AHPO - 47. BÖLÜM: SEZON FİNALİ!

483 100 93
                                    

Selam!

Bölüm: 2600 kelime!

Biliyorum sezon finalini beklemiyordunuz ama sezon finalini veriyoruz arkadaşlar! Geçen bölüm aslında bunun mesajını alttan alta vermiştim ama bir kişi fark etmiş bunu. 

Yorum istiyorum bol bol! Yorum yağdırın kuzucuklarım! 

Vote'a basmayı da unutmayın canlar! 

Umarım bölüm hoşunuza gider! 

İyi Okumalar!

"Ne acı bu denli geç rastlamak sana

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.

"Ne acı bu denli geç rastlamak sana

Ve böylesine erken ayrı kalmak sonunda.."

Oza - Andrei Voznesensky



Asansör durduğunda, Deniz'in kaldığı kattan farklı bir alan karşılamıştı onu. Deniz'in kaldığı kata tek bir oda ve tek bir ameliyat yeri varken, bir de doktor odası bulunuyordu. Ama burada sırayla odalar vardı. Her odanın kapısının önünde numaralar vardı. Niccolo ona iki yüz dokuz numara demişti. Odalar sağdan başlıyordu. Yüz sekseni görünce hızla ilerlemeye başladı. Yürürken her odanın kapısı hafif aralıktı. Doktorların konuşmalarını duyabiliyordu. Hata bazıları televizyon bile izliyordu. Zait bu hastanenin çok gizli insanları tedavi ettiğini Deniz'i buraya ilk getirdiklerinde öğrendiği için hiçbir odaya bakmadan hızla yirmi sekiz kapının önünden hızla geçti.

Tam solunda kalan kapısı kapalı odaya bakarken derin bir nefes aldı ama neden aldığını dahi bilmiyordu. Odanın kapısının kulpuna eli gittiğinde kalbi sızlamıştı nedense. Sanki bu kapıyı açarsa kaderinin kökten değişeceğini biliyormuş gibiydi.

Kapıyı yavaşça açtığında içerden sesler geliyordu.

"...Kenan Bey, öyle olmadığına eminim." Diyen adamın sesinden orta yaşlı bir adam olduğu belliydi. Zait yutkunup kapıyı tam açtığında, içerdeki camın önündeki ikili koltukta karşılıklı oturan insanları gördü. Konuşan adamın üzerinde takım elbise varken diğerinin üstünde siyah eşofman takımı vardı. Diğerinin yaşı en fazla on dokuz olabilirdi. Zait çocuğun yüzünü görmek için içeri tam girdiğinde, genç çocuğun dikkatini çekmişti bile.

Genç çocuk arkasını dönüp gelen kişiye baktığında hızla ayağa kalkarken, oturan Yüksel Bey ise şokla Zait Bey'e bakıyordu.

Zait'in ise nefes borusundaki nefesi tıkanmıştı.

Karşısında, kendisine, ailesine daha önemlisi Efe'sine tıpa tıp benzeyen bir genç çocuk duruyordu.

Zait'in aklına bir anda on dakika önce Niccolo'nun sözleri gelirken bir adım gerilerken, karşısındaki çocuk panikle ona iki adım atarken o çok korktuğu gerçekliği dile getirmişti.

Aile Hikayesinin Piçi Oldum!Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt