UYUMSUZ MELODİ | TEXTİNG

LXXII

"Evet."

❉⊱•═•⊰❉⊱•═•⊰❉⊱•═•⊰❉

"Bende sizleri ... belediye başkanının bana verdiği yetkiye dayanarak karı koca ilan ediyorum hayırlı olsun." Nikah salonunda alkışlar koparken hepimiz ayaklanmıştık. "Gelini öpebilirsiniz." Cihanın bakışları bana döndüğünde yüzümü avuçları arasına almıştı. 

"Hoş geldin hayatıma karıcığım." Dudakları alnıma uzun bir öpücük bahşetmişti. Çıkmak için çırpılan kalbim bu dokunuşuyla daha da arttı. 

"Hoş buldum." Dudağımın üzerine kısa süren öpücüğüyle alkışlar devam ediyordu. 

Ablam ve Gürkan abinin öncülük ettiği alkışlarla beraber salonda bir sürü tanıdık vardı. Her şeyden önce Çelikkol ailesi buradaydı. Zeynep pembe bir çocuk gelinliğiyle minik elleriyle bizi alkışlıyordu. 

Başak teyze ve Erem amca yaşlı gözlerle bizi izliyorlardı. Bu anı benimle mi hayal ettiler bilinmez ama çocuklarının evlenmesine şahit olmak yaşlı gözlerini yaşartmıştı. Onlara buruk bir gülümseme sunduğumda Başak teyze ellerini kalbine koymuştu. 

"Annem kalpten gidecek galiba." Kocam olan ama hala bir çocuktan farksız küçük Çelikkola göz devirdiğimde nikah şahitlerime döndüm. Ablam altın sarısı bedenini saran ışıl ışıl bir elbiseyle -ve kocaman karnıyla- çok güzeldi. Gürkan abimde ona eşlik ederken takım tercih etmişti. 

"Güzel kızım benim hep mutlu ol." Ailem annem babam ablam. Hepsi sadece Dora Baştuğdaydı. Şimdi ne kadar aynı soyadında Çelikkol da birleşsek de bizim içimizde hep savaşan Baştuğlar vardı. 

"Beraber mutlu olacağız. Bak hala peşini bırakmıyorum." Kızarmış gözlerinden yaş akmadan karnına dikkat ederek sarıldım. Yeğenimi karnımda hissetmek bu aralar bana iyi gelen bir çok şeyden biriydi. 

Cinsiyetini geçen ay öğrenmiştik. Artık erkek teyzesiydim. Ne kadar bu iki delikanın birleşmesiyle çıkacak erkek çocuktan korksam da şimdiden yakışıklı ve genç kızların gözdesi olacağından emindim. Aynı amcası gibi aynı babası gibi... 

"Karımı alabilir miyim artık?" Arsızlığına bu sefer göz deviren ablam olmuştu. 

"Nikah kıyılmadan da aynı evdeydiniz oğlum. Kardeşimi bir rahat bırakır mısın?" 

"Nikah bastım artık Doracığım o ihtimal pek mümkün değil. Abimi halı sahaya yollamadıklarını sayarsın." Kolunun altına beni çekip sarıldığında benimle beraber nikah masanın olduğu platformdan aşağı inmiştik. "Bir an önce herkesle vedalaşıp eve mi geçsek sevgilim."

"Acelemiz ne sevgilim?" 

"Karımla güzel vakitler geçirmek istiyorum. Ona unutamayacağı hizmetler sunmak istiyorum. Bakalım yeni aldığımız yatak sağlam mı?" Karın boşluğuna yediği dirsekle susmuştu. "Canımı böyle yakmanı tercih etmem."

"Cihan susar mısın? Annengile yaklaştık." Önlerinde durduğumda ellerine uzanıp öperek alnıma koymuştum. İki ay önce İzmire geldiklerinde konuşmuş ve ilişkimizden bahsetmiştik. Salya sümük ağladığım ve Başak teyzeye sığındığım anlar yaşamıştım. Aynı anneme bakar gibi bakıyordu bana. Canıymışım gibi... 

"Hep mutlu olun çocuklarım. Evliliğiniz hep mutlu olmaz biliyorum ama hemen birbirinize sırtınızı dönmeyin. Her şeye de boyun eğmeyin." Erem amca elimi tuttuğunda bir baba gibi nasırlı parmaklarıyla elimin tersini sevdi. "Bu eşek herif seni üzerse bas tekmeyi. Senin arkanda kocaman biz varız. Tek telefonunda yanında oluruz."