Governmently Show | Harry Styles

14

"Şimdi kötü bir migreni olan Kafka gibi hissediyorum, Yarın yine uyanıyorum ve odam aynı."

Praskovya

Başımdaki illet ağrıyla yataktan dikleştim. Hiçbir şey düşünemiyordum. Yatak başlığına yaslandım ve biraz bekledim. Omzumdaki ağrı canımı yakıyordu. Belki rüyamı tetikleyen de buydu.

Dün gece hakkında hiçbir şey düşünmemek en iyisiydi. İyi hissetmiyordum. Gözlerimi kapattım ve başımdaki migrenle mücadele etmeye çalıştım.

Üstümdeki yorganı çektim ve ayağı kalkıp yanımdaki aynaya baktım. Tamamen bitik ve ruhsuz duruyordum. Bir rüyanın beni bu kadar etkilemesi çok kötüydü, gerçi rüya değildi ki.

Kapıdan çıkacakken aklıma tekrardan Styles geldi, dün gece o yanımdaydı. Düşünmeyecektim, hiçbir şey olmamış gibi davranmak daha iyiydi.

Aynadan kendime bakıp düşünmeyi bıraktıktan sonra kapıya yöneldim ve açtım. Dışarı adımımı atar atmaz 4 koruma birden sağa çekildi. Onlara gülümseyip teşekkürlerimi ilettim.

Merdivenlerden aşağı doğru inmeye başladım. Styles koltukta bir kaç evrak ve bilgisayarla bir şeyler yapıyordu. Çıkardığım tıkırtıları duyunca kafasını kaldırıp bana doğru baktı.

Yürüdüm ve karşısındaki koltuğa oturdum. Yerinde dikleşti.

"Daha iyi misin, Black?"

Omuzumu mu soruyordu yoksa dün geceyi mi diye düşündüm.

Gözlerine baktım ve kafamı yukarı aşağı salladım. Hala Louis ve Zayn'e haber vermediğimi fark ettim. Dün aniden saldırıyı geriye çekmelerini söylemiş ve kapatmıştım. Şimdiyse düşmanımla karşı karşıya oturuyorduk. Derin bir nefes aldım ve ayaklandım.

"Hadi Styles."

Styles bana anlamayan gözlerle bakıyordu,

"Öteleyiciler binasına gidiyoruz, ateşkes istemiştin. Fedrick'i halletmemiz gerekiyor değil mi?"

Styles bir süre yüzüme öylece baktı ve sonrasında ayaklandı. Önüne düştüm ve kapıdaki uzun siyah botlarımı ayağıma geçirip aynı şekilde siyah olan desenli deri ceketimi üstüme geçirdim ve kapıyı açıp çıktım.

Telsizi kaptım ve konuştum.

"Zayn, Louis. Öteleyicileri toplayın."

Telsizi geri cebime attım ve arkamdan gelen Styles ile kapıya çıktık. Etrafa göz attım ve belimdekileri kontrol ettim. Styles benim belimdekileri kontrol etmeme bakıp  gözlerini devirdi ve önüme geçip arabasına yöneldi.

Arabasını açtı ve şoför koltuğuna oturdu. Aynı zamanda ben de yan koltuğuna oturdum.

"Black, Fedrick'e hiçbir şekilde ulaşılmıyor. Steve ile görüştüm aratma emri çıkardım."

Steve ismini duyunca güldüm. Benim arkamda olmak zorunda olan ama içten içe Styles'ı destekleyen başkanımızdı.

"Tamam, bulurlarsa bir yere kapatmasınlar. Sadece her hangi bir görüşme için çağırılmış gibi düşünsün. Ülkeden çıkmasın yani. Devamını biz hallederiz."

Karşımdaki yolu izlerken konuştum. Styles'ın bana doğru yüzünü döndürdüğünü hissettim, bana bakıyordu.

Yüzümü ona çevirdim.

"Önüne bakmazsan devamını da halledemeyeceğiz, Styles."

Styles yandan bir gülüşle önüne döndü ve telsizi alıp Steve'e dediklerimi iletti.