Nang bumalik na siya sa kanyang kwarto, ang maliit na pusang itim ay agad na lumitaw at tumalon sa kanyang balikat habang masuyong hinaplos nito ang pisngi niya.
"Lahat ba ng lolo ay dapat na ganito?" Nakaupo siya sa harap ng tansong salamin, nakatingin sa kakaiba ngunit pamilyar na repleksyon.
"[Ayon sa mga normal na relasyon, iyon ang dapat na paraan.]" Ang itim na pusa ay ini-ugoy ang malago nitong buntot. Ito lang ang nakakaalam kung ano ang ibig sabihin ng salitang 'lolo' para sa kanya.
"Ganoon ba?" IBinaba ang kanyang mga Tingin habang marahang nakahawak sa kanyang dibdib. Sa loob nito, naramdaman niya ang mainit na pakiramdam na nagniningning...isang bagay na hindi pa niya naramdaman noon.
Medyo maasim, medyo mainit-init. Nagustuhan niya ito.
Minsan ay tinanong siya ni Jun Wu Yao kung nagalit ba siya nang dumating sina Mo Xuan Fei at Bai Yun Xian upang sirain ang kaayusan ng kasal.
Ang sagot sa kanyang puso ay "bakit siya dapat magalit?"
Para sa kanya, ang nakaraan ng katawan na ito ay walang kinalaman sa kanya, kahit ang Palasyong Lin ay walang gaanong kaugnayan sa kanya kaya hindi niya naramdaman ang pangangailangan na magalit, ngunit ngayon ay iba na ang mga bagay.
Ang boses ni Jun Xian ay umalingawngaw sa kanyang isipan. Ang patuloy na pagmamaktol na kainin ang kanyang gamot, ang maliliit na pagtatangka sa mga biro kapag sinusubukan niyang mapangiti ito, lahat ito ay dayuhan sa kanya.
"Siya ang aking Lolo." Ang repleksyon sa tansong salamin ay nagsiwalat ng isang maliit na ngiti, isang ngiti na sapat na upang matunaw ang niyebe at yelo.
Binigyan siya ng Diyos ng kabayaran para sa kanyang nakaraang karanasan - binibigyan siya ng pagkakataong maramdaman kung ano ang pakiramdam ng magkaroon ng taong mag-aalaga sa kanya at magpoprotekta sa kanya. Tiyak na hindi niya hahayaang sirain ng sinuman ang bagong natagpuang kaligayahang ito.
"Hindi ko hahayaang may mangyari sa Palasyo ni Lin, sa aking sarili o sa aking Lolo." Sabi niya nang may pananalig habang nakapikit ang mga mata.
Noong nakaraan, walang nararapat sa kanyang pag-aalala ngunit ngayon, nagbago na ang mga bagay.
Ang palasyo ni Lin ay nasa maputik na tubig na ngayon at upang maprotektahan ito, kailangan niyang gumawa ng ilang mapagpasyang aksyon. Ang mga bagay ay hindi madali.
"Aking puting lotus...sa huli.. ano ka?" Bumulong siya sa ilalim ng kanyang hininga habang tinutunton ang kanyang balingkinitang daliri sa walang laman na singsing. Ang mahinang liwanag ay kumalat mula sa kanyang mga daliri at ang puting lotus ay muling lumitaw.
"Meow"
'[Gusto mo bang subukan at makita kung ano ang magagawa nito?]' Ang itim na pusa ay hinihimas ang kanyang buntot sa pananabik habang iniangat ang kanyang ulo at matamang nakatitig sa puting lotus.
Inilagay niya ang puting lotus sa kanyang palad at marahang sinipilyo ang mga talulot nito. Isang matamis na halimuyak ang bumalot sa buong silid.
"Ang bango nito," Habang humihinga siya ng malalim. Kahit papaano ay palagi niyang naramdaman na sa tuwing naaamoy niya ang pabango na ito, ang daloy ng kanyang dugo ay itinuturing na mas makinis, na para bang ang pabango na ito ay may kaugnayan sa pakiramdam na ito.
Ang bango ng lotus na ito ay kakaiba, ito ay may napakaakit-akit na amoy at lalong nagpapakondisyon sa dugo ng tao, marahil ang lotus na ito ay may iba pang gamit.
Habang inabot niya ang isang talulot... sa sandaling iyon...bago matanggal ang talulot...
"Aray! Sakit...Sakit...Sakit..." Isang magiliw na boses na parang bata ang umalingawngaw sa kanyang paligid at naging maulap.
Nang unti-unting kumalat ang ambon, isang maliit na batang lalaki ang nakaupo sa sahig na umiiyak na humawak sa kanyang braso, malungkot na nakatingin kay Jun Wu Xie.
"Meow!" Ang biglaang pagsulpot ng batang ito ay nagtakot sa itim na pusa at halos malaglag ito habang nagkukumahog na umupo sa balikat ni Jun Wu Xie.
"................." Walang imik na tumingin si Jun Wu Xie sa maliit na parang gatas na puting manika na batang nakaupo sa sahig. Nakasuot siya ng maliit na bib na may matingkad na puting lotus na disenyo na kamukhang-kamukha ng kanyang kontraktwal na espiritu puting lotus.
YOU ARE READING
GENIUS DOCTOR BLACK BELLY MISS (Tagalog Version)
Historical Fiction"TRANSLATE IN TAGALOG" Noong siya ay labing-apat na taong gulang, sa murang edad, Siya ay isang henyong manggagamot na ikinulong ng kanyang lolo, Sinunog niya ang kanyang kulungan kung saan siya nakatira nang higit sa Sampung taon. Ngunit Nang maka...
