Την επόμενη μέρα ο Μαξ είχε φύγει πριν ξυπνήσει η Λίζα. Τον άκουσε να γυρνά τις πρώτες πρωινές ώρες και έπειτα αποκοιμήθηκε.
Για τις επόμενες δυο ημέρες η ίδια δε βγήκε από το σπίτι και με τον Μαξ συναναστράφηκαν ελάχιστα. Αυτό από τη μία την ανακούφιζε. Είχε χρόνο να σκεφτεί, να ξεκινήσει το σχέδιο για τη δουλειά της και να αναλογιστεί τις πιθανότητες να διαλυθεί αυτός ο γάμος.
Προς το παρόν σκέφτηκε να αφήσει τον χρόνο να κυλήσει, να δει ο Μαξ πως ήταν ήρεμη και να χαμηλώσει τις άμυνες του, τόσο ώστε να βρει η Λίζα παραθυράκι να ξεφύγει με κάποιον τρόπο. Θα επικεντρωνόταν στο να βρει κάποια δουλειά λοιπόν.
Με το πέρας της πρώτης εβδομάδας η Λίζα ένιωθε ήδη περισσότερο άνετα στον καινούριο της χώρο και σε αυτό συνέβαλε το ότι ήταν μονίμως μόνη της. Η μητέρα της την είχε πρήξει να την επισκεφθεί μα η Λίζα το απέφευγε με διάφορες προφάσεις και κατάφερε τελικά να την πείσει να έρθει την επόμενη εβδομάδα.
Εκείνη την ημέρα είχε ξυπνήσει από νωρίς, γεγονός που δε το συνήθιζε και βάλθηκε να φτιάξει ένα κέικ μιας και δεν της κολλούσε ύπνος. Στην κουζίνα του σπιτιού της δεν ανακατευόταν ποτέ, με τόσο προσωπικό και την μητέρα της να γκρινιάζει το απέφευγε. Δεν είχε και κάποιο ιδιαίτερο πάθος για τη μαγειρική ή τη ζαχαροπλαστική μα ένιωθε κάπως ελεύθερη που στο νέο της σπίτι μπορούσε να το κάνει.
Προσωπικό δεν ερχόταν τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας γιατί ο Μαξ προτιμούσε την ιδιωτικότητα του και ήταν κάτι το οποίο άρεσε και στη Λίζα τελικά.
Άκουσε τα χαλαρά βήματα πίσω της, μόλις ξεκίνησε να αναμιγνύει το μείγμα για το κέικ μέσα σε ένα μεγάλο μπολ. Προτίμησε το σύρμα χειρός για να αποφύγει τη φασαρία, μα δεν είχε νόημα πλέον.
«Τι κάνεις;» άκουσε τη βραχνή φωνή του και γύρισε να τον κοιτάξει.
Η ανάσα της στάθηκε για μια στιγμή στον λαιμό της. Φορούσε μόνο το παντελόνι μιας φόρμας, ο κορμός του ήταν εντυπωσιακός, η επιδερμίδα του σταρένια και γεμάτη με εκδορές και επουλωμένα τραύματα που απλώς αγρίευαν την όψη του.
Μια μικρή γραμμή από σκούρες τριχούλες που ξεκινούσε στον αφαλό του χάνονταν μέσα στο λάστιχο της φόρμας κάνοντας τη Λίζα πιέσει τα χείλη της μεταξύ τους για να εμποδίσει οποιαδήποτε έκφραση να σχηματιστεί στο πρόσωπό της.
Της είχε κάνει μια ερώτηση. Τίναξε το βλέμμα του στο πρόσωπό του. «Κέικ.» απάντησε απλά.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
The Vow
Любовные романы«Και ποια είναι η πρότασή σου;» «Συνεργασία Βολκόβ. Μια συνεργασία που δεν θα σπάσει εύκολα, θα είναι από τους δεσμούς που είναι ιεροί και δεν τους καταπατάς.» Ο Αρσένι τον κοίταξε περιμένοντας να συνεχίσει. «Θέλω να παντρευτώ την κόρη σου.» ...
