|AÇIKLAMA| |TAMAMLANDI|
Ahlaksız bir yetişkin BL romanında ben, bir extra figüranın bedeninde yeniden doğdum ve genç saplantılı erkek başrolle tanıştım.
Yıllarca Hainley tarafından zorbalığa uğradıktan sonra Sislin, yetişkinliğinde daha karanlık b...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 4: Üç Kişi Bir Kalabalık * * *
Sosyalleşme eğitimi.
Bu eğitim, sadece Ormanda yaşayan Ağaçların dış dünyaya uyum sağlamasına yardımcı olmak içindi ve genellikle yetenekleri ortaya çıktıktan sonra başlardı.
Bununla birlikte, soylu ailelere satılmadan önce ürünlerin sergilendiği bir yerdi.
Bugün Heinrich, El Dorado İmparatorluğu'nun en yüksek soylularının toplandığı salona katıldı.
Çocuk frakı ve lüks bir gömlek giyen gümüş saçlı Heinrich çok hoş bir görünüme sahipti.
"Sen çok güzel bir çocuksun. Çok fazla sihrin var mı?"
Kırlangıç bıyıklı Hilberg Markisi Heinrich'e baktı ve sordu.
"Heinrich ormanımızdaki tek özel seviye 1 Ağaçtır, Marki."
Ağaçların sosyalleşme müdürü Julius çok kibar bir şekilde cevap verdi. Ancak ses tonunda ve ifadesinde gizlenemeyen bir gurur duygusu vardı.
"Büyü potansiyeli o kadar güçlü ki genç bedeninin bunu kontrol etmesi çok zor. Bu yüzden bu büyü bastırıcıyı takıyor."
Julius aniden elini küpenin üzerine koydu ve Heinrich hafifçe irkilerek başını çevirdi. Bir an için yüzünde bir kızgınlık ifadesi belirdi ama bu sadece bir anlıktı.
Salonda Heinrich garip bir şekilde bir kez bile kaşlarını çatmadı. Sanki 'iyi ve yetenekli çocuk' rolüne sadıkmış gibi.
"Çok ilginç, çok ilginç... Ailemizin en küçüğü olmak için mükemmel bir yaşta."
Heinrich onu çok seviyor gibiydi, bu yüzden Marki Hilberg çocuğun başını hafifçe okşadı.
"..."
Henrich cevap vermedi. Onun yerine sessizce elini kabul etti ve gülümsedi.
* * *
"Bu çok talihsiz bir durum. Lanet olsun!"
Salondan çıkıp arabaya binen Heinrich, içinde tuttuğu öfkenin patlamasına izin verdi.
Çocuk sanki yorgunmuş gibi elinin tersini alnına koydu ve gözlerini kapattı.
"Bana neden dokundunuz?"
Herhangi biri tarafından dokunulmaktan gerçekten nefret ediyordu.
Çocuğun sadece bir kişiye dokunmasına izin vardı. Annette.
"Yorgun hissediyorum. Hemen Orman'a geri dönelim."
Julius uzun sarı saçlarının altında masmavi gözleri olan çocuğa bakarken usulca gülümsedi.
"Hâlâ bir yer kaldı, Heinrich."
"İki haftadır evcil hayvan dükkanındaki bir canavar gibi bir oraya bir buraya gittim! Çok yoruldum."
