Right Here (BOOK 1)

EPILOGUE

Thank you for being here, that means you joined me in my journey. See you on my other stories. <3
------------------------------------------<3

Maaga akong nagising kumpara sa madalas kong gising tuwing umaga. Alas sais pa lang ay nagising na ako. Wala si Jaize sa tabi ko. Wala rin siya rito sa kwarto.

Nag-inat pa ako at inayos ang buhok pagkatapos. Nag-alis din ng dumi sa mata kung meron man. Tumayo na ako at niligpit ang kumot at inayos ang higaan. Pagkatapos ay lumabas ako ng kwarto. Nasa labas sila lola at nagkukwentuhan. Nandoon din si Jaize, nakikipagkwentuhan sa mga tito at tita ko.

Sa cr ako dumiretso para makapaghilamos at makapagtoothbrush. Hindi ko alam kung ngayon ba kami aalis ni Jaize. Pero ang sabi niya kagabi ay kasama na akong babalik sa Laguna. Sinundo niya lang ako kaya siya nandito. May trabaho nga ata siya ngayon, absent lang siguro siya.

“Good morning, mahal,” bati niya.

Pagkalabas ko ay nakaabang na pala siya sa akin. Nasa labas pa rin sila lola.

Nakangiti naman akong tumingin kay Jaize. “Good morning din, mahal. Nagkape ka na?” tanong ko.

Tumango naman siya. Sumunod siya nang pumasok ako sa kwarto. Nang marinig ko ang sara ng pinto ay bumaling ako sa kaniya. Agad siyang yumakap sa akin at hinalikan ako sa pisngi.

“Kanina pa ako gising. Nagkape kami nila lola at nagkwentuhan sa labas,” aniya.

Iniyakap ko naman ang braso ko sa leeg niya, bahagya siyang nakayuko ngayon para magpantay ang mukha naming dalawa. Pinatakan ko ng mababaw na halik ang labi niya.

Bumaba ang titig niya mula sa mata ko papunta sa labi ko. Muli ko siyang dinampian ng halik sa labi.

“Anong oras tayo aalis?” tanong ko.

Umangat muli sa mata ko ang tingin niya. Umayos na siya ng tayo dahil siguro nangawit na.

“Nine AM. Mas maaga mas okay bumyahe para hindi hassle,” sagot niya.

Tumango naman ako. “Okay, love. Magbreakfast lang ako then gagayak na ako pagkatapos,” sambit ko naman.

He pouted his lips. “We still have three hours, love. Huwag kang magmadali, nakikipagkwentuhan pa nga ako kila lola,” aniya.

Bahagya naman akong natawa. Nakikichismis lang siya, e. Ano kayang topic nila kanina?

Naupo ako sa kama at tumingin sa kaniya. Nanatili naman siyang nakatayo at nakatingin din sa akin.

“Mag-aayos pa kasi ako ng gamit ko, mahal. Medyo marami akong damit, kaya naman nating dalhin ang dalawang bag?” tanong ko.

Tumango naman siya. “Pwede namang balikan na lang natin ang iba rito kapag nabisita tayo ulit,” sagot niya.

Pwede rin naman. Mga madalas kong gamitin na damit na lang siguro muna ang dalhin ko. Mag-aayos ako mamaya kapag tapos na akong kumain ng almusal.

“Tara na. Nagluto na akong breakfast mo,” aya niya.

Hinawakan niya ang kamay ko at bahagya akong hinila para makatayo. Pumulupot ang braso sa baywang ko nang tuluyan na akong makatayo.

“Anong niluto mo, mahal?” tanong ko.

Sa ilang buwan ko rito sa Bulacan, madalang akong mag-almusal. Medyo hindi na sanay ulit ang tiyan ko. Pero ngayon ay kakain ako para hindi ako masermunan ni Jaize.

“Your favourite, of course. Hotdog and egg. May milo na rin sa tasa, lalagyan na lang ng hot water,” sagot niya.

Sabay kaming lumabas ng kwarto at nagpunta sa kusina. Nakahanda na nga ang pagkain ko. Pinaglagay niya ako ng kanin sa plato at ako naman na ang naglagay ng tubig sa tasa na may milo.