ÖRGÜT

Bölüm 39: İniş

Beğenerek okuduğunuzu umuyorum :) Wattys2015 için desteklerinizi bekliyorum. Destek olmak için yapmanız gerekenler yoruma koyacağım yerde belirtiliyor. Destekleriniz için şimdiden teşekkürler. Bölüm için oy ve yorumlarınızı bekliyor olacağım :) Şimdiden çok teşekkürler :)

Elleri bağlıydı.

Bir dakika.

Neler oluyordu? Burası neresiydi?

Saçlarından damlayan ter damlalarının yaktığı gözlerini odada yavaş yavaş gezdirdi. Oda... bomboştu. Duvarlar nemden dolayı yosunlaşmıştı ve bu yüzden hafif yeşilli gri bir rengi vardı. Ama oda...

Oda boştu.

Öyle miydi?

Pekala, çok garip hissediyordu. Sanki her şey düşünmesine bağlıymış gibiydi. Bir gariplik fark ettiği anda hemen o gariplik kendini yok ediyordu. Tıpkı odanın boş olduğunu düşündüğündeki gibi.

Şimdi ellerinde silah tutan altı adam üçü sağında üçü solunda olmak üzere dikiliyordu.

Hepsini birer birer süzdü. Hepsi aynıydı. 3 numara saç, siyah güneş gözlüğü, siyah beyaz takım elbise...

Derken aniden kapı açıldı. Ritmik bir şekilde altı el silah sesi duyuldu. Gözlerini açtığında adamların hepsi yere yığılmış yatıyordu. Odaya giren adama baktı. Elinde tuttuğu silah şaka gibiydi. Gülümseyerek silahına bakıyordu adam.

"Haha! Hiç şaşmaz."

Haklıydı. Altıpatların boş şarjörüne gururla bakıyordu. Silahı kemerine sıkıştırıp doğrudan gözlerine baktı.

"Dostum, çok lanet bir ..... var."

*****

Silvio sıçrayarak uyandı.

"Lanet olsun." diye mırıldandı ağrıyan başını ovuştururken.

"Ne oldu?" dedi Pamela merakla.

"Rüya gördüm." dedi Silvio mırıldanarak. "Büyük bir ihtimal gece gördüğüm rüyanın aynısıydı. Ancak yine hiç bir şey hatırlamıyorum."

"Hiç bir şey mi?" dedi Izzy. "En ufak bir şey bile?"

Silvio saçlarını avuçlarının arasına aldı.

"Tek bir cümle." diye mırıldandı. Kafasını kaldırıp kısık gözlerle kızlara baktı.

"O da eksik bir cümle. Biri bana çok lanet bir durumdan bahsediyordu. 'Çok lanet bir bla bla var.' hepsi bu."

"İlginç." diye mırıldandı Pamela.

"Her neyse." dedi Silvio. "Kaç saattir uyuyorum? Ve ne ara uyuyakaldım?"

"Kaç saat uyuduğuna bakmadım ama uzun süre geçti." dedi Pamela telefonundan saate bakarak. "Varışa 3 saat var. Arnott ile Belinda da bir süredir uyuyorlar." dedi çifte bakarak. Belinda başını Arnott'ın omzuna koymuş, Arnott da kolunu omzuna atmış halde uyuyakalmışlardı. Pamela gülümsedi. "Çok sevimliler."

Silvio da zoraki gülümsedi.

"Varışa 3 saat varsa uyuyalı epey olmuş. Ne ara bu kadar yoruldum ki ben?"

"Zihnin yorgun." dedi Pamela. "Belli etmesen bile hala içindeki karmaşaya el atmaya çalışıyorsun. Hala tek başına çözmeye çalışıyorsun."

Silvio sıkıntıyla baktı.

"Rahatsız ediyor. Her bir düşünceyi görmezden gelmeye çalışıyorum ama olmuyor. Sürekli aklıma takılıp duruyor."

Pamela hafifçe eğilip Silvio'ya yaklaştı.