|AÇIKLAMA| |TAMAMLANDI|
Ahlaksız bir yetişkin BL romanında ben, bir extra figüranın bedeninde yeniden doğdum ve genç saplantılı erkek başrolle tanıştım.
Yıllarca Hainley tarafından zorbalığa uğradıktan sonra Sislin, yetişkinliğinde daha karanlık b...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 139: Sevme Şekilleri (IV) Ne zaman oldu?
Aklı başka bir yere gitmişti.
Güzel kadının ışığını kucaklarcasına onu takip ediyordu ama duygularının akışının ne zaman o yöne doğru aktığını bilmiyordu.
Bu Kyle için oldukça acımasız bir andı.
İronik bir şekilde, halenin altında dans eden pembe yanakları her zamankinden daha canlı ve mutlu görünüyordu.
Tıpkı uzak gökyüzünde parlayan bir asteroid gibi.
Sonsuza dek, asla eline ulaşamayacak bir yıldız gibi.
"Annette..."
Elinden geleni yaptı.
Bu hayatta iki kez, bir daha asla sahip olamayacağı bir aşk yaşamıştı.
Ama artık biliyordu ki son dansını yapmak istediği kişi o değildi.
Kalbi çarpıyordu ama sahip olduğu aşk kırılmamıştı.
Kalbi sevgiyle sıkıştı ama ağlayacak kadar üzgün değildi.
En azından o mutluydu.
Kyle sonunda arkasını döndü ve vals bitmeden ziyafet salonunu terk etti.
-İşte böyle, bu sıcak akşam sona eriyordu.
━━━━⊱⋆⊰━━━━
Ay ışığında balkonda uzun süre öpüştük.
Sislin, salonda ziyafetin devam ettiği gerçeğini görmezden gelerek beni gizlice boş balkona götürdü.
"Daha yakına gel."
Kalbim sanki kötü bir şey yapıyormuşum gibi çarpıyordu ama öpücük her zamankinden daha tatlıydı.
Birçok kez boğulduğumu ve bir krizin geldiğini hissettim, ama Sislin beni bırakmadı.
"Sisl..."
Yavaş yavaş yüzüm kıpkırmızı oldu ve daha fazla dayanamadım, ama ancak kollarına doğru uzandığımda, zorlukla nefes alırken dudakları yanağıma doğru hareket etti.
Öpücükler yanaklarımda, göz kapaklarımın altında ve burun köprümde devam ettiğinde sonunda küçük bir kahkaha attım; bunlar çok gıdıklayıcıydı.
Her öpücükteki aşkın ne kadar tutkulu olduğunu ancak şimdi hissediyordum.
Usulca fısıldadım.
"...Yüzüm yıpranacak, Sisl."
Rüzgâr onun ince saçlarını savuruyordu.
Hava serin ve elbisem inceydi ama Sislin'in kollarında hiç üşümüyordum.
Sıcak ve rahattı. Ama onun kollarında olmaktan çok utandığım zamanlar da olmuştu.
Birden aklıma geldi, başımı kaldırdım, yüzümü göğsünden kaldırdım ve sordum.
