Governmently Show | Harry Styles

29

"Bu yangından kurtulmayı umuyorum. Senden vazgeçmem için milyonlarca neden var, ama kalp istediğini istiyor."

(Şarkı Harry ve Vesna'yı anlatıyor.
Beraber okursanız sevinirim,
iyi okumalar ^^)

Vesna

Adeta karşısında zor dururken ondan duyduğum sözler, kulaklarımda çoğaldı. Engelleyemediğim bir gülüş geldi boğazımdan. Gülmeye başladım. Kaşlarını çatmış beni izlerken gülmeye başladım.

"Dalga mı geçiyorsun benimle?"

Yerinde toparlanıp bana döndü ve kendini ifade etmek için yerinde düzenlendi.

"Hayır, Vesna bak-"

Hızla bağırdım.

"Kes sesini!"

Bağırmamla beraber irkildi.

"Bunu yapmak için ne tür bir bahanen olabilir sanıyorsun? Yine uyduracağın yalana inanacağımı mı düşünüyorsun?"

Kendi kendime konuşurken, kelepçeli ellerini bana doğru uzattmaya çalıştı ama o kadar yakınında değildim. Acıyan gözlerle ona baktım. Sorular aklımda çoğalmaya devam etti. Her seferinde, neden bunları yaşamak zorundayım diye düşünmeden edemedim.

Yutkundum ve derin bir nefes alıp, beni tutan Svarog'dan uzaklaştım. Svarog'un elleri, çekilmemle beraber bir kaç Saniye boşlukta kalmıştı.

Styles'a tekrardan döndüm ve kanayan kafasına baktım. İçimde bir kaç acıma hissi ortaya çıkarken kendimi sorguladım ve yüzümü buruşturdum. Öne doğru eğildim ve yüzüne baktım. Hissettiği utançtan, kendi yüzünü benden kaçırıyordu. Acı çekiyormuş gibi bir ifade takındı yüzüne tekrardan konuştu.

"Yapmak istemedim. Sana bunları yaşatmayı hiç istemedim. Sen benim tek sahip olduğum şeydin ya, sana nasıl kıyabilirdim?"

Kahkaha attım.

"Bırak palavraları. Foyan ortaya çıktı senin. En başında senin gibi bir alçağa güvenmemekle iyi etmişim."

Düzleşmiş yüzü tekrardan düştü. Yüzündeki ifadenin her saniye geçtikçe daha da kırıldığını görebiliyordum. Ben ne kadar kırıldıysam o daha da kırılmalıydı. Benden de beter olmalıydı ki anlamalıydı yaptığını. Ama onu öldürsem bile hissettiklerimin gramını hissetmeyeceğini biliyordum.

"Fedrick yüzünden. İstememiştim yapmayı. O zorladı beni."

Olduğum yerde donduğumda, bunu bahane bilip konuşmaya devam etti ve gözlerini yüzümden çekti. Yutkunup devam etti.

"Ben seni sevmiştim. Hâla da seviyorum. Sana bunları yaşatmayı hiçbir zaman istememiştim."

Arkasına yaslandı ve gözünden bir damla yaş düştü,

"Sana Rusya'ya gitme dedim. Seni korumaya çalıştım ama sen- Sen dinlemedin. Sana karşı çıktım ama senin bana dediğin şey "Eğer karşımda durursan, Cesedini çiğnemeye hazırım." oldu."

Dizlerim tekrardan titremeye başladığında bunları bir bahane olarak kabul etmemem gerektiğini biliyordum. Onun yüzündeki her bir ifade aklımda kalıyordu.

"O gece, son gecemiz.. Hiç uyuyamamıştım. Sabaha kadar kokunu içime çektim ve sana sarıldım. Hiç gitme istedim. Hep kollarımın arasında kal istedim ama olmadı. Kaç yıldır bu işi yapan bir adam da olsam, ben ilk defa sana yenildim."