Verborgen liefde (voltooid)

04

Ik werd wakker om een uurtje of tien, ik bekeek even snel of er nog wat was gebeurd op social media en daarna liep ik naar beneden waar Davy al op de bank zat "goeiemorgen" "goeiemorgen Nien". Ik pakte wat te eten en plofte op de bank neer "ga je nog wat doen vandaag?" "Nope jij wel?" vroeg ik "nee denk het ook niet" "ik ga me even omkleden" zei ik nadat ik m'n eten ophad en ik liep naar boven.

Boven trok ik een wit jurkje aan en deed een beetje make-up op, ik deed nog snel m'n haar waarna ik weer naar beneden ging. "Davy het wordt warm vandaag dus misschien moet je in de zon gaan zitten" zei ik lachend "ja misschien wel he?" Lachte hij mee.

Zo gezegd zo gedaan, na het middag eten lagen we samen in zwemkleding in de zon. De deurbel ging dus ik pakte snel m'n jurkje en deed hem aan. Snel liep ik naar de deur waar Joël en Viktor stonden "oh hey jongens, Davy is in de achtertuin" zei ik en ik stapte opzij. "Oh jongens wacht heel even dan ga ik even wat leuks bij Davy doen" de jongens knikte en snel vulde ik een groot glas met koud water, voorzichtig liep ik naar Davy toe en gooide het glas in 1 keer leeg. Snel rende ik naar binnen waarna ik in lachen uitbarstte door die kop van Davy.

Van al dat lachen moest ik naar de wc en toen ik de deur weer uitliep werd ik vastgepakt door twee handen waarna ik hard gilde. "Rustig ik ben het maar" lachte Joël, hij tilde me op en liep ergens naartoe "wat ga je doen?" Vroeg ik, maar hij gaf geen antwoord "Joël alsjeblieft?" Smeekte ik. Toen besefte ik me dat hij onderweg was naar buiten en ik had een wit jurkje aan, daaronder heb ik wel gewoon een bikini hoor maar als een wit jurkje nat wordt schijnt hij door...

Ik werd neergezet en wou wegrennen maar Joël had me nog steeds vast "nee alsjeblieft niet" smeekte ik maar voor ik het wist werd ik al nat gespoten met de tuinslang "aaaaaaah oh my dit is zoooooo koud stop Davy alsjeblieft" gilde ik uit "Davy gast je maakt mij ook nat" lachte Joël die mij nog steeds vast had "ja oke nu is het wel weer genoeg" gilde ik en gelukkig stopte hij. Ik leek wel een doorweekte kat, via de spiegel in de tuin bekeek ik mezelf even en ik zag dat m'n jurkje al doorscheen. Joël was niet zo heel nat dus ik rende op hem af en ging hem knuffelen "ah Nina ga weg" lachte Joël "dit is je eigen schuld hoor" lachte ik "ja nu is het genoeg Nina" zei Davy en ik liet Joël los waarna ik op Davy afrende en hem ook begon te knuffelen ook al had het niet zo veel zin. Nadat ik Davy ook had losgelaten keek ik rond en zocht ik Viktor maar ik kon hem niet zo snel vinden. Ik deed m'n doorweekte jurkje maar uit en legde hem op het gras waarna ik maar in de zon ging liggen zodat ik kon opdrogen.

Na een hele middag in de zon te hebben gelegen en na te hebben gegeten gingen Davy en ik nog even een film kijken via Netflix. Ik ging tegen hem aanliggen en hij sloeg z'n arm om me heen "ik hou van je Nina" "ik hou ook van jou Davy"

Nadat de film was afgelopen gingen we nog even tv-kijken en ik voelde m'n ogen steeds zwaarder worden en na een paar minuten werd alles zwart.

"Slaaplekker Nientje van me" hoorde ik ergens in de verte waarna ik nog een kus op m'n voorhoofd voelde "mmmh" wist ik nog uit te brengen waarna alles weer zwart werd.
------
"Goeiemorgen Nina, zullen we na mijn training ergens lunchen?" Vroeg Davy toen ik beneden kwam "alweer?" "Ja lijkt me wel gezellig, misschien kunnen er nog wat andere mee als je wilt?" "Nou ja oke is goed maar vanmiddag komen Iris en Anne weet je nog?" "Ja dat weet ik nog" knikte Davy en snel deed ik m'n ochtendroutine.

We liepen de toekomst op waar ik Jeffrey zijn scooter neer zag zetten en hij zwaaide even toen hij me zag, ik zwaaide terug en toen ik naar Davy keek zag ik hem grijnzend kijken. "Denk maar niks" zuchtte ik en ik liep door naar het veld waar ik Jeffrey weer tegen kwam "hey" zei hij "oh hey" "hoe gaat het?" "Ja goed hoor met jou?" Antwoordde ik "ja ook goed, ga je weer kijken bij Davy?" "Ja daarna ga ik met hem lunchen en misschien nog wat andere jongens van de selectie" "oh nou veel plezier en eetsmakelijk alvast, ik moet me omkleden en ik zie of spreek je wel weer" zei hij, hij gaf me nog snel een knuffel en liep daarna weg "doei" riep ik hem nog achterna.