Yasemin Kokusu

Bölüm 42

Beğeni ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum.💐

Wattpad hesabımı takibe almak için @kitapkolik_46

Bölümü düzenlemedim. Yazım hataları olabilir kitap bittiğinde bölümler düzenlemeye alınacaktır.

Bölüm sınırı
100 beğeni
350 yorum

Artık hiçbir şey demiyorum. Okuyup hem beğeni hem de yorumlarıyla destek olan okuyucuların hakkına girdiğinizin farkındasınızdır inşallah. Çoğu okuyucu beğeni yapmadan geçiyor. Emeğe birazcık saygı göstermek zor olmasa gerek.

Keyifli okumalar dilerim💐

🌿🌿🌿🌿🌿

Nefes almayı bıraktığın yerden başlıyordu hayat.

Ne bendeki hüzün kalıcı bir misafirdi. Ne de mutluluk kapımı çalmak için acele ediyordu.

Her şeyin bir zamanı vardı. Sonbaharın zamanı farklı ve baharın zamanı farklıydı. İkisi birbirine karışmadan gelmek için zamanlarını bekliyorlardı.

Sabah güneş ışıklarının odamın penceresinden içeri sızmasıyla gözlerimi açmıştım. Bir kaç saniye yatakta kalıp yavaş yavaş kalktığımda ayaklarımı yataktan sarkıtıp yerle temas ettiğinde, hissettiğim serinlikle bir an ürpersemde bunu umursamayarak elim karnıma gittiğinde her sabah olduğu gibi küçük mucizeme günaydın diyerek güne başladım.

Banyoya girip günlük ihtiyaçlarımı karşıladıktan sonra yatağımı toplayarak üzerimi değiştirdim. Çimen yeşili etekli bir takımı elime aldığımda bugün bu takımı giymeye karar verdim. Giydiğim takıma uygun çekmeceden şal aldığımda onunlada saçlarımı örttüm. Yavaş adımlarla odamın perdesini açıp pencerenin kolunu tuttuğumda gözlerim dışardaydı. Görmek istediğim araba görüş alanıma girdiğinde dudaklarımın kenarı hafif kıvrıldı. Pencereyi tamamen açtığımda temiz havayı içime çekerek bir kaç saniye kuşların cıvıltısını dinledim. Kuşlardan çıkan sesler o kadar uyumluydu ki bir musikiyi andırıyorlardı.

Gece karası gözlerimi tekrar bahçe kapısının önüne çevirdiğimde görmek istediğim adam arabadan inmiş beni izliyordu. Haftalardır her sabah bu şekilde bir birimizi izliyorduk. Üzerindeki lacivert takım ve güneş gözlükleriyle nefes kesici görünüyordu.

Ben mavilere küsmüştüm ama o inatla bütün mavilikleri üzerinde taşıyordu.

Güneş gözlüklerinin sakladığı okyanus maviliklerinin her bir zerre mi ayrıntısıyla izlediğini biliyordum. Benim gece karası gözlerimin yaptığı gibi...

Bugün birlikte minik mucizemi görmeye gidecektik. Bir saat sonra doktor randevum vardı. Kan testlerimde olduğu için aç karnına gidecektim hastaneye. Gözlerim son bir kez daha Ömer'in üzerinde oyalandığında heybetli bedenin bugünlerde zayıfladığını farkettim.

Bazı acılar tek taraflı değildi...

Yüreğimi yüreğine mühürlediğim adam bana bu kadar yakınken, neden kendimi uzaklarda hissediyorum.

Bazen aradığımız soruların cevabını yaşayarak öğrenirdik. Çantamı ve telefonumu alıp odamdan çıktım. Aşağı indiğimde babam işe gitmek için kapının önünde ayakkabılarını giyiyordu. Annemde bir adım babamın arkasında bekliyordu. Merdivenin son basamağında durarak onları izlemeye başladım. Bu manzara benim alışık olmadığım manzaraydı.