Governmently Show | Harry Styles

27

"Bana ihanet ettin, ve incinmemden dolayı hiçbir zaman üzgün hissetmeyeceğini biliyorum."

Praskovya

Yaklaşık yirmi dakikadır bana özlem ve hasretle çökmüş gözlerle bakıyorlardı ve bu benim canımı çok acıtıyordu. İkisine birden gücümü yitirene kadar sarıldım. Sanki ne kadar fazla kuvvet uygularsam o günlerin acısı o kadar çıkacakmış gibi. Sanki ne kadar sarılırsam, bir daha asla ayrılmayacakmışız gibi.

Ne kadar süre öylece kaldığımızı bilmiyorum ama birbirlerimizin teninde kendi göz yaşlarımızı ve istemsizce çıkan ufak hıçkırıklarımızı hissedene kadar birbirimize sokulmuştuk. Zamanı durdurmak, bu ânı ölümsüzleştirmek istiyordum.

En sonunda geriye çekildiğimde, Zayn elinin tersini dolmuş sağ gözüne götürüp sildi. Bu hareketine ufak bir tebessümle baktım ve beni izleyen Louis'ye döndüm. Benim için kendi hayatını yok saymıştı. Orada vurulma ihtimali oldukça yüksekti ama o bunu aldırmamıştı ve beni kurtarmak için kendini ortaya koymuştu.

Arkama yaslandım ve ikisinin ortasına oturup kafamı Zayn'in omuzuna yasladım. Solumdaki Louis'yi kendime çektim ve kolumu ona sardım. Zayn elini başımın tepesine koyup saçlarımı okşamaya başladığında hissettiğim duygu yoğunluğu yüzünden tekrardan yaşların gözümden usulca akmasına izin verdim.

Louis elimi sıkıca tutuyor ve asla bırakmıyordu. Sanki bıraksa uçup gidebilecekmişim gibi sarmalıyordu beni.

Uzun ve bomboş asfalt yolda giderken kafamı göğsüne yasladığım Zayn'e ve sol tarafıma yatan Louis'ye bir daha baktım. Hiçbirimizin ağzından tek bir laf dahi çıkmıyordu. Sadece bulunduğumuz huzurlu ânın sefasını sürüyorduk

Bir kaç bin güzel anı öncesi.

Üstüme yürüyen 4 ergen çocuğa gözlerimi kısıp baktım.

"Ne oldu Praskovya? Paramızı alıp ödevlerimizi yapacağını söyleyip bizi kandırdın. Hepimiz o dersten kaldık! Paramızı geri ver yoksa seni iyice bir bataklayacağız."

Yüzündeki sırıtış ile bana baktı. Gözlerimi devirip kollarımı önümde birleştirdim, pekala.

"Ona bataklamak denmez seni ahmak, "Pataklamak" denir. Ayrıca ben size ödevlerinizi yapacağımı söyledim, yaptım da."

Dediğim laflara tepkiyle aralanan gözler ve saniyeler geçtikçe silinen sırıtış içimde bir yerlerde gülme dürtüsü oluşturmuştu. Elini bana doğru kaldırıp,

"Piç!"

Diye bağırmasıyla beraber, elinin saçlarımla buluşması bir olmuştu. Dediği laf içimde bir yerlere otururken, elimi kaldırıp hızlıca eklemine vurdum. Acıyla inleyerek geri çekilince üstüme diğer oğlanlar gelmeye başlamıştı. Hafif tombul olan çilli çocuk yumruğunu bana doğru salladı. Sadece geri çekilmemle sendeleyince kıkırdadım. Amma ahmaktı bunlar yahu...

"Şimdi işin bitti."

Önlerindeki çocuk üstüme doğru hızlıca büyük adımlarla gelirken kolunu hesaplayamadığım bir hız ile kaldırdı. Tamam kabul ediyorum, bunu beklemiyordum.