tussen lach en traan ft bankzitters

Opkikker

De volgende ochtend word ik wakker met een mix van zenuwen en opwinding. Vandaag staat de opkikkerdag op het programma, een dag vol bijzondere activiteiten om even alle zorgen en angst naar de achtergrond te laten verdwijnen. Ik kleed me aan en maak me klaar voor wat hopelijk een onvergetelijke dag zal worden.

Zodra ik de kamer verlaat, ontmoet ik Milo in de gang. Zijn ogen stralen van enthousiasme. We geven elkaar een knuffel en weten dat we vandaag even alles kunnen loslaten en ons volledig kunnen laten meeslepen door de opkikkerdag.

Een dokter leidt ons naar een speciale ruimte waar andere patiënten zich verzamelen. We zien een groep mensen, sommigen met een vermoeide uitstraling, maar allen met een sprankje hoop in hun ogen. Het is een geruststellende gedachte dat we niet alleen zijn in deze strijd.

Plotseling komt een andere dokter naar ons toe en kondigt aan dat het tijd is om te vertrekken. We volgen hem naar buiten, waar een helikopter staat te wachten. Onze ogen worden groot van verbazing en opwinding. We kunnen onze gelukkigste glimlach niet onderdrukken.

Met kloppende harten stappen we in de helikopter, terwijl de rotorbladen langzaam op gang komen. We stijgen op en worden getrakteerd op een adembenemend uitzicht over het prachtige landschap. Het voelt alsof we even boven onze zorgen zweven, omringd door pure vrijheid.

Na een spectaculaire helikoptervlucht landen we op een voetbalveld. Onze ogen worden groot van verbazing wanneer we de spelers van het Nederlands elftal zien, klaar voor een trainingssessie. We worden uitgenodigd om de spelers te ontmoeten en ze aan te moedigen.

We schreeuwen en juichen alsof ons leven ervan afhangt. Het voelt alsof we deel uitmaken van iets groters, iets wat ons even doet vergeten wat er in onze lichamen broeit. Het is een moment van pure vreugde en energie.

Na de voetbalervaring worden we naar een kunststudio gebracht, waar we een creatieve workshop krijgen. Onder begeleiding van ervaren kunstenaars krijgen we de kans om onze emoties en gedachten op doek vast te leggen. De kleuren en vormen worden een uitlaatklep voor alles wat we diep van binnen voelen.

Terwijl we schilderen, voelen we een gevoel van bevrijding. We realiseren ons dat kunst een krachtig middel is om uitdrukking te geven aan onze innerlijke wereld.

De dag wordt afgesloten met een heerlijk diner in een sushirestaurant. We genieten van de smaken en texturen, terwijl we verhalen en lachsalvo's delen met de andere patiënten en het medische team. Het is een avond van verbondenheid en samenzijn, waarbij we ons even niet ziek voelen, maar simpelweg menselijk.

Terug in de kamer, overweldigt de vermoeidheid me. Maar naast de vermoeidheid voel ik ook een diep gevoel van dankbaarheid. Deze opkikkerdag heeft me geleerd dat er momenten van vreugde en hoop zijn, zelfs te midden van de moeilijkste tijden.

Ik kruip onder de dekens en sluit mijn ogen, wetende dat ik morgen weer de uitdagingen van de behandeling moet aangaan. Maar ik ben niet langer bang. Vandaag heeft me laten zien dat ik veerkrachtig ben, dat ik kan genieten van het leven, zelfs in de meest onzekere tijden.

Met dat besef val ik langzaam in slaap, dromend van een toekomst vol leven, liefde en hoop.