|AÇIKLAMA| |TAMAMLANDI|
Ahlaksız bir yetişkin BL romanında ben, bir extra figüranın bedeninde yeniden doğdum ve genç saplantılı erkek başrolle tanıştım.
Yıllarca Hainley tarafından zorbalığa uğradıktan sonra Sislin, yetişkinliğinde daha karanlık b...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
31. Bölüm Ejderha, Anka Kuşu ve Karga Kuşu'nun Sosyalleşme Eğitimi (II) "Öncelikle, zavallı kuşa bakması ve yarasını iyileştirmesi için bir hizmetçi görevlendireceğim."
Cömert ama kibirli, aristokrat bir cevaptı.
100 puan değildi ama iyiydi.
"Oh, anlıyorum."
Soyluların tepkisi çok normaldi. Konuşmaya devam ettim.
"Bu güzel ve şirin kuşa baktıktan sonra onu bir kafese koyacağım ve beni evlat edinen aileme hediye edeceğim."
"...Neden?"
Güzel ve sevimli kuşlar değerliydi ama neden onlara hediye edeceğimi merak ediyor olmalısınız.
Parlak bir gülümsemeyle cevap verdim.
"Beni evlat edinen ailemin bana gösterdiği şefkati andırıyor... Çünkü onlar beni yalnız ve kaybolmuşken buraya getiren insanlar. Onlara bir şekilde borcumu ödemek istiyorum."
Yetişkinlerin duygularını harekete geçirmek için gözlerimi indirdim ve etkisi inanılmazdı.
Soylular usulca haykırdı.
"Aman Tanrım...!"
"...Annette, çok övgüye değer bir fikrin var."
"O gerçekten akıllı, saf, sevimli bir çocuk."
"Bana nasıl böyle dokunaklı bir cevap verebilirsin..."
Menopoza girmiş orta yaşlı bir adam duygulandı ve gözyaşlarını bir mendille sildi. (TL/N: yazarın diğer romanıyla ilgili tecrübelerime dayanarak bu cümleyi kurdum. Sanırım bu şekilde yazmış çünkü üzüntü hissi menopozun en yaygın duygusal semptomlarından biri ve evet, erkekler de bunu yaşayabilir).
Yanındaki karısı, "Ne aptal ama!" diye fısıldadı. Paak! Kadın adamın saçsız başının tepesine hafifçe vurdu ama adam ağlamayı durduramadı.
"O zaman, lütfen beni bağışlayın."
"Sanırım yeterince puan kazandım.
Herkesten özür diledim ve bir süreliğine soylulardan uzaklaştım.
"Vay be.
Kaç kere kriz oldu?
Adım adım bir mayın tarlasına girmek gibiydi. Bu sosyalleşme eğitimi gerçekten çok yorucuydu.
Zar zor nefes aldığım zamanlardı.
"......?"
Küçük masanın ötesinden belli bir bakış hissedildi.
Hoş olmayan bir bakıştan ziyade, yürüyüş yaparken aniden yavru bir sincabın bakışını hissetmiş gibiydim.
