UYUMSUZ MELODİ | TEXTİNG

XLII

Dora & Gürkan part 1

❉⊱•═•⊰❉⊱•═•⊰❉⊱•═•⊰❉

Gürkan: Aşağıya in.

Dora: Sebep? Neden geldin?

Gürkan: Soru sormadan in Dora.

Dora: Sen bana emir veremezsin Gürkan.

Gürkan: Sen bana ne yapıp yapmayacağımı artık söyleyemezsin. Aşağı in.

Gürkan: Ben yukarı gelirsem Melodi rahatsız olur.

Dora: Çok düşüncelisin sanki Allahın cezası.

Dora: Melodi evde değil yine de gelme bekle.

Günlerce sessiz kalıp hiçbir şey olmamış gibi hayatımıza devam eden adamın öfkesini mesajlaşırken bile hissetmek mümkündü. Gürkan Çelikkolun öfke dolu damarı çoktan patlamalıydı. 

Olacak olana göz yumup üstümdeki pijama takımının üstüne hırka giyerek evden çıktım. Melodi bu gece geç geleceğini söylediği için şükrettim. Gürkandan gelene ben hazır değilken Melodinin duymasını asla istemezdim. 

Merdivenleri tek tek aşıp aşağı indiğimde farları yanık araba gözümü alıyordu. Arabadan gelen korna sesinden ve plakasına baktığımda Gürkan olduğunu anladım. Hem korkudan hem de ona olan hislerimden artan kalp atışlarımın arabanın içinde duyulmamasını umarak arabaya bindim.

Binmemi beklmiş gibi hemen araç yola koyulmuştu. "Nereye gidiyoruz?" Yan profilini gördüğüm ve daha yüzüm bakmayan adamdan ses çıkmadı. "Gürkan nereye gidiyoruz?"

"Senin kaçamayacağın bir yere."

"Kaçmayacağım. Kapının önünde konuşabilirdik." Sinirle direksiyonu sıkan elleri mümkünmüş gibi daha çok sarıldı. "Üstümde pijamalarım var Gürkan." 

Bakışları bana saniyelik dokunduğunda ağzından küfür homurdandı. "Sadece sen ve ben olacağız." Bu ne kadar pijamalı olmamı değiştirmese de sessiz kalıp gideceğimiz yre kadar konuşmadım. 

Onunda sessizliğiyle geçen yarım saatin sonunda şehri ayaklar altına alan manzaraya sahip henüz net görmediğim bir yerde durduk. "Buraya gelmek aklımda yoktu ama seni bu halde ancak buraya getirebilirdim."

Önemsemeden arabadan inip etrafa bakındım. Ev havuz ve bahçeden oluşan küçük bir malikaneyi andırıyordu. Buna benzer bir yer Rizenin yaylasında vardı ve Gürkana aitti. "Bu şehirde de kendine kaçacak bir yer bulmuşsun." 

"10 senedir tek başımayım, sensiz kaçınca anlamı kalmıyormuş." Evet başlıyorduk ve ben çoktan hazırdım. 

"Hayatına tekrar girmek gibi bir amacım yoktu Gürkan. Ölmeye yakındım ve Melodiyi senden başka emanet edebileceğim kimse yoktu." Sözlerim onu sinirlendirdi. Ne kadar yıllardır uzak olsak da adım adım sinirini bilirdim. 

"Sorunda bu ya. Senin bana ölümden başka gelişin olmaman." 

"Yıllar önce ayrıldı yollarımız. Çoktan evlenmişsindir hatta çocukların ol-"

"Sikiyim. Sensiz ben yaşayamıyorum lan. Sen bana gelmiş evlenmişsindir diyorsun. Kimle lan kimle? Senden başkası olabilir miydi? Olmadı lan. Sende olsa da bende olmadı, kimse olmadı." Bağırarak söylediği sözleri fısıldasaydı bile bende aynı etkiyi gösterirdi. 

"Bilmiyordum çünkü bir yandan da bilmek istemedim. Ben senden başkasıyla yola girdiysem sana sebebini anlattım." Melodiye söylemediklerimi bile söylemiştim. 

"Neden? Bilsen, gelsen olmaz mıydı? Ben kabul ederdim. On yıl geçti, sen üç yılda beş yılda hatta yıllar sonra da gelsen kabulümdün. Lan gittin eyvallah dedim. Hayatım kardeşimden ibaret, bu şehirde yapamam dedin tek kelime etmedim. Neden hiç gelmedin Dora? Sen gelirken yorulma diye ben senin olduğun şehre geldim. Sen bana adım atsan yeterdi." Sesinde hüzün vardı. 

Yıllarca içimde beslediğim dert keder ne varsa şuan karşımdaydı. Bu acı gözlerimden yaş akıttı. "Yüzüm yoktu. Seni terk eden benken sana geri nasıl dönerdim."

"Gururumu düşünmeden ayaklarının altına sererdim ben. Gidişinde seni suçlamadım. Kimseyi suçlamadım, şimdi bana gelsen olmaz mı Dora?"