APHO - 15.BÖLÜM

1.9K 184 284
                                    

Bu bölüm 3300 kelime!

YKS'ye girecekler için moral olsun diye atıyorum! Umarım sınavlarınız güzel geçer!

Sakın kendinizi bir sınav için paralamayın. Amacınız dört yılık bir bölüm okumak olmasın, istediğiniz şeyi okumak olsun.  O yüzden sakın canınızı sıkmayın. Emin olun bunlarda gelip geçiyor. 

Kendinize iyi bakın! 

Ve,

Yorum istiyom! Çoooooooooooooooooook yorum istiyom ben! 

Yorumla çalışan bir yazarınız var!

Vote'a basmayı da unutmayın canlarım!

Hadi sınavınız için başarılar diliyorum. Dualarım sizinle gencolar! 


İYİ OKUMALAR!




"KİMSİN LAN SEN!"

Zait Niccolo'nun yakalarından tutuğu gibi hastanenin dolabına yapıştırmıştı. İki adamında boyları neredeyse aynıydı.

Niccolo'nun yüzünde piç bir sırıtış hala duruyordu. Gözleri bir an uykuya dalan sevgilisine gitmiş ama sonra yakasından tutan adama dönüp başını sağa yatırdıktan sonra, Zait'i kudurtacak o kelimeleri söyledi.

"Eşiyim." Niccolo'nun mükemmel Türkçesiyle dedikleriyle Zait hızla kafasını gömmüştü.

"Gavatın eniği!" diye bağırırken hastanenin güvenlik görevlisi içeriye girmişti.

Niccolo ise sadece sırıtıyordu. Ne kanayan burnu önemliydi ne de yakasından tutulmak. Onun tek düşündüğü yatakta uyuyan çocuk öpücüğüne karşılık vermişti. O beceriksiz karşılık bile çocuğun ilk öpücüğü olduğunu fazlasıyla belli ediyordu.

"Hastane burası!" diye gelen üç güvenlik görevlisinden biri Zait'in kolundan tutup çekiştirirken diğeri hala sırıtan Niccolo'yu Zait'in elinden alıyordu.

"Nasıl güvenliksiniz lan! Kardeşimi taciz ediyordu bu pezevenk!" diye bağırmasıyla kapıdaki hemşireler şokla bir yatan çocuğa bir de burnu hala kanayan adama bakıyorlardı.

"Efendim ne diyorsunuz siz? İkisi de erkek." Diyen diğer güvenlik görevlisiyle Zait tam konuşacakken Niccolo konuşmuştu.

"Ne var bunda, sevmeme engel değil." Pişkince dedikleriyle,

"Bırak lan beni! Bu piçi geberteceğim!" demesiyle diğer korumada Zait'in belinden tutmuştu.

"Polisi çağırın sizde!" diye bağıran güvenlikle, hemşirelerden biri koşarak giderken, Niccolo Zait'in kudurmuş halini zevkle izleyip.

"Cognato, arrabbiarsi così è dannoso per il corpo." (Kayınbirader, böyle sinirlenmek vücuda zararlıdır.) demesiyle Zait adama anlamsızca bakarken Niccolo hemşirenin verdiği bezi burnuna dayayıp.

"Burada kavga etmeyelim. Eşim uyanabilir." Demesiyle Zait iki adamı da kendinden silkeleyip.

"Hala eşim diyor pezevenk!" diye bağırırken yumruğu geçirmişti bile.

Niccolo'nun karşılık vermemesinin tek bir sebebi vardı. Ve bu sebep onun için çok önemliydi.

Zait, Niccolo'nun yüzüne çalışırken gelen polisler zor bela ikisini ayırıp odadan çıkarmışlardı.

Aile Hikayesinin Piçi Oldum!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon