CHAPTER 38 : REAL ADVENTURE

1 1 0
                                    

Real Adventure

Ally didn't respond anymore, we are about to walk when she sign heavily. “Why the hell are we fighting about this nonsense? No one would of course win.”

Napatingin naman si William kay Allyiah. He have no emotions. He fixed his necktie and walk away. “It's late. Let's go.” sabi niya kaya nagulat kaming lahat, pati si Zhyrheil gulat na gulat na tiningnan si William na naglalakad palayo.

“Why is he acting like that?” I asked Zhyrheil.

“Maybe Allyiah's idea hits his pride.” he answered.

“Talaga? Saan banda?”

“I don't know. Does it looks like I can read minds?” Zhyrheil suddenly answered me like he used to be. Biglang napawi ang kuryosidad ko at naglakad papunta kay William.

“What are you doing?” sigaw ni Zhyrheil.

“Isn't obvious? I'm going to ask him!”

I ran towards William who's now walking, pero ang bilis niya maglakad parang hinahabol ng kung ano.

“Hey, William! Wait!” sigaw ko, lumingon siya sa likuran niya at nakita niya ako. He stopped walking and looks like waiting for me.

Hinihingal akong huminto sa harapan niya, “Grabi... Ang bilis ko naman..!” hindi ako halos makapagsalita. Kasalanan ko talaga 'to dahil hindi ako nag-jo-jogging nung bata pa ako  kaya ito, wala akong sapat na hininga.

“Ikaw ang mabilis. Hindi naman ako tatakbo palayo.” pinatayo niya ako at napaigtad kami nang makita namin Sina Zhyrheil at Allyiah sa tabi ko.

“Jusko naman! Wala na nga akong hangin manggugulat pa kayo!” pagrereklamo ko habang hinahawakan ang dibdib ko. Muntik nang tumigil paghinga ko sa gulat.

Tumayo ako at huminga muna ng malalim. Feel ko ako lang hinihingal sa aming apat dito. At nang okay na ang pakiramdam ko nagsimula na kaming maglakad. At habang naglalakad kami the more this place became familiar to me.

They're just acting like they saw this  place several times. Pero even though I know this is the right path through our classrooms, it don't feel safe.

“Wait.” biglang sabi ni William, ang tahimik naming naglalakad tapos bigla siyang magsasalita diyan. “We have to stop from here. There's someone approaching.”

“Huh???” magkasabay naming tanong ni Allyiah but it's so unusual that Zhyrheil is just looking at him. “Who is it? You detected it?” Zhyrheil asked.

“No, my sister did. Look.” may kung anong tablet na binigay si William kay Zhyrheil, Hindi ko naman maintindihan ang nandoon at lalong hindi ko makita dahil ang tatangkad nila pareho. I am just basing into Zhyrheil's reaction and base to his reaction, it's like an upcoming danger.

“Let's hide there.” turo ni Zhyrheil sa may kwarto na Ewan ko Anu yun. We're both hesitating but this two boys grab us forcefully and put us here in a very dark place.

“Don't make any noise.” William whispered, tumango nalang ako.

Ilang sandali lang nakaramdam ako ng pangilabot. And it seems like Allyiah is feeling it too. This pressure... it's really familiar.

“Is this demon?” biglang tanong ni Allyiah. Oh men, nanaman?! I'm so sick and tired of hiding because of these demons!

“No, it's Cyrus.” napalunok ako sa narinig ko. Cyrus? It seem.. Familiar.

May narinig kaming yabag kaya napaatras kami sa mas madilim pa na bahagi ng kwarto na 'to. Well, I don't really know if this is a room because it really smells like basement.

University Of SecretsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora