The sassy Tommo's | Dutch | L.T | Voltooid

Chapter 25.

*Kaylee's POV*

Volgensmij gaat het steeds een beetje beter met Louis. Denk ik... het is nu al een week geleden dat hij geopereerd is. Calum heb ik niet meer gezien. De rest wel. Die komen vaak langs. "Kaylee?" Vraagt Luke zacht die Louis' kamer in komt gestrompeld. "Luke?" Vraag ik op het zelfde toontje terug en hij grinnikt zachtjes en komt naast me zitten."Kunnen we praten?" Vraagt hij zachtjes en ik draai me meer naar hem toe. "Ja, waar wil je over praten?" Vraag ik zachtjes en Luke sabbelt op zijn piercing. Hij laat zijn piercing los en kijkt me lief aan. "Nou... Ik mis de leuke tijden die we hadden. Tijdens de tour ging alles mis! We waren elkaar alleen maar aan het af katten enzo... En ik weet hoe het komt omdat Calum me dat verteld heeft ma-" "Wat heeft Calum over mij verteld?" Onderbreek ik Luke. "Nou dat jij verliefd op mij was en daarom zo boos tegen me deed omdat ik toen met Jessy had!" Zegt Luke en mijn mond valt open. Alleen Louis wist dat!

"Maar goed... Jessy is nu weg en ik wil opnieuw beginnen, want ik mis onze leuke lachende tijden samen Kay!"

Zegt Luke lief en hij kijkt me verdrietig aan. "Wacht even Luke... Hoe bedoel je Jessy is weg?" Vraag ik en Luke haalt verdrietig zijn schouders op en er rollen tranen over zijn wangen. "Roem en geld?" Vraag ik en Luke knikt en valt in mijn armen. Ik strijk door zijn haar en sus hem.

Die slet.

Arme jongen hij was zo verliefd op haar en dan dit... ''Het is al oke Luke... We beginnen gewoon opnieuw.'' Zeg ik en Luke kijkt me dankbaar aan. ''Nogmaals sorry van Ca-'' ''Please stop.'' Zeg ik snel en Luke knikt. Het er aan terug denken maakt me alweer boos, ik krijg die eikel nog wel! Ik hoor mijn maag knorren en Luke grinnikt. ''Hoe kan het ook anders? Zullen we eten?'' Vraagt Luke. Ik kijk hem blij aan en knik dan. Ik ben blij dat alles weer goed is tussen ons. We lopen naar het restaurantje beneden.

Als we klaar zijn met eten is het bezoek uur al bijna voorbij. ''Eventjes dag zeggen?'' Vraagt Luke en ik knik. Misschien hoort hij me wel! Dat kan toch? Misschien wel misschien niet. We lopen naar boven en de deur van Louis' kamer gaat net dicht. Ik kijk Luke fronsend aan. ''Misschien een dokter?'' Denkt hij hardop en ik haal mijn schouders op en open de deur van Louis' kamer. Ik zie iemand bi Louis' infuus staan. ''Klootzak...'' Mompelt degene en er gaat een schok door me heen als ik merk wie het is.

---

Whoohoo! Cliffhanger! Yay! Wel heel kort maar oke...