The Ocean Tail: Loving The Merman BXB

Part 70: Abduction

Part 70: Abduction

YUELO POV

"Maayos ka na ba?" tanong ni Ryou noong bumalik ang aking malay. Masakit pa rin ang aking ulo at gayon rin ang aking buong katawan.

"Maayos na ako, teka, ano ba ang nangyari?" tanong ko sa kanya.

"Hindi mo talaga matandaan kung ano ang nangyari? Parang sinaniban ka ng kung ano noong nakaraang gabi. At magbuhat noon ay ngayon ka pa lamang nagkamalay," ang sagot ni Ryou.

Noong mga sandaling iyon ay natahimik ako at sinubukan kong balikan ang pangyayari noong nakaraang gabi. Ang naalala ko lang ay masyadong malakas ang liwanag ng buwan noong mga sandaling iyon at binigyan niya ako ng mga pangitain at mga babala na maaaring maganap sa hinaharap.

Ang buwan ay naka-konekta pa rin sa akin, patuloy pa rin niya akong ginagabayan. Marahil ang mga pangitaing iyon ay babala ng aking mga ninuno mula sa kalangitan o kung saan man sila.

"Naalala ko na, may mangyayari sa Tsunaria, ito ang babalang sinabi sa akin ng buwan. Ito ay isang malagim na trahedyang babago sa ating kasaysayan! Maraming mamamatay at maraming mapapahamak!" ang wika ko noong naging malinaw sa aking isipan ang lahat.

Natahimik sina inay at tiya Marine, "Yue, ang pangitain mo ay naganap na. Bumagsak na ang Tsunaria at maraming mga kalahi natin ang nasawi at napahamak," ang sagot ni inay.

"Maging ako ay hindi makapaniwala, napakabilis ng pangyayari, naririnig ko pa rin ang iyak at panaghoy ng mga kalahi natin na pinahihirapan at pinapatay ng walang kalaban laban," ang naiiyak na sagot ni Tiya Marine.

Kung ganoon ay naganap na pala ang lahat?

"Inay, paano niyo ito nalaman? Bakit hindi niyo agad sinabi sa akin? Sana ay natulungan ko sila?" ang tanong ko na hindi halos makapaniwala sa aking narinig.

"Naramdam lamang namin ito, alam namin na noong mga oras na iyon ay sinasalakay na ng mga tao ang Tsunaria at lahat ng mga sirena dito ay pinapatay nila at hinuhuli. Noong nagaganap ang malagim na pangyayaring iyon ay walang ka pa ring malay at hindi pa bumabalik ang iyong ulirat. Saka ano ang laban natin sa malulupit na taong nagtataglay ng mga sandatang nakakapinsala sa ating mga katawan? Tiyak na mapapahamak lamang din tayo kung nakialam tayo noong mga sandaling iyon," ang paliwanag ni Tiya Marine.

"Kung ganoon ay huli na ang lahat? Ilang oras lamang akong nawalan ng malay," tanong ko sa kanila.

"Yue, matagal ka ring nawalan ng malay. Marahil ay masyadong nilamon ng kapangyarihan ng buwan ang iyong enerhiya kaya't natagalan rin ang pagbabalik ng iyong ulirat. Alam kong mabibigla ka sa masamang balitang ito ngunit ang lahat ay nangyari na," ang sagot ni Inay.

"Ang mahalaga ay binigyan mo sila ng babala, hindi ka nagkulang ng pagbibigay ng warning kay Seito. Ngayon ay nasa kanila na ang desisyon kung pinaniwalaan nila ito o hindi," ang sagot ni Ryou sabay haplos sa aking pisngi.

"Ngunit sa tingin ko ay hindi nila ito pinaniwalaan kaya't marami ang napahamak. Kung sabagay, kasalanan ito ng mga matatandang gabay dahil wala silang ibang pinaniniwalaan kundi ang kanilang mga sarili," ang tugon ni Tiya Marine.

Noong mga sandaling iyon ay naisipan kong bumangon pero pinigilan ako nina Ryou,"Kailangan kong magtungo sa Tsunaria, baka mayroong nangangailangan ng tulong natin doon," ang pagpupumilit ko.

Hinawakan ni Ryou ang aking braso, "Yue, nanghihina ka pa, kailangan mo ng sapat na pahinga."

"Pero paano sila?" tanong ko.

"Yue, sa ngayon ay tiyak na wala ng naiwan sa Tsunaria, ang lahat doon ay tumakas na rin hangga't mayroon silang pagkakataon na makatakas. Sa ngayon ay wala kang ibang magagawa kundi ang palakasin ang iyong katawan at ibalik ang iyong lakas," ang pagpigil sa akin ni Inay.