Yağmur ben.
Bazı insanların hissettiği bazılarının ise sadece ıslandığı, o iki heceli kelime.
Yağmurdu çiçekleri büyüten, ormanları yaşatan; gökleri kabartan, bulutları dolduran.
Bir bulutun hüznüydüm ben, dolup taştığım ve içinde barınamadığım b...
Aslında bugün yeni bölüm atmak gibi bir amacım yoktu ama taslaklarda durmasının yerine sizinle paylaşmak istedim.
Benim çok içime sinen bir bölüm oldu umarım sizde çok beğenirsiniz.
Yorumlarınızın her birini tek tek okuyorum o yüzden yorumlarınız benim için çok değerli. Beğenip yorum yapmayı, unutmazsanız çok mutlu olurum.✨
Buraya benim için en sevdiğiniz emojiyi bırakabilir misiniz? ☀️
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
(Bölüm Şarkısı: Şebnem Ferah - Bırak Kadının Olayım)
"Susuyorsun çünkü içindeki fırtınanın gürültüsünün duyulmasından korkuyorsun."
***
Hayatta belki de yaşadığım birçok şeyden pişman olmuştum şu zamana kadar. Annemi kırdığım için, babamı çok sevdiğim için, kardeşime çok iyi bir abla olamadığım için, kendime gereken değeri veremediğim için çok pişman olmuştum. Fakat en önemli pişmanlığım kesinlikle, Selim'di.
Üzerinden yıllar geçmişti ama hala onu tanıdığım o ilk güne lanet okuyordum. Hayatımdaki bütün engeller, bütün kararsızlıkları bana o sağlamıştı. Bir şeyi yaparken iki kere düşünmek zorunda kalmıştım hep. O da gidecek, dürtüsüyle yeni biriyle hiçbir zaman bir yola çıkmak istememiştim. Hepsi benim aptallığım yüzündendi ve bu bir kara leke gibi kalmıştı ruhumda.
Kim ne derse desin, her zaman dediğim gibi ilk aşk insanın hayatındaki en önemli etkendi. Ya kendinizi bebekler gibi hissedip, hayatınızın sonuna kadar size değer veren o insanı kaybetmiyordunuz ya da en tepeden en aşağı sert bir düşüşle zemine saplanıyordunuz, üstelik buna bir de olgunlaşmak deniliyordu.
Telefonumu Mehri'nin elinden alır almaz, direkt kırmızıya basmış ve kapatmıştım. Bu saatte beni arayabilecek biri değildi o, yerini ve yordamını bilmesi gerekiyordu. Daha bugün gelip beni tehdit etmiş, durup dururken beni delirtmişti. Şimdi bir de gece araması çıkmıştı başıma.
"Niye kapattın?" dedi Mehri. Sanki bir şeyden şüphelenen kara gözleri, belki de hala Selim'le bir ilişki yaşıyormuşum da bunu gizliyormuşum gibi bakıyordu bana.
"Gecenin bir yarısı beni rahatsız etmemesi gerekiyor çünkü."
"Selim'le ne oldu Yağmur?"
Hiç beklemediğim bir soruydu, dolasıyla afallamıştım. Boş boş yüzüne bakıyordum, kelimeler sanki dudaklarımın içinden bir bir çıkacaklardı fakat onları tutan bir şeyler de vardı.
