Yağmur ben.
Bazı insanların hissettiği bazılarının ise sadece ıslandığı, o iki heceli kelime.
Yağmurdu çiçekleri büyüten, ormanları yaşatan; gökleri kabartan, bulutları dolduran.
Bir bulutun hüznüydüm ben, dolup taştığım ve içinde barınamadığım b...
Beni özlediğinizi umuyorum çünkü ben de sizi çok özledim. Sadece okunma sayılarımız ve beğenilerimizin biraz düştüğünü hissediyorum. Benim için bu bölüme bol bol yorum ve beğeni bırakırsanız gerçekten çok mutlu olurum.
Sizleri çok seviyorum ve diğer bölümü en kısa sürede paylaşacağıma söz veriyorum.
Benim için buraya bir kalp bırakabilir misiniz? 🩷
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Bölüm Şarkısı : Rody Dünyada - Yok Sana Tamam)
"Ve önemli olan, uzaklarda olsan da geceleri uyurken hala üstünü örtebilmendi."
***
Hayatımızı belirleyen kararlar, kimi zaman çok riskli kimi zaman da bir o kadar da tatsız olabiliyordu. İyiyle kötüyü, güzelle çirkini ayırabilen kararlarımız; sanki hayatımız konusu olduğunda, kararsızlıklarımızı ortaya çıkarıyordu.
Kimi zaman o kararlar aslında boynumuza astığımız bir zincir gibi hayatımızı kısıtlarken, kimi zaman da ruhumuzu bir darağacında yağlı bir urgana bağlanmış gibi acıtıyordu canımızı. O darağacında ruhumuz, giderek can veriyor ve bunu herkes izleyerek sanki çabamıza alkış tutuyorlardı. Oysa sadece direniyorduk.
Deren henüz çok küçüktü. Daha on dokuzlarında bir kadındı, gencecikti. Hayatının aşkı sandığı adam kötü biriydi ve şu an eğer bu teklife olumlu bir yanıt verirse sonsuza kadar abisini kaybedecekti.
Ailenin desteğini sırtında bir kapı gibi hissettiğin her an hayatının en güzel anı aslında. Eğer onların desteği, hayatının belli bir noktasında esirgenirse işte o zaman anlıyordun hayatın aslında o kadar da hayalperestlik barındıran bir yer olmadığını.
"Ne yapmayı düşünüyorsun?" dedim sakince. Eğer sakinliğimi koruyamasam şu an Deren'i evire çevire dövebilirdim. Ece benim ne kadar kardeşim sayılırsa Deren de o kadar kardeşim sayılırdı. Eğer böyle bir durumda Ece olsaydı, ona vereceğim tavsiyeler şimdi Deren'e söyleyeceğim şeyler olacaktı.
"Bilmiyorum Yağmur." dedi, tırnaklarıyla oynamaya devam ederken. "Yiğit'i seviyor muyum, yoksa sadece onu sevme fikrine mi alıştım, emin değilim."
Birini sevme fikri ve onu sevmeye alışmak çok kötü bir histi, buna emindim. Ondan başkasını görememek, sanki onunla doğup büyümüş ve o yanında olmazsa hayatta başarısız olacağın hissine kapılmak belki de dünyada başımıza gelen en kötü şeylerden biriydi.
