအတြင္းတြင္ လင္းထိန္သြားသည္။ထိုလင္းထိန္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ လြန္းဟာ ထိုလူ၏ရည္ရည္သြင္ျပင္ကိုအလုံးစုံအားေသခ်ာေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ထိုလူ၏ မ်က္ခုံးမ်ားဟာ မဲေမွာင္၍ ထူထဲၿပီး ေျဖာင့္စင္းေသာႏွာတံကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ထို႔အျမင္ ထိုသူ၏မ်က္ႏွာဟာ တည္ၿငိမ္၍ၾကည္လင္ကာေနေလသည္။အရပ္သည္လည္း လြန္းထပ္ကိုပို၍ရွည္ေလသည္။
''ဝါး......ဦးေလးႀကီး....အဲ့တာဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ.....ဒီဂူႀကီးက နဂိုထဲက ရွိေနၿပီးသားလား.....ဘာေတြနဲ႕လင္းေအာင္ လုပ္ထားတာလဲ....သိလို႔ရမလား....''
''အသင္လူသား မျမင္ရဘူးဆိုသည္ေၾကာင့္ ကျွန်ုပ်လင်းအောင် ဖန္တီးလိုက္႐ုံပါ.....ဒါနဲ႕ အသင္လူသား၏အမည္ကို ကျွန်ုပ်မသိရသေးသည့်အတွက် သိပါရေစ....''
''လြန္း......လြန္းတစ္လုံးထဲပါ....႐ြာထဲကမိန္းမပ်ိဳေလးေတြကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို စြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းတို႔၊႐ုပ္ေခ်ာလြန္းတို႔၊အထာက်လြန္းတို႔၊ခ်စ္နိုင္လြန္း တို႔လို႔ေတာ့ နာမည္ေျပာင္ေတြေခၚၾကတာပါဘဲ.....အမွန္ေတြဆိုေပမဲ့..... နားပူစရာႀကီးပါ....''
YOU ARE READING
နှောင်းတရိပ်ရိပ် ချစ်ကျွမ်းဝင်
Fantasyဤဖန်တီးမှုသည် စိတ်ကူးယဥ်ဖန်တီးမှုသာဖြစ်ပါသည်။ဤဖန်တီးမှုအတွင်းရှိ ဇာတ်ကောင်များ၊တည်နေရာများ၊နေရာဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ပုံများ စသည့်အရာတို့၏အမည်နာမ အားလုံးဟာ စိတ်ကူးယဥ်ဖန်တီးမှုသာဖြစ်ပါသည်။လက်တွေ့လောကတွင် တကယ်တမ်း တည်ရှိနေခြင်းမရှိပါ။အကယ်၍ အချို့အရာများသည်...
