Άνοιξε τα βλέφαρά του μα εξακολουθούσαν τα πάντα γύρω του να είναι θολά. Τα ανοιγόκλεισε και το τοπίο έγινε ελάχιστα πιο καθαρό.
Άκουγε φωνές, μπερδεμένες φωνές. Ένιωθε τον λαιμό του ξερό και τα βλέφαρά του βαριά. Κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να τα ανοίξει μα ένιωθε πως και η παραμικρή χαραμάδα φωτός έκανε τα μηνίγγια του να σφυρίζουν.
«Μαξ;» η φωνή ήταν γνώριμη και ακουγόταν υπόκωφα.«Μαξ.»
Ανοιγόκλεισε ξανά τα μάτια του και η εικόνα του αδερφού του άρχισε να σχηματίζεται αργά μα σταθερά μπροστά του. Ο Κωνσταντίνος ήταν όρθιος μπροστά του. Αυτός βρισκόταν ξαπλωμένος σε στρώμα.
Έκανε να ανακαθίσει μα ένας οξύς πόνος τον σταμάτησε καθηλώνοντας τον πίσω στο κρεβάτι. Γύρισε το βλέμμα του τριγύρω και ο γνώριμος χώρος τον καθησύχασε για μερικά δευτερόλεπτα.
Ήταν στο γραφείο ενός από τα καζίνο ξαπλωμένος σε έναν καναπέ-κρεβάτι. Ο Κωνσταντίνος ήταν από πάνω του, είχε μια μεγάλη γρατζουνιά στο δεξί του μάγουλο και το αριστερό του χέρι ήταν δεμένο.
Ο Μαξ έκανε και πάλι να σηκωθεί μα δεν μπόρεσε. Έβρισε και η φωνή του βγήκε τραχιά από τον ξερό λαιμό του. Δίπλα του υπήρχαν κάποια είδη πρώτης ανάγκης, γάζες, απολυμαντικά.
Καθάρισε τον λαιμό του και κοίταξε τον Κωνσταντίνο στα μάτια που ακόμη στεκόταν από πάνω του με βλέμμα ανήσυχο κοιτάζοντας τον εξεταστικά.
«Τι έγινε;» η φωνή του βγήκε βραχνή και έβηξε με αποτέλεσμα να νιώσει μια έντονη σουβλιά στα πλευρά.
Ήταν γυμνός από τη μέση και πάνω και το κολάρο που φορούσε στον λαιμό δεν του επέτρεπε πολλές κινήσεις.
«Μπαζούκα έγινε.»
«Τι;» όλα άρχισαν να έρχονται στο μυαλό του σαν σκηνές από ταινία. Οι άντρες του Λεμπέτεβ, το όπλο που έβγαλαν από το πίσω παράθυρο του αυτοκινήτου, η ρουκέτα που εκτοξεύθηκε κατευθείαν στο αμάξι του Γκούριν κάνοντάς το στάχτη και μετά σκοτάδι.
«Ο Γκούριν είναι νεκρός. Η ρουκέτα χτύπησε το αμάξι του στη μέση της γαμημένης μέρας και σκοτώθηκαν δεκατέσσερα άκυρα άτομα εκτός από τον Γκούριν. Οι άνδρες του Λεμπέτεβ μας απεγκλώβισαν. Εσύ έχασες τις αισθήσεις σου.»
Ο Μαξ έπιασε τα πλαϊνά από το κρεβάτι και ζόρισε τον εαυτό του να ανακαθίσει αφήνοντας μια βρισιά. Όλη η δεξιά πλευρά του ήταν μελανιασμένη και πονούσε. Ένας πονοκέφαλος που κατέβαινε στο κεφάλι του σαν ορμητικό ποτάμι τον έκανε να κλείσει τα μάτια του σφιχτά.
YOU ARE READING
The Vow
Romance«Και ποια είναι η πρότασή σου;» «Συνεργασία Βολκόβ. Μια συνεργασία που δεν θα σπάσει εύκολα, θα είναι από τους δεσμούς που είναι ιεροί και δεν τους καταπατάς.» Ο Αρσένι τον κοίταξε περιμένοντας να συνεχίσει. «Θέλω να παντρευτώ την κόρη σου.» ...
