Let's Play Doctor!

Game 3 - Oh the peanut guy

Game 3 - Oh the peanut guy

Kakabalik ko lang sa Manila galing sa London pagkatapos ng kasal ni Elena kay Prince Harry. It was a beautiful ceremony at nakita kong masaya naman ang best friend ko. 

Nandito ako ngayon sa Red Lily Hotel, isa sa mga hotel na pagmamay-ari ng family ng mom ko. Dito kasi ngayon tumutuloy si Anya because of her tours here at the Philippines as the Crown Princess of Denmark. 

Pumunta na ako sa sky deck kung nasaan ang restaurant, nakita kong nakaupo na dun si Anya sa sulok kung nasaan nakikita mo yung labas, tahimik niyang pinagmamasdan yung tanawin habang umiinom ng wine. 

Naglakad ako papunta sa kanya "Hi Anya." pagbati ko 

"Ems." she said as she motioned me to sit. 

Umupo na din ako at tinignan ang menu, the waiter took our orders and walked away. "So haggang kailan ka dito?" I asked. 

"Isang buwan lang." sabi niya. 

"At dito ka sa hotel tutuloy?"

"Not exactly mom called and told me na dun ako sa bahay so dun ako pero I just want to be away from her first kaya dito muna ako." Anya said. Her parents are controlling kahit pa may sarili na siyang pamilya kaya siguro ayaw din niyang tumuloy dun. "Enough about that." sabi niya "Let's talk about you." 

I laughed softly "Anya magkasama tayo sa London ano pang kukwento ko?" I asked her. 

She rolled her eyes at me "Nauna akong umalis. So what's new? And are you really sure about your fellowship?" tanong niya sa akin. Here we go again.

"I like brains." natatawa kong sabi sa kanya. "I want to be a neurosurgeon Anya." sabi ko sa kanya. It's not like na ayaw nila ng ginagawa ko pero mas preferred nilang lahat ay maging isa akong cardiothoracic surgeon. 

Pero mas gusto ko ang neuro, there's so many things about it. Mas thrilling. 

"Sabagay it's your choice pero  hindi kita makukuha as the royal physician." sabi niya sa akin. Her mother-in-law is in need of a great cardiothoracic surgeon para operahan siya pero walang may gusto dahil delikado, it could kill her and ayaw nilang lahat gawin iyon at maisulat sa history na pumatay sa reyna.

Nang dumating na yung pagkain namin, kumain na kami habang nagkukwentuhan lang ng kung ano ano. 

I miss the times when we were still youngs, yung tatlo pa kami nila Elena, yung hindi pa namin pinoproblema yung kung anong gusto namin gawin. Yung hindi pa tatanungin ng mga tao kung bakit ayaw mo pang mag settle. 

I'm in that age already. At ayokong mag settle. I don't believe in that shit. 

"Ate Emma." nilingon namin ni Anya yung tumawag sa akin. Si Charlene isa sa mga aspiring med student, well pre-med. Isa siya sa mga students na nag tour sa hospital before. 

"Charlene." I said at tumayo ako to greet her. "Kamusta ka na?" I asked her. 

"I'm fine ate. Just a bit nervous bukas na kasi yung interview ko with UP." she said. At halata ngang kinakabahan siya. 

"Don't worry makakapasok ka. You'll do great sa interview mo at you have stunning recommendations from doctors and your professor." page-encourage ko sa kanya. I wrote one recommendation for her at I'm sure yung ibang doctors din sa hospital ay binigyan siya, UP or any other meed school would accept her with all  the recommendations she have. "Oh Charlene this is my frien--" I trailed off when I heard a very familiar voice.