Chapter 17.

2.6K 131 39
                                    

Btw: Ik vind 'het' woord echt een kut woord ookal schrijf ik er alleen over maar het zal wel moeten...


*Kaylee's POV*


We zitten in de wachtkamer in het ziekenhuis. Ze willen Louis vandaag al opnemen. Blijkbaar is het ernstig. Ik ben zo bang dat het wel zo is dat Louis weer dood ziek is... ''Tomlinson?'' Vraagt een dokter en Louis staat zuchtend op. We geven hem allemaal een hand en lopen mee naar binnen. We hebben trouwens gevraagd of de andere jongens op de meiden en jongen thuis willen letten dus die gaan echt niet dood.


We gaan zitten tegen over de dokter aan zijn bureau. ''Oke ik heb jullie laten komen omdat ik jou, Louis, vandaag nog wil laten opnemen. Als ik dat niet doe dan kan ik niet kijken of mijn diagnose klopt of er kan van alles fout gaan. Toen jij een paar maanden oud was was je ziek toch?'' Vraagt de dokter en Louis knikt en bijt hard op zijn lip. Hij knijpt mijn hand tot moes maar oke.


''Wat we denken is dat helaas de kanker terug is...''


Zegt de dokter en het blijf stil. Ik ben letterlijk bevroren. Ik had nog zo gezegd dat ik dat niet wou! Als ik ontdooi kijk ik langzaam naar Louis en de rest. De tranen rollen over Louis' wangen. Ook over die van Mark en Johanna trouwens. Ik omhels Louis en hij legt zijn hoofd in mijn nek. Ik voel langzaam druppeltjes in min nek landen en Louis snikt zachtjes.


We hebben nog veel met de dokter gesproken en lopen naar Louis' kamer. Louis slaakt een zucht en gaat op het bed zitten. ''De fans...'' Zegt Louis zacht en hij kijkt me verdrietig aan. Ik omhels hem weer en zucht. ''Louis maak je daar geen zorgen over.'' Zeg ik zacht en Louis zucht ook.


Mark geeft Louis een knuffel en fluistert nog wat in zijn oor en loopt dan weg. Hij gaat naar huis. De jongens kunnen vast niet de hele dag oppassen. Louis heeft al een infuus en ligt moe op zijn bed. Ze gaan allemaal testjes doen bij Louis om te kijken of hij wel echt kanker heeft en niet iets anders. Ik hoop zo erg met heel mijn hart dat het niet zo is. Voedsel vergiftiging ofzo...


Ik zit bij Louis op zijn bed en we doen een spelletje op Louis' telefoon. De dokter kan elk moment komen met de uitslag van de testen. De deur gaat open en de dokter komt binnen gelopen. We leggen Louis' mobiel weg en kijken de dokter afwachtend aan.


—-


Dit is een kort hoofdstukje omdat ik de uitslag spannend wil houden!

Arme Louis... :(

The sassy Tommo's | Dutch | L.T | VoltooidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu