SI Jun Wu Xie ay hindi pa gaanong pamilyar sa mga kapangyarihan ng Spiritu ng mundong ito. Hindi niya maipapahayag kung gaano na kalayo ang kanyang narating sa kanyang pulang espiritu.
Ang sitwasyon sa kasalukuyan ay hindi nagbibigay ng pagkakataon upang maghintay. Ang pag-alis ng panganib sa pamilya ng Jun ay dapat na maging prayoridad.
Mayroon lamang kaunting oras na natitira.
Sa loob ng Lunsod sa Emperyal ng Qi, ay nakaupo ang Emperador sa kanyang Silid-aralin, at ang kanyang mukha ay namumula sa sobrang galit. Si Mo Xuan Fei ay nakaupo sa isang sulok, nakayuko.
Sa loob ng isang gabi lamang, ang mga taong nagpapatakbo ng mga lupain na ito ay nasubukan ang pait ng kanilang pagkatalo, at ang kanilang dangal at kapangyarihan ay nabalewala.
"Anong klaseng walang kwentang tao ka! Tingnan mo ang nagawa mo! Gaano katagal na kasama mo si Jun Wu Xie? Hindi mo man lang napansin ang kakayahan niya. At ngayon, pinahiya niya tayo! Napakahiya!" Galit na sinabi ng Emperador kay Mo Xuan Fei. Hindi niya naisip na ang babaeng itinataboy at itinatangi ng mga tao ay magiging isang bayani na hinahangaan ng lahat.
Ang serye ng mga pangyayari na naganap sa harap nila ngayong gabi ay hindi maaaring gawa ng isang batang pasaway at malikot.
Si Mo Xuan Fei ay nakayuko. Mula noong pumasok sila sa Imperyal ng Silid-aralin, siya ay pinagsabihan, at hindi niya makita ang anumang kasagutan sa pagsalungat.
"Hindi ko alam kung paano siya naging ganito... Noong kasama ko siya, hindi siya tanga, pero hindi ko rin itatawag na matalino siya. Kung hindi, hindi siya maloloko na pumunta sa bangin." Sinubukan ni Mo Xuan Fei na magpaliwanag. Paano naging ganito ka-matalino si Jun Wu Xie?
"May lakas ka ng loob na banggitin pa yan! Paalalahan kita, kahit gaano mo ka ayaw kay Jun Wu Xie, tiisin mo na lang para sa Palasyong Lin. Pero ipinakita mo na agad ang iyong kamay! Swerte mo at hindi ka pinagduduhan ni Jun Xian, dahil hindi ka niya palalampasin! Ang nangyari ay nangyari na, pero nabuhay pa rin si Jun Wu Xie! Napakatanga mo talaga!" Nagalit ang Emperador. Hindi siya galit dahil maaga nagsimula si Mo Xuan Fei, kundi galit dahil hindi niya natukoy ang ugat ng kanilang problema! Nabubuhay pa rin si Jun Wu Xie!
Kung nagtagumpay si Mo Xuan Fei, hindi sana nangyari ang pangyayaring ito ngayong gabi.
"Ama! Kung hindi ako gumawa ng hakbang, paano ako makakalapit kay Yun Xian? Hindi ko gusto si Jun Wu Xie, pero gusto mo akong magpakitang-gilas, upang hindi sila ma- bigyan ng sama ng loob. Tapos gusto mo pa akong lumapit kay Bai Yun Xian. Bilang isang disipulo ng Angkan ng Qing Yun, hindi niya ako papansinin kung nasa kaugnayan pa rin ako kay Jun Wu Xie." Si Mo Xuan Fei ay nababahala na nabuhay pa si Jun Wu Xie kahit nahulog siya mula sa mataas na bangin.
Galit na tinitigan ng Emperador si Mo Xuan Fei, pero alam niyang nagsasabi ito ng totoo.
Sa katunayan, hindi lubos na hindi alam ng Emperador ang mga ginagawa ni Mo Xuan Fei, pero pinayagan niya ito sa pamamagitan ng pagsang-ayon.
Sa kasamaang palad, nabigo ang kanyang plano, at nabuhay pa si Jun Wu Xie, at nagbago ang kanyang buhay.
"Dahil sa nangyari, wala nang magagawa sa pagkagalit natin sa Palasyong Lin dahil nabuhay si Jun Xian at hindi na natin ito maibabalik. Ang ginawa ni Jun Wu Xie ngayong gabi ay isang babala sa mas malaking mga pangyayari na darating. Malapit siyang makipag-ugnayan sa Prinsipeng Tagapagmana, at inimbita niya ito sa Palasyong Lin . Mukhang nabuo na nila ang isang alyansa." Sa matalinong pag-iisip, naunawaan ng Emperador ang kalagayan ng sitwasyon.
"Ama, ibig sabihin... Nagpaplano si Jun Wu Xie ng pagbabago ng rehimen kasama ang Prinsipeng Tagapagmana?" Si Mo Xuan Fei ay nagpapalit ng kulay.
BINABASA MO ANG
GENIUS DOCTOR BLACK BELLY MISS (Tagalog Version)
Historical Fiction"TRANSLATE IN TAGALOG" Noong siya ay labing-apat na taong gulang, sa murang edad, Siya ay isang henyong manggagamot na ikinulong ng kanyang lolo, Sinunog niya ang kanyang kulungan kung saan siya nakatira nang higit sa Sampung taon. Ngunit Nang maka...
