Yasemin Kokusu

Bölüm 9

Medyadaki müziği dinleyerek okuyabilirsiniz.

Emek vererek yazıyoruz. Lütfen emeğe saygı göstererek beğeni ve yorum yapmayı unutmayın
Sevgili okurlar 💐

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Hayatın en zor anlarından biride birilerine güven duymaktır.

İnsan, hayata karşı ve insanlara bir defa güvenini kaybettiğinde tekrar kazanması zor oluyordu.

Babamın dostu tarafından ihanete uğrayarak gözlerimin önünde öldürmesinden sonra ailem hariç herkese karşı güven sorunu yaşadım. Soframa gelip oturan herkese tereddütle yaklaştım. Bu güven problemini aşmam çok zordu oldu. Ama en ufak bir çatlakta sızıntı veriyor.

Bugün Esma Sultanın Adana'dan misafirleri geliyor. Evde bir telaş var. Sabah kahvaltısından sonra girdiğim çalışma odamdan halen çıkmadım. Dosyalar üzerinde çalışırken odanın kapısının çalmasıyla açılması bir oldu. Bu hareketi tek bir kişi yapardı. Evimizin prensesi Rana...

Rana, yüzünden eksik etmediği gülümsemesiyle odaya girdi.
"Abilerin bir tanesi çıkamadın çalışma odasından. Bugün evdesin ama yüzünü göremiyoruz." dedi haklıydı.  "2 hafta sonra büyük ihale var prenses ona hazırlanıyoruz." Yüzünü asarak cevap verdi kardeşim. " Zaten bir hafta sonu görüşüyoruz. Ama çalışma odasında çıkamıyorsun." gülerek cevap verdim. "Yüzünü asınca çok çirkin oluyorsun." dememle kızgın bir ifadeyle konuştu. "Hiçte bile çirkin değilim. Esma Sultan bana pamuk güzelim diyor." dedi kendini beğenmiş bir tavırla. "Esma Sultanın, gözleri bozulmuş galiba ya da gözlüklerini takmadan bakmıştır. Senden olsa olsa mısır püskülü olur." diyerek sesli bir şekilde güldüm. Bugünde Rana'yı kızdırmayı başarmıştım. "Hain abi" dedi ayaklarını yere vurarak. Arkasını dönüp sinirli bir şekilde odadan çıkacakken "Esma Sultan seni aşağıya bekliyor. Misafirler gelmek üzeriymiş" deyip pis pis sırıttı. Bu kız az önce sinirliydi ne çabuk surat ifadesi değişti.
"Tamam geliyorum birazdan." diyerek telefonumu elime aldım. Kerem'in ismini bularak üstüne tıkladım. Bugün ben evden çıkamıyorsam Kerem bana gelsin. İhale için ondan yardım almalıyım. Proje çiziminin altından kalkamayacağız. Hem de misafirlerin yanında çok oturmam.

Esma Sultan'ın amaçının farkındaydım. Şu an sadece sessiz kalarak izlemedeydim.

Keremle telefon konuşmasını bitirdiğimde yavaş yavaş oturduğum yerden kalktım. Dosyaları toplayıp kilitli çekmeceme koydum. Çekmeceyi kilitleyip anahtarları masamın gizli bölmesine bıraktım. Çalışma odamdan çıkıp yavaş yavaş aşağı indiğimde misafirlerin daha yeni geldiğini gördüm.

Yüzüme ciddi bir ifade takarak misafirlere tek tek hoşgeldiniz dedim. Misafirlerin yanında iki genç kız vardı. Beni baştan aşağı süzdüler. Ailelerin yanında alanen bir erkeğe bu şekilde bakmaktan çekinmiyorlardı.

Salondaki tek kişilik koltuğa geçip oturdum. Misafirlerde diğer koltuklara yerleşmişti. Hal hatır sorma faslından sonra babaannem bana döndü.

"Ömer oğlum, Hüseyin Bey Adana'dan akrabam olur. Kızı Şeyma karşı tarafta bir hastanede çalışacak. Onu yerleştirmeye gelmişler. Şeyma kızım hemşire. En son küçük bir kız çocuğuydu gördüğümde. Maşallah büyümüş çok güzel bir genç kız olmuş. Hüseyin amcan buralara kadar gelmişken beni de ziyaret etmek istemiş." dedi tebessüm ederek. Sadece kafamı salladım. Babaannemin ve onun yancısı annemin amaçını anlamıştım. Ama burdan onlara ekmek çıkmazdı.

"Hüseyin memlekette durumlar nasıl?"
"Çok şükür Esma teyze bu sene toprak çok bereketli, bıldır sene (geçen sene) gibi değil. Buğdayı tarlalardan kaldırdık. Yerine darı ekeceğiz  nasip olursa." babaannem memnun olmuş bir şekilde kafasını sallamış.
"Darı bider'leri nasıl bu sene?"
"Kalitesi iyi Esma teyze inşallah güzel verim alırız." dedi Hüseyin amca. Esma Sultan derin nefes alarak konuşmaya başladı. Memleketinden söz ederken Esma Sultanın gözlerinin içi parlıyordu. Rahmetli dedemin Adana konağı, çiftliği ve çok fazla toprağı var. Pehlivan'lar Adana'da tanınmış bir aile...